I dedicate this chapter cheverluscarface29 thank you for patiently waiting sa update ko. Pasensya na talaga nagwowork na kasi ako. Pero thank you for reading my story, I really appreciate it a lot. God bless you always ^_^
====================================================
I can’t believe how time fly so fast, halos malapit na kami mag 1 month ni Jacob, at ngayon almost everyday we spend most of the time with together, we stayed in school until 7pm to cherish every moment we spend with each other. But ironically, kahit na gaano kami ka comfortable sa companion ng isa’t-isa. Whenever he says I love you, I can’t help to say it back. Not that I don’t have the same feelings for him. It’s because I’m scared to fall for him deeply, to the point that I can’t let him go when the time force us to separate ways.
Kasi alam namin parehas na after ng high school graduation both of us will separate ways. A fact that was known to both of us, even before we start our relationship. But no matter what I do, I can’t help to fall for him every single day.
He never fails to let me me feel how special I am for him. How he never fails to make you smile and laugh with his silly jokes and with his stories to tell. Na kahit matagal na kayo magkakilala… you still discover something new.
Something happened before our first monthsary, magkausap kami nun nagtanung siya sa akin.
“Danesah, mahal mo ba talaga ako?”
“Oo, bakit mo naman tanung yan.”
“kasi, hindi mo naman masabi sa akin yung I love you too.”
“I’m just shy to say it, but it doesn’t mean I didn’t feel that way”
“Natatakot ka ba kung anung mangyayari sa atin sa pag-alis ko?”
Hindi ako makasagot agad, hindi ko alam kung dapat kung ba sabihin sa kanya ang nararamdaman ko. Pero naisip ko na ipagtapat sa kanya ang totoo. Ayaw ko din naman siya nagdodoubt sa feelings ko.
“Ang totoo, oo, natatakot ako nakapagpinakita at pinaramdaman ko sa iyo yung buong pagmamahal ko baka sa huli masaktan lang ako. Kasi pag nangyari yun baka hindi mahirapan lang ako.”
“Alam ko naman natatakot ka, nararamdaman ko kahit hindi mo sabihin. Pero sana learn how to take a risk. Hindi naman lahat ng tao mangloloko. Some will prove to you, how much they love you. Kaya sana hayaan mo ako, at hayaan mo din ang sarili mo magmahal.”
“Naalala mo ba dati, nung tinanung tayo kung anu yung description natin sa sarili natin. And remember what I told them? Sabi ko I’m symbolize myself as a glass crystal ball, once na break mahihirap ng mabuo ulit”
“Mabubuo ulit yun.”
“Hindi na kaya”
“May process yun, yung mga durog na glass papainitan ulit tapos kapag okay na, they will be mold para ishape sa bago niyang glass figure.”
“meron ba nun? parang wala naman ako nakikita ganun.”
“meron yun, papakita ko sa iyo sa susunod… Danesah, alam ko naman na mahihirapan tayo kung anu man ang mangyayari, pero sana kahit bago man lang tayo magkalayo maramdaman ko din yung 100% na pagmamahal mo. Yung wala kang pinipigilan”
“susubukan ko.”
Kaya this time, for our 1st monthsary. Naisip kung gumawa ng isang tula kung anu ba talaga ang nararamdaman ko sa kanya. Isang bagay na hindi ko pa nagagawa para sa kanya. Dahil sa unang pagkakataon, alam na niya na para sa kanya ang gagawin ko.
Noong dumating na ang araw na yun, nasa tambayan kami parehas, inaabot ko sa kanya ang yung poem ko and he read it beside me.
My angel in the dark
BINABASA MO ANG
Hanggang Kailan?
RomanceHanggang kailan ka maghihintay para sa taong minamahal mo? Hanggang saan ang kaya mong ibigay para iparamdam na mahal mo siya? Hanggang kailan ka mananatili sa tabi niya? Hanggang kailan mo sasabihin mahal mo siya? Hanggang saan ang kaya mong tiisin...
