Habang naglalakad ako pauwi sa amin, sa ilalim ng bilog na buwan, naririnig ko ang alulong ng aso.
"Hala kayo may lalabas na multo!" sigaw ng isang bata at nagtatakbo kasama ng mga kalaro niya.
Ako? Wala akong pakialam. Patuloy lang ako sa paglalakad. Hanggang sa may makasalubong akong pusang itim. Huminto ako saglit at tinitigan ito.
"Aalis ka sa harapan ko o gagawin kitang palaman sa siopao?" walang emosyon kong pananakot sa pusa. Umalis naman ito.
Bakit ako matatakot sa mga ganoon? E wala nang mas nakakatakot pa noong nawala siya.
He used to be my strength.
And weakness as well.
