Perfect life, nobody's wife//Harry Styles fanfic⇨completed✔

Chapter 1

☆Jill POV☆

"Waarom heeft hij het ook alweer uitgemaakt?" "Omdat hij een ander heeft." "Hoe heet ze?" Evi begint te blozen. Ik snap niet echt waarom. "Het is geen ze. Hij is gay. Ik heb niks tegen homo's, maar ik heb dus een relatie gehad met een homo." "Ja, alleen wist hij het zelf nog niet." "Ik ga denk ik maar dezelfde regel als jou invoeren." "Wat? Perfect life, nobody's wife?" "Ja." "Nee, dat doe je niet." "En waarom?" "Omdat ik me heel dom voel, ik zit later thuis met tien katten en geen man en kinderen." "Waarom houd je die regel dan nog vol?" "Omdat ik die afspraak me mezelf heb gemaakt." "Het zal wel, gaan we nou naar Starbucks?" "Ja."

Ik heb caramel large. Oeps. Ik word nog is dik. Ik zit rustig mijn Starbucks op te drinken met Evi, als ik ineens een jongen naast me zie staan. Ik draai mijn hoofd om en kijk in de groene ogen waar ik vanochtend ook in keek. Wat doet hij hier? "Sorry van vanochtend." "Stalk je mij ofzo?" Hij begint te lachen. "Nee, tuurlijk niet. Misschien stalk jij mij, want ik was hier eerder." Ik rol met mijn ogen. Ik heb geen zin in deze jongen. Ook al ziet hij er niet verkeerd uit. "Mag ik zitten?" "Wat denk je zelf?" "Ja." Hij gaat zitten en Evi kijkt me vragend aan. "Had ik me al voorgesteld?" "Nee, maar dat hoeft ook niet. Sta op en loop naar je eigen tafel." "Ik ben Harry." Hij negeert mijn bevel volkomen. "Leuk om te weten. Dag Harry." "Hoe heet jij?" Ik zucht een keer diep. "Als ik zeg hoe ik heet, ga je dan weg?" "Ja." "Oké, ik heet Jill." "Oké, mooie naam. Wie is dit?" Hij wijst naar Evi die naast hem zit. "Dat is Evi, mijn beste vriendin. Maar ga nu maar weg." "Mag ik je nummer?" "Nee." "Oké, dan blijf ik hier zitten." "Evi haar vriendje heeft haar net gedumpt, dus ga nu niet met mij zitten flirten." "Ik ga weg als jij je nummer geeft." Hij steekt zijn telefoon naar me uit. Ik pak hem aan en zet mijn nummer erin. "Ik bel je even om te kijken of je wel je echte nummer erin heb gezet." Als mijn telefoon overgaat loopt hij eindelijk weg. Ik laat mijn hoofd in mijn handen zakken en haal een hand door mijn haar. "Wie was die jongen?" "Ik botste tegen hem op toen ik naar jou op weg was." Evi knikt even en drinkt dan haar Starbucks op. "Vind je hem leuk?" Ik kijk Evi even raar aan. "Nee duh, ik heb toch mijn regel." "Ik vraag toch of je hem leuk vind, niet dat hij ook je vriendje word." "Hij is best knap." "Misschien dat ik hem wel vraag." "Nee dat doe je niet." "En waarom niet?" "Omdat hij zo'n jongen is die je pijn gaat doen." Ik hoor Evi iets onverstaanbaars mompelen. Milan heeft het net uitgemaakt en nu wilt ze alweer een ander vriendje? "Zullen we gaan?" Ik kijk Evi aan. "Ja, kom." We staan op en lopen naar buiten. "Waar gaan we heen?" "Gewoon rondlopen." Ik kijk Evi even raar aan, maar knik dan toch maar. We lopen langs een park. "Zullen we daar even gaan zitten?" Evi wijst op een bankje in het park. "Ja, prima." We lopen naar het bankje toe en gaan dan zitten. "Hey Jill, kijk is." Ze knikt met haar hoofd naar een jongen. Niet weer hem. Mijn blik kruist met die van Harry. Waarom kom ik die jongen nu ineens overal tegen? Het begint een beetje eng te worden. "Eef, ik moet om half 2 bij de redactie zijn." "Dan zou ik maar opschieten want het is vijf voor half 2." Ik sta op. "Ik bel je nog wel." Waarom werk ik in vredesnaam nog daar? Ik werk bij de redactie van Libelle, maar het is daar zo saai. Maar ik kan geen ander werk vinden en ik moet toch ergens mijn appartement en eten van betalen. Kut het is half 2. Megan gaat me vermoorden. Ze is de hoofdredactrice en ik kom altijd te laat. Ze gaat me nog is ontslaan. Ik loop snel naar binnen en wacht ongeduldig op de lift. Als die eindelijk open gaat, druk ik 100 keer op het 'deuren sluiten' knopje. Ein-de-lijk sluiten de deuren. De lift gaat omhoog en als de deuren open gaan, loop ik heel snel naar mijn werkplek. "Hoi Jill." Lieke zwaait vrolijk naar me. Ik loop naar de balie. "Liek, zoekt Megan me al?" "Weet ik niet." Ik knik even en loop dan verder naar mijn werkplek. Ik loop Megan tegen het lijf. "Zo Jill, beetje laat hè?" "Ja, als die deuren gewoon wat sneller zouden werken, zou ik hier al eerder zijn geweest." "Ik heb toch zelf gezien wanneer je binnen kwam, 5 minuten te laat Jill. Nou hup, aan het werk." Ze wuift met haar hand. Ik zucht en rol met mijn ogen. Ik ga snel achter mijn computer zitten. "Jill, je telefoon gaat." "Oh dankje Claire." Ik glimlach even naar Claire en neem dan mijn telefoon op. Slim, ik ben vergeten te kijken wie het was. "Met Jill." Hoi Jill, je spreekt me Harry. Ik wil je iets vragen. "Jammer, ik ben aan het werk, dag Harry." Ik druk hem weg en gelijk voel ik Claire's ogen op me gericht. "Wie is Harry?" "Een jongen waar ik tegen opbotste en nu de hele tijd tegen kom." "Vind je hem leuk?" "Ik hem niet nee, maar hij mij wel denk ik." "En hij heeft-" "Meisjes aan het werk!" Megan klapt in haar handen. Claire en ik kijken elkaar even aan, maar gaan dan toch maar aan het werk.

"Claire, is de cover zo goed?" Claire kijkt even op mijn computer. "Wow, die is echt mooi." Ze glimlacht lief naar me. "Dan stuur ik hem op naar Megan." "Wat is er met mij?" "Niks, ik wilde de cover naar je sturen." "Stuur maar op, dan kan je naar huis." Ik stuur de cover weg. "Jill, wacht heel even, dan lopen we samen." Claire tikt nog wat in en staat dan ook op. "Doei Lieke!" "Dag meisjes!" Lieke zwaait vrolijk naar ons, voordat we de lift instappen. "Megan is echt zo onuitstaanbaar." Ik kijk Claire aan met de blik van joh-meen-je-dat-nou?. "Ik had een heel verhaal zitten schrijven, zegt ze dat ik het opnieuw moet doen." "Bij mij loopt ze altijd te zeiken dat ik te laat ben." "Jill, dat ben je ook." Claire kijkt me grijnzend aan. "Ja 5 minuten." "Voor Megan 5 minuten te veel." We lopen naar buiten. "Wat ga je vanavond doen?" "Niks, beetje op de bank liggen. Ohja en Charlie uitlaten." Charlie is mijn hond. Ze is een husky, serieus de liefste husky die er bestaat. "Oké, ik zie je morgen weer!" Ik geef Claire een knuffel en loop dan naar mijn appartement.

Als ik de deur open doe, komt Charlie vrolijk op me afgerend. Ik geef haar een knuffel. "Hey Char." Ik geef haar eten en plof op de bank neer. Mijn telefoon gaat weer af. Zal Harry wel weer zijn. Oh, het is Megan. Gezellig. "Met Jill." Ja Jill, er zitten heel veel foutjes in de cover. Ik kan dit niet goedkeuren. "Oké, is het goed als ik er morgen even naar kijk?" Hm, als het niet anders kan dan moet dat maar. En vergeet je niet dat interview van morgen met Claire? Oh ja. "Nee, vergeet ik niet. Dag Megan." Dag Jill, morgen wel op tijd komen graag. Ik druk Megan weg. Oh, dat mens haalt het bloed onder mijn nagels vandaan. Charlie springt naast me op de bank. Nu heb ik nog maar een heel klein stukje en Charlie haast de hele bank. Charlie legt haar kop op mijn schoot en kijkt me smekend aan. "Nee Char, ik ga eerst eten." Ik pak mijn telefoon en bel een pizzeria. Ik bestel een pizza bacon.

Ik heb mijn pizza op. Oh ik moet echt een keertje gaan koken. Ik pak Charlie's riem. "Charlie kom." Charlie komt aangelopen. Ik klik haar riem vast en loop naar buiten. Jeetje, het is nu al super donker. Het is 8 uur! Het regent ook nog is een beetje en het waait heel hard.

Ik loop door een heel eng paadje, als ik voetstappen achter me hoor. Ik draai me om en zet verschrikt een stap achteruit. "Jezus, kan je voortaan niet even zeggen als je achter me loopt? Ik schrik me dood man." "Dat was ook de bedoeling." Er verschijnt een grijns op Harry's gezicht. "Lul." "Volgens mij is er hier iemand bang in het donker." "Nee, ik ben nergens bang voor." "Jawel, voor mij." "Mocht je willen, ik schrok gewoon. Dat betekent niet dat ik gelijk bang voor je ben." "Wat heb je trouwens een mooie hond. Dat je dat aandurft joh." "Dankje, en wat? Een husky? Dat dachten veel mensen, maar als je ze op de juiste manier opvoed, krijg je een hele lieve hond hoor." "Oh dus ik kan hem of haar aaien?" "Haar, ja." Harry geeft Charlie een aai. "Hoe heet ze?" "Charlie." "Mooie naam voor een mooie hond." "Ja, waarom liep je achter me?" "Ik was gewoon een rondje aan het lopen, even mijn hoofd leegmaken. Ik had voor de zoveelste keer ruzie met mijn ouders." "Oh, loop je met me mee?" "Zie je wel, je bent bang." "Dan loop je niet mee." "Jawel." We lopen verder. "Waarom heb je ruzie met je ouders dan?" "Ze zijn niet trots op me." "Waarom niet?" "Ik heb mijn schoolopleiding verkloot, ik heb een flutbaan, ga zo maar door." "Hm, ik heb ook een flutbaan. Maar ik heb wel een goede schoolopleiding." "Zit je nog op school?" "Nee, ik ben afgestudeerd. Hoe oud ben je eigenlijk?" "20, jij?" "Same." We staan voor mijn appartement. "Waarom belde je me vanmiddag eigenlijk?" "Ik wilde vragen of je tijd had, maar je was aan het werk." Ik zie Harry blozen. "Waar slaap je vannacht?" "Op straat denk ik, ik ga echt niet naar huis." "Je kan ook wel op de bank bij mij slapen." "Echt?" "Ja." Harry geeft me een knuffel. Als hij me aankijkt, zie ik pas hoe mooi zijn groene ogen zijn. Hij buigt naar me toe. Ik leg mijn hand op zijn borstkas en duw hem zachtjes naar achteren. Ik schud mijn hoofd. "Harry, dit kan niet. Ga je mee?" Hij knikt en loopt mee naar binnen.

A/N

Haaaaai, sorry dat jullie zo lang moesten wachten voor dit hoofdstuk, maar ik wilde eerst mijn andere boek, he's my brother Z.M fanfic, afmaken voordat ik aan dit boek begon. Maar ik ga nu vaker updaten :) vote/read/comment.. byeeee xx