Nagising ako dahil sa masamang amoy na nalanghap ko. Idinilat ko ang aking mga mata, at sa pagdilat ko, nakita ko ang niluto kong ulam. At ito'y nasunog na.
"Haynako" sabi ko at dali dali kong pinatay ang stove, hindi ko namalayang nakatulog pala ako sa kusina, at na iwan ko ang sunog kong beef loaf. "Nakakainis naman ito oh!" Matagal kasi akong natulog kagabi dahil sa maraming requirements na dapat ng maipasa sa school as long as possible, since 2 weeks nalang para sa pinakahihintay ng lahat, ang Summer Vacatioooon.
"Aray ko!" sabi ko habang hinihimas himas ang kamay kong napaso.
"Zia, anong ginagawa mo?" Sabi ni tita Lyn. Si tita Lyn ang kapatid ng tatay ko at ang tumayong magulang ko kasi inabandona na ako ng tunay kong nanay.
"Nagugutom po kasi ako tapos wala ng pagkain sa ref at sa cabinet" I smiled.
"Ako na diyan hija, magpahinga ka muna " sabi niya while inaabot yung kawali at ang beef loaf kong sunog.
"Huwag nalang po tita, nawala na yung gutom ko, nakatulog po kasi ako eh"
"Sigurado ka ba?"
"Opo, ako na po maglilinis diyan" sabi ko habang kinukuha yung kawali mula sa stove, at inilagay sa lababo
"Zi, I know you've been hurting, dahil sa mga nangyari before, pero huwag mo naman pabayaan ang sarili mo, don't stress yourself too much by staying sa past..." Sabi niya habang hinahawakan ang aking kamay.
I was left silent, she kissed my forehead at bumalik na siya sa kaniyang kwarto.
Ako si Zia Daguman Gorres, umibig at nasaktan. I'm just like any typical girl, separated yung mama at papa ko and same reasons of broken family life stories. Same story with common students, hindi mayaman, hindi matalino, sakto lang but I'm grateful of what I have right now. Just like you, I'm just like everyone else.
*KRIIIIIIIING KRIIIIIIIIING* hinanap ko kung saan nanggaling ang tunog, at nakita kong, selpon ko pala at nasa ibabaw ito ng lamesa.
'Unregistered Number calling...' ? Sino kaya 'to?
"hoyyyy babaeee, We're going out tonight! Are you goin?" isang sigaw ang bumungad sa tenga ko
"Kayeeee is ths you?"
"Sino pa ba?" Si Kate pala, one of my old friend
"Ngayon ka lang tumawaga ulet ah"
"Oo nga, kaya't sumama ka na kasi may biggest announcement daw yung isang fren natin"
"Sorry busy ak---"
"Friendship Over na tayo pag hindi ka dadating!"
"Ella?? Is that you?"
"Yes It's me~"
"Anong ganap diyan?"
"Come over, so that you'll know. At my house, tonight 7pm. Ciao~"
Then the call ended. It's been awhile na hindi kami nakapag hang-out mula nung grumadwet kami ng High School. Tapos hindi kami masyadong nag co-communicate dahil, may kaniya-kaniyang business sa life. Last bonding namin nung 2nd year college kami, pero hindi kami kompleto dahil wala sa bansa sina Tris at Ella nun.
I can still remember the day we graduated.
//FLASHBACK//
"KYAHHHHH GRADUATE NA TAYOOOO" Sigaw ni Tris, habang nag vivideo sa hawak niyang phone.
"OO NGAAAAA" sigaw din pabalik ni Kaye at pakaway-kaway sa phone ni Tris
"MA MIMISS KO KAYO" Sabi naman ni Lianne, while iniisa isang niya kaming inihug
"Ano ba iyan, maghihiwalay na pala tayo" nalungkot ang mukha ni Ella
"Ano ba iyan Ella, wag kang malungkot! Ayaw mo nun? Mag co-college na tayo tapos ilang taon ay makakapag tapos na tayo ng pag-aaral tapos makakahanap ng trabaho at magagawa na natin ang lahat ng gusto natin sa buhay!" sabi ng positive na si Mitch habang inaakbayan si Ella.
"Hays sana maging maganda yung future ko sa gusto kong kuning kurso, 'Miles Villegas, flight stewardess' ANG GANDANG PAKINGGAAAAN" sabi niya habang inaayos yung posture niya na kunwari isang ganap na stewardess nasiiya.
Ma mimiss ko 'to. REAL Friends are really one of the most precious things we should treasure. Hindi natin parating nakikita ang mga tunay na kaibigan. Iba ang kaibigan, sa kaibigan-kaibigan lang. True friends are the ones who'll stay with you through ups and downs, friends are the one you can be with at talk secrets you can't share to your family. Real friends always help to pull you up, hindi yung kunwari hinihila ka pataas, pero pagnakakapit ka na, ay tatapakan pala yung kamay mo para makabitiw at tulyan ka ng malaglag. This is one of the memorable moment sa tanang buhay ko. I will totally missed everything and everyone here sa University namin. I will totally miss all my friends since we're not going in the same school.
"Ikaw ba Zi, saan ka mag-aaral?mag cuculinary ka pa rin ba?" tanong naman ni Lianne.
"Hindi ko alam eh." I smiled "...huwag na muna nating isipin yan, hindi ko pa naman din nakuha yung grades ko kung saan pagbabasehan ang pwede kong kurso eh"
"Oo nga let's just think kung anong pwede nating gawin todayyyy"
"Let's Celebrateeeeeeeeeee!"
At lumabas kami together, nanuod ng sine, naglaro sa Arcade, nag foodtrip, gumastos ng marami , at iba pang kalokohan, at pagkatapos ay tumambay kami sa favorite spot namin, sa Boulevard. We talk about kung ano kayang maaring future na naghinhintay sa amin sa hinaharap. We reminisce all the moments and became emotional sa thoughts na maghihiwalay na kami for our better future.
//END OF FLASHBACK//
Pagsapit ng gabi.
Hindi ako pumunta sa bahay nila Ella, kasi I'm really busy pagpapafile ng mga papel sa opisina. Yes, I'm already working now. I just graduated last year, and luckily, naka trabaho ako sa kompanyang kung saan ako nag ojt before. I graduated Hotel and Restaurant Management course, tapos nag Culinary din ako for 6 months. Nakapag trabaho ako sa Singapore for 2 months as Assistant Chef sa isang restaurant tapos umuwi din ako para mag settle na ng work dito sa Pilipinas kasi ayokong iwan ang tita at papa ako. And I'm currently working sa isang Scent Company.
01:45 a.m. hating gabi na. I badly wanted to sleep na kasi masakit na yung mga mata ko kakatutok sa Computer ko, pero hindi pa pwede dahil kailangan ko pang matapos lahat ng mga papelis na ito tungkol sa Inventory ng kompanya at irereport ko pa ito tatlong araw mula ngayon.
BINABASA MO ANG
SUMMER PARADISE
RomanceMay pag-ibig pa rin na mananatili lalo na kung tunay niyong iniibig ang isa't-isa.May pag-asa pa ding magkabalikan ang pagsasama ng dalawang taong matagal ng natapos ang ugnayan. Kung kayo ang para sa isa't isa, paulit ulit pa rin kayong ipagtatagpo...