İki hafta sonra
Ateş'le sahil kenarında yürüyorduk. Ateş'in kolunu omzuma atmasıyla gözlerim pırıl pırıl oldu. Tam o sırada arkadan biri Ateş diye bağrıyordu. Ateş'in duyduğu belliydi fakat arkasını dönmüyordu.
-Ateş,önemli bir şey herhalde. Bir bak istersen.
-Zeynep, sus ve yürü!
Ateşin bağırması kalbimi kıtmıştı. Sadece önemli olabileceğini söylemiştim böyle tepki vermemeliydi. Kız ısrarla bağırıyordu. Susmak bilmiyordu. Bir anda Ateş beni oracıkta bırakıp gitti. Evet gitti. Hem de o kızın yanına gitti. En azından bir açıklama yapabilirdi. Ya da nereye gideceğini söyleyebilirdi. Gözlerimin dolmasına engel olamadım. Koşarak ordan uzaklaştım.
Ateş'ten
Zeynep'le beraber sahilde yürüyorduk. Arkamızdan Derya bağırıyordu. Derya benim eski sevgilim. Beni en yakın arkadaşım Erdem ile aldatmıştı ! Bunları düşünürken bile sinir oluyorum. Zeynep'i oracıkta yalnız bırakmam gerekti. Bunu istemezdim. Açıklama yapmak isterdim ama Deryanın eski sevgilim olduğunu söylemek istemedim.
💭💭💭💭💭💭
Derya ile rahat konuşabileceğim bir yere geldim. Onunla konuşmak istemiyordum ama Zeynep'i ve beni rahat bırakmasını istiyordum. Derya'ya konuş çabuk bakışımı attım. Anlamadığını görünce
-Seni dinliyorum. (Ateş)
-Ateş biliyorum zamanında hatalar yaptım. Ama herkes ikinci bir şansı hak eder. (Derya)
-Onu beni aldatmadan önce düşünücektin! (Ateş)
-Ateş ben senin mutlu olmanı istiyorum. (Derya)
-Benim mutlu olmamı istiyorsan beni ve sevgilimi rahat bırak!
-Sevgilim? (Derya)
-Evet beni en yakın arkadaşımla aldatmayan sevgilim! (Ateş)
-Ateş sen benimdin benim kalıcaksın. (Derya)
-Aptalsın, sana acıyorum. (Ateş)
Bu konuşmadan sonra kalkıp gittim. Şimdi geldik en zor yere Zeynep'in gönlünü almaya...
Zeynep'ten
Kendime engel olamıyorum. Bu kadar değersiz miyim onun için? Bir açıklama yapmıyıcak kadar değersiz miyim? Onun için bu kadar değersizsem niye benimle sevgili oldu. Bende onun gözünde diğer kızlar gibimiydim? Eve geldim, normalde eve girmeden önce gözyaşlarımı silmem gerekirdi. Fakat annem ile babam evde değilerdi. İki haftalığına Teyzemlerin yanına,Ordu'ya gitmişlerdi. İçeri girer girmez Defne hemen ne olduğunu sordu. Kızları arayıp onları çağırdığımı söylemesini istedim. Kızlar beş dakika içinde kapıda belirdiler. He bu arada söylemeyi unuttum. Kızlar bizim siteye taşındı. Tam sekiz dairesi var sitemizin. Dört tanesini de biz kaplıyoruz. Gerisi boş zaten. Neyse konumuz o değil. Kızlar gelince olan her şeyi anlattım.
-Hiç beklemezdim(Defne)
-Ateş'te ayıp etmiş.(Ela)
-Bir açıklama yapabirdi. (Irmak)
-Kız güzel mi? (Mekek)
Meleğe her an öldürecekmiş gibi bakıyordum.
-Konumuz o mu!? (Zeynep)
-Cidden Melek söyliyince aklıma geldi. Kız nasıl? (Ela)
-Tabi ki senden daha güzel olamaz. (Irmak)
-Ee yanii öyle bir şey mümkün değil. (Zeynep)
O anda kapı çaldı. Elaya dönerek kapıı dedim. Ela somurtarak kapıyı açtı.
-Kim gelmiş?(Zeynep)
-Yok bir şey pizzacı yanlış eve gelmiş. (Ela)
-Sende bir haller var ama çıkar kokusu ortaya. (Zeynep)
Sinsi bakışımı attım ve ağlamaya geri döndüm. Elerimiz de çikolata kavonozu hunharca yiyip ağlıyorduk. Ateş beni aldatsa bu kadar ağlamam ama aklımda kurduğum senaryoları siz düşünseniz ağlamaktan gözünüz kurur. Tam üç saat oldu. Romantik filmde bitince herkes evine dağıldı. Gözümüz şişmişti. Defne uyumak istediğini söyledi ve odasına gitti. Ben de çok geçmeden yatmaya gittim. Fakat başaramıyordum, yatamıyordum. Ateş ne zaman aklımdan çıkıcak! Yeter ya yatmak istiyorum! En sonunda yatamayacağımı anladım ve odamda ki balkona gittim. Ateş yan balkondaydı. Beni izliyordu. Ateş'in bana baktığını görünce ufak bir bakış attım ve kollarımı göğsümün altında birleştirerek arkamı döndüm. Bir dakika sonra ise içeri girdim. Balkonda bile o ya. Bir dakika balkonda Ateş var. Bizim sitenin balkonunda. Ne işi var burada? Bunu çok merak ettiğim için üstüme düzgün bir şeyler giydim ve yan dairenin kapısını çaldım. Açan kişi ile kaşlarım çatıldı. Benle aynı yaşlarda, belki iki üç yaş küçük bir kız karşımdaydı. Ayrıca çok güzel! Hayal kırıklığı dolu sesimle pardon yanlış geldim dedim. Ve bu kızın arkamızdan bağıran kız olmadığına emindim. Bunu bana nasıl yapabilirdi? Ağlayarak yukarı çıktım. Defne uyanmıştı.
-Abla ne oldu,bu ne hâl? (Defne)
Olan her şeyi anlattığım da Defne şaşkınlıkla bana bakıyordu. Saatte baktığımda saat dor buçuk olmuştu ama umrumda değildi.
-Ateş beni aldattı mı şimdi? (Zeynep)
-Üzülme abla. O kaybetti. Bırak o senin arkandan ağlasın. (Defne)
-Elimde değil! Tek suçum sevmek.
Bunları ağlayarak söylediğim için Defne'nin de gözleri kızarmıştı. Telefonumu aldım ve kızları aradım.
💭💭💭💭💭💭💭💭
Saat yedi olmuş biz ise hâlâ ağlıyoruz. Evet biz ağlıyoruz. Benim ağlamama dayanamamış kızlarda bir zamandan sonra ağlamaya başlamışlardı. Tabi ki biter çikolatalarımız da eksik değildi. Yarım saat sonra okul var. Gözlerim şişmişti zaten. Okula gidecek halim yok ama devamsızlık yapmamalıyım. Kızlara da söyledim hep beraber benim dolabımın önüne geçtik. Tabiki yanımızda Defen yoktu çünkü kendi dolabından giyicek. Defneyle aynı beden de olmamıza rağmen Defne benim elbiselerimi giymek istemiyor. Bu gün canım etek giymek istedi. Normalde etek giymeyi sevmiyorum ama bu gün içimden geldi. Kırmızı mini eteğimi ve sarı gömleğimi giydim. Beyaz kinetix ayakkabımı giydim. Gözlerimin şişliklerini kapatmaya çalıştım olmayıca uğraşmadım ve bıraktım. Sade rujumu sürüp, parfüm sıktım. Hafif rimel de sürdükten sonra çantamı alıp çıktım.
"Güçlü ol, ayaklarının üstünde dur!Sen bugüne kadar her şeyi atlattın şimdi de yapabilirsin"
İç sesime hak verdim ve kızlarla yürümek yerine sahilden gitmeye karar verdim. Kulaklığımı taktım ve hüzünlü şarkılardan birini açtım. Dinlerken okula gelmişim bile gördüğüm manzarayla gözlerimin dolmasına engel olamadım.
Yeni bölüm çok yakında. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.
