SUMMER PARADISE

CHAPTER 8; Eating with fam

"Thanks" sabi ko sa kaniya.

"For what?" nagmamaang-maangan pa 'tong lokong 'to

" nevermind!" sabi ko at inirapan siya.

"ang sungit talaga" sabii niya habang sumusubo ng kanin.. Andito kasi kami ngayon sa Kurabang Toleleng restaurant kumakain ng breakfast. Bago pa lang kasi natapos yung Island Hopping nila tita, kaya nagutom kami lahat. Ansarap din kaya ng tulog ko kanina.

"...sayang hindi ka nakasama kuya. We really had fun!" sabi ng kapatid niyang si Kiko.

"It's okay Kiks, may importante kasi akong ginawa kanina eh..." I felt my cheeks getting so red. Why did he said that? And bakit ang marupok kong heart ay bigla nalang bumilis ang takbo ng pag tibok niya.

"ano po kuya?" tanong ni Kenji, ang pangatlo sa kanilang magkakapatid.

"...isang malditang aso" at naniwala naman ang inosenteng bata

Sinipa ko yung paa niya mula sa ilalim ng mesa, tawang tawa naman ang walang iyang 'to. Hindi na napansin nila tita ang bangayan namin ni Kurt dahil busy din silang nagkwentuhan. At bigla kong napansin ang matamlay na Kelly.

"bakit hindi ka kumakain Kelly?" tanong ko sa pinakababatang kapatid ni Kurt. Ang only girl sa magkakapatid.

"I don't like veges po..." she whispered.

"...why? Did u know na vegetables are healthy tapos yummy pa?"

"I have'nt like them 'coz I don't like their appearance" she said na nakatutok sa kaniyang platong hindi pa nababawasan.

"...Kelly, it doesn't mean na ugly ang appearance, hindi mo na ito malinamnam. Judge it after you taste it baby girl, trust me, when you try it, you'll love it." I explained. Sinubukan ko din siyang subuan, at fortunately, kumain na ng gulay ang munting Kelay.

"I told you it's yummy, right" I said smiling at her.

"thank you ate Shea." I laughed kasi hindi niya nabigkas properly yung pangalan ko dahil sa rami ng pagkaing naisubo ko. So adorable Kelly!

Pagkatapos naming mag umagahan ng sabay, nag picture taking kami...ops, sila lang pala kasi ako yung photographer nila.

"...okay next pose, 1,2,3 smile *click*click*click" I smiled after taking pictures kasi I saw tita Lyn's face smiling na parang okay na siya. Thanks to tita Kate! And everyone.

"Valentino, ikaw naman mag picture, langga, halika muna" pang aagad ni tita Kate, kaya hinubad ko yung strap ng camera na naka suot sa leeg ko, at unfortunately, na stuck yung strap sa buhok ko, so he helped me.

"Teka, huwag ka munang gumalaw..." sabi niya habang ina-untie yung buhok na nastuck sa strap. And ilang Segundo lang ay nakabitiw na ito sa buhok ko. "...ang tanga mo kasi..." he whispered na patawa kaya't siniko ko siya.

"...1,2,3 *smile" I couldn't smile properly kasi siya yung nagpipicture, ewan ko, bigla nalang nagkaroon ng awkwardness sa paligid.

"..okay done!" he said at isinauli sa akin ang camera ko and he smirked. Bwiset na 'to! Ba't ba palagi niya yung ginagawa! Akala niya siguro gwapo siya! Akala niya siguro magkakagusto ako sa kaniya! Walang hiya! ...well, may hitsura naman siya, pero NO hindi ako magkakagusto sa bwiset na 'yon.

After eating breakfast,umalis sila tita Kate. Ilang oras na silang wala hanggang ngayon, 3:05 p.m. na. Inutusan ako ni tita Lyn para kunin yung laptop niyang naiwan niya sa kwarto. I asked her kung aanhin niya, sabi niya lang na gagawin niya yung report niya while tita Kate and his family ay may nilakad. And Yes, Wala si Kurt dito, walang mang iinis sa akin.

While walking papuntang kwarto namin, may napansin akong isang kulay asul na starfish na nilalaruan ng mga bata sa seaside, Kaya't pinuntahan ko ito, hiniram at pinikturean.

"Saan niyo 'to nakuha?" tanong ko sa mga bata.

"Ibinigay po iyan nung lalaking malungkot..."

"...sinong lalaki?" I wondered.

"....." palingon lingon yung dalawang bata at nang bigla nilang nakita yung lalaki "...iyon po oh"...

"...Si Kurt?..." siya yung lalaking malungkot?? Bigla namang tumakbo paalis yung mga bata.