Hanggang Kailan?

Chapter 11 A day like no other

I dedicate this chapter to Alesana Marie, I really love reading her stories especially Never Talk back to a gangster and Talk back and your dead. Thank you and God bless you.

=======================================================

*previous scene

I DON'T LOVE YOU!!!

Pagkabasa niya sa letter, at kasabay ng pagsigaw ng mga classmate namin na "Danesah basted na si JACOB?" gulat na gulat na tanung nilang lahat

Pero hindi pa din ako nagsalita, hindi ko pa din sinagot ang mga tanung nila.

Nakita ko ang pagkalungkot at naluluhang mga mata ni Jacob. Ayaw na nga niya ituloy ang pagbasa ng sulat eh. pero pinilit ko siya.

"Basahin mo Jacob, ituloy mo ang pagbabasa" sabi ko sa kanya.

Kahit napipilitin siya, nagpatuloy pa din siya pagbasa ng card.

Dear Jacob,

I like the way you smile at me.

I admire the things you have done for me.

I enjoy spending time with you.

But, it still I don't love you.

I love that you stayed beside me, your patience in waiting for my answer.

I love your sincerity, that makes me appreciate everything you have done for me.

I love your honesty, that you eyes says everytime I look at them.

I love how much you care for me, how much you love me.

Okay, i stop pretending....

I just don't love you.

I LOVE YOU SO MUCH!

Love, Danesah

"YIKEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!" nagsigawan ang mga klassmate namin. Si Jacob naman kung kanina ay naluluha at malungkot, ngayon abot tenga ang ngiti. Nakatingin pa sa mga mata ko, grabe ang cute talaga niya pagnaka smile siya. 

"SO ANU NA? KAYO NA BA?" sigaw ng mga kaibigan namin habang nagvivideo sa amin.

Ang totoo alam ng mga kaibigan ko at mga kaibigan ni Jacob na sina Ram, Peter at Alvin ang tungkot sa card. Alam nila na nasasagutin ko na talaga si Jacob sa Valentine's Day. Kaya inaasar nila ito na Fail bago ang mismo araw. 

Tumingin sa akin si Jacob, mas lumapit pa lalo sa tabi ko, hinawakan ang kamay at biglang nagtanung.

"Danesah, Pwede na ba kitang maging girlfriend?"

Sympre ako hindi matingin ng diretcho sa kanya. nahihiya kasi ako eh.

"Oo" ngumiti ako sa kanya.

Sabay sa hiyawan ng mga classmate namin.

"WAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!! kayo na nakakakilig"

So this is the day,

not just like any other ordinary day,

ito na ang araw na nasabi ko din sa kanya

na MAHAL ko din siya,

hindi man sa pamamagitan ng salita

pero na sabi ko naman sa pamamagitan ng sulat.