Parça: Vivaldi - Winter
Kör Nota | Kız Kulesi
Yok olmanın, fiziken ortandan kaybolmak olmadığını o an anlamıştım. Kendimi sahne arkasını süpüren bir görevli kadar sıradan hissettim. Bütün alkışlar toplanmış, tozu bana kalmıştı. Spot ışıklarının altında tüm iştihamıyla gülümseyen bir kadının karanlıkta bıraktığı gölge gibiydim. Öylesine belirsiz ve kendi değil... Yok olmuştum, yoktum işte. Vardım ama kimse beni görmüyordu. Bağırmak istedim, tokat atmak. Elimi kolumu sallayarak konuşmak. Ama yapamadım. Ruhuma çöken bu eziklik beynime ve kelimelerime de çökmüştü. Biraz güç bulup bir şeyler söyledim. Daha ben bile duyamıyordum sesimi. Konuşmuyor muydum yoksa? İç çekip gülümseyerek biraz daha izledim kalabalığı. Gürültüler, gülüşmeler bir matkap gibi delerken beynimi orada daha fazla kalamayacağımı anladım. Çantamı alıp çıkışa doğru yöneldiğimde arkamdan birisinin adımı ses-
Sandalyemin çekilmesiyle dikkatimi gelen kişiye yönelttim.
" Selam! " dedi, Yankı. " Ne yapıyorsun? "
Yazdıklarımı kaydedip laptobu kapattım.
" Bir şeyler yazıyordum. "
Masanın üzerindeki sigaradan alıp yaktığında " Ne? " diye, sordu.
" Kitap. " dedim, göğsümü kabartıp.
Kısa bir kahkaha attı. " Sen ne anlarsın be kitap yazmaktan? "
Kaşlarım çatılırken yüzümü tamamen ona doğru döndüm. " Neden anlamayacakmışım? "
Omzunu silkti. " Cin Ali serisinin yeni versiyonunu falan mı yazıyorsun? Oya yerine Afra. Ali yerine Meriç falan. "
Söylediği komik gelmişti ama gülmedim. " Tabii tek kitap kültürün Cin Ali serisi olduğu için anlamazsın. "
" Okumak isterim. " dedi, gözlüklerini çıkartıp.
Kollarımı göğsümde bağlayıp yan döndüm. " Gıdıklasalar okutmam artık sana. "
" Aman aman küsermiş de. " dedi, " Uzanıp kafama vurdu. " Tamam yapma böyle. "
Bu ne biçim bir gönül alma şekliydi. Daha fazla uzatmayıp konuyu değiştirdim. " Sen ne yapıyorsun? "
" Dersten çıktım, seni gördüm geldim işte. "
" Ekim nerede? " dedim, " O da sizin sınıftaydı. "
Gözlüğünün camlarını silerken bir an durup yüzüme baktı. " Nasıl bizim sınıfta? "
" Psikoloji bölümünde değil misin oğlum sen? "
" Aynen. "
" O da öyle. "
" Ben neden ilk defa senin yanında gördüm peki? "
" O biraz asosyal sanırım. " dedim, o sırada bize doğru gelen Ekim ve Sare'yi gördüm. " Geliyorlar ona sorarsın. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kör Nota | ✓
HumorGörme engelli, keman çalan Deniz ve yaşama gülümsemeyeleriyle tutunan Füsun'un hayatı. Mizah, arkadaşlık ve aşkın harmanlandığı gençlik hikayesi.