The Pain Of Choosing [COMPLETED-2019]

2. After 11 years (Edited)

Allianna Zianna Acosta's PoV

Madami na ang nag bago nung namatay ang best friend kong si Samantha. 19 si Samantha nung namatay sya and it's been 7 years when that accident happened.

Nakulong si Stephanie at si Adam naman ay...

Nabaliw si Adam...

He kept on saying I'm sorry at I'm not enough.

Namatay naman ang magulang ni Samantha dahil sa lungkot sa pagkamatay nya. Kaya ang lahat ng mga pera ni Samantha sa bangko ay minana ng kanyang foster sister na si Steffi.

Nandito ako ngayon sa puntod ni Samantha at nilagyan ng bulaklak ang ibabaw ng lapida nya. Kusang tumulo ang mga luha ko sa di malaman na dahilan. Napatawa nalang tuloy ako.

"Bespi naman... bat ang aga mo akong iniwan? Perket hindi ako minsan mabait sayo at madalas kitang tarayan, iniwan mo na kaagad ako..." sabi ko sa lapida.

I swear na kapag nandito si Samantha, babatukan ako nun at sasabihing baka pag kamalan akong baliw dahil nag sasalita ako mag isa at kinakausap ang lapida.

Matapos ang 1 oras ay tumayo na ako at sumakay na sa kotse ko. Pupuntahan ko naman ngayon si Adam kung meron na syang progress.

Pag ka dating ko doon ay agad na akong pumunta sa kwarto nya. Nakita ko syang naka upo sa kama nya at yakap yakap ang tuhod nya.

"Adam..." pagtawag ko sakanya. Lumingon sya saakin at tumungo muli. Lumapit ako sakanya at hinaplos ang braso nya. Parang walang pag babago sakanya. Feeling ko nga mas lalong lumala ang kalagayan nya.

"How are you?" Tanong ko sakanya. Lumingon sya saakin at nakita ko kung gaano na kalaki ang eyebags nya at kung gaano sya kalungkot.

"I need my Sammy... My Samantha..." nag mamakaawa nyang pakiusap saakin. Nakita ko ang pagtulo ng luha nya. Laging syang ganto tuwing nakikita nya ako.

Hindi nya kilala ang mga magulang nya ngayon at ako lang ang kilala nya dahil siguro ay ako ang pinaka malapit kay samantha kaya ako lang siguro ang natatandaan nya.

"Adam... Samantha is dead..." sabi ko sa lumuluhang Adam. Natigilan sya sa pag yugyog saakin at nag simulang umiling ng umiling at sinasabunutan ang sariling buhok.

"No!! She's here! She's here to love me! She didn't leave me! She loves me!" Sabi nya habang pilit na sinasabunutan ang sarili. Pinigilan ko ang kamay nya at inalo sya.

"Shhh, stop crying now..." pag papatahan ko at tinatapik tapik ang braso nya. At paulit ulit nyang sinasabi na Im sorry I promise that I'll be there anytime soon.

Dahil sa narinig ko pinaharap ko sha saakin.

"Adam, listen to me. If she was here siguro nasabi na nya sayo na Hoy bakulaw ka! Ayusin mo nga buhay mo! Sayang lang yung laway kong inilaan sayo bwisit ka! Sayang yung mga itinuro ko sayo para gumanda ang buhay mo! Yun naman kasi talaga ang gusto kong mang yari na gumanda ang buhay mo eh bakit mo winawasak ngayon!? Bwisit ka talaga. Babasagin ko ang Vase mo kapag hindi ka pa nag ayos!" Mahabang litanya ko kay Adam na nakatulala lang.

"It is indeed what she'll say to me..." sabi nya at napa tungo. Umalis sya at pumunta sa gilid ng kama at nahiga doon. It must've been painful for you...

Umalis na ako at pumunta na sa trabaho ko. Isa akong receptionist sa isang kilalang hotel. Hindi ko na pinursige ang pag aaral ko ng medicine. Though, natapos ko ang course na iyon.

Hindi ko talaga passion ang medicine. Pinilit lang ako ng magulang ko. I have a great love for music. Marunong ako tumugtog ng piano, violin, harp, guitar, drums at madami pang iba.

Pero ayaw naman ng magulang ko dahil ano daw ang kikitain ko sa pag tugtog. So in the end, pinili ko ang medicine dahil akala ko ay ito talaga ang gusto ko dahil magaling ako sa science.

Nag ka lisensya ako sa pagihing doktor ng isang year pero nag resign din kaagad ako. As I said, hindi ayon ang gusto ko. Lahat kasi ng pamilya namin ay doktor ako lang isa na hindi gustong mag doktor.

Nang maka pasok na ako sa hotel na pina pasukan ko ay dumaretso kaagad ako sa locker para makapag palit ng suot ko. Kumpleto lahat ng kailangan kong suotin dito triple triple panga eh.

Ang sungit kasi ng head namin dito, kala mo naman sya, eh puro kulang kulang. Sabi nya dapat daw yung butones ng blouse namin ay naka sarado unang butones hanggang sa pinaka huling butones. Eh sya nga tatlong butones nalang sa baba ang naka butones tapos kitang kita na ang pwet ng bata!

Jusko marimar! Maloloka lahat kami dito kay Mam Zel eh!

Pagka punta ko sa receptionist desk, nakita kong nandoon na si Alex, yung partner ko dito sa hotel, at the same time ay yung manliligaw ko...

Sa tingin nyo kinikilig ako no? Pero nah! Alam nyo bang sakit lang ng ulo ang dinala ng pag mamahal nya saakin? Naging kami kasi noon pero naki pag break ako kasi hindi nya makalma yung mga babae nya.

So ito sabi nya na wala na daw sila ng mga ex'S nya pero makatitig naman yung ibang babae kapag inaaya nya akong maki pag date sakanya.

"Good morning." Bati nya saakin, nginitian ko sya bago ko sya binati din. Inayos ko ang mga gamit ko at ang ayos ko at ang pag upo ko. Ganon talaga ako, mabilis kasi ako ma conscious.

May lalaking pumasok sa loob ng hotel and halatang mag che-check in pero hindi ko tinignan ang mukha. Suot palang kasi halatang mayaman na, at ano ba naman ang gagawin nya dito? Edi mag check in...

Habang pinipili ang kwarto nya sa VIP floor ay biglang nag salita ang kumag sa tabi ko. Ewan ko kung bakit sya nandito eh hindi man lang ako matulong tulungan!

"So..... Allianna, let's have a date after our shift." Tanong nya habang naka patong ang siko sa desk at naka patong sa palad nya ang sentido nya habang nakatingin saakin.

"O-"

"No..." sagot ng isang napaka pamilyar na boses...

No...

No talaga!

"She'll not date you because she's still my girl you bastard." Singit nya ulit.

At walang iba yun kung hindi si...

Hunter...

End Of Chapter Two

Sana Nagustuhan Nyo!

Vote
Comment
And
Add To Your Reading List

❤
DangerousDamsel