Perfect life, nobody's wife//Harry Styles fanfic⇨completed✔

Chapter 4

☆Jill POV☆

"Jill." "Nathan." "Hoe gaat het?" "Nu ik jou zie slecht." "Heb je al een andere relatie." "Ja." "Oh." "Hoezo?" "Nee laatmaar." "Oké." "Ik wil mijn excuses aanbieden." "Dag Nathan, ten eerste dat doe je niet zo en ten tweede ik hoef jou nooit meer te zien." Ik loop weg en doe mijn oortje weer in mijn oor. Ik voel een hand op mijn schouder. Ik doe mijn oortje weer uit en draai me om. "Doei Nath- oh hey Harry." "Was dat Nathan?" "Ja, klootzak." "Wat deed hij?" "Hij wilde zijn excuses aanbieden." Harry geeft me een zoen, maar ik duw hem zachtjes van me af. "Wat is er?" "Ik kan het niet." "Wat? Ons?" Ik knik voorzichtig. "Jill, wees nou eens een keer duidelijk." "Dat kan ik niet Harry!" Ik loop door en voel tranen in mijn ogen prikken. "Jill wacht." Weer voel ik een hand op mijn schouder. Ik schud Harry's hand van mijn schouder af en loop door. "Nou ik slaap wel bij Zayn vannacht." Ik draai me om en kijk Harry aan. "Veel succes." Nu stromen de tranen over mijn wangen heen.

Ik doe de deur dicht en glijd tegen de deur aan naar beneden. Ik barst in huilen uit. Ik trek mijn knieën op, sla mijn armen erom heen en leg mijn hoofd erop. Ineens gaat mijn telefoon af. Ik kijk wie het is en zie dat het Evi is. Ik droog mijn tranen en neem op. Hey Jill, het spijt me van vaochtend. Ik ga abortus laten plegen. "Het is niet erg, kan je hier heen komen?" Ja, wat is er? "Leg ik je straks uit." Ik kom. Ik hang op en loop naar de woonkamer waar Charlie staat te springen. Ik geef haar een knuffel en ga dan op de bank liggen. Vannacht slaap ik alleen en daar zie ik echt tegen op...

☆Harry POV☆

Met een kutgevoel loop ik richting Zayn. Jill heeft het vast moeilijk, maar ik ook. Mijn telefoon gaat af en ik neem op zonder te kijken wie het was. "Met Harry." Ik hoor degene aan de andere kant snikken. Har, kun je komen? "Wat is er?" Ik heb iets heel doms gedaan. Ik hoor Jill hard huilen en ik heb al zo'n vermoeden wat ze heeft gedaan. "Ik kom eraan." Ik ren met mijn rugzak naar Jill's huis. Als ze open doet, zie ik dat mijn voorgevoel gelijk had. Ik neem haar in mijn armen en wrijf over haar rug heen. Er zit een snijwond van haar pols tot elleboog. Jill pakt me stevig vast en ik weet echt zeker dat ik haar nooit meer alleen naar huis laat gaan als ze zich rot voelt.

"Ik had Evi gebeld, omdat ik wist dat ik domme dingen zou gaan doen, maar het duurde te lang dus ik pakte het mes en begon met snijden. Gelijk had ik spijt en heb Evi gebeld en gezegd dat ik niet zo lekker was." "Jill, waarom?" "Ik voel me gewoon niet veilig met Nathan in de buurt." "Ik blijf bij je." "Niet bij elke stap die ik zet kan je bij me zijn Har. We hebben allebei een eigen leven." "Jill, zorg gewoon dat er altijd iemand bij je is. Desnoods Charlie. En ik vind dat je in therapie moet." "Dat wil ik niet, ik schaam me dood." "Die mensen kunnen je helpen. Je wilt toch niet blijven snijden?" Ze schudt haar hoofd. "Denk er nog maar over na. Wat zullen we eten?" "Wat voor kookkunsten heb je nog meer?" Ik zie Jill weer een beetje lachen. "Nasi, groenten uit potje of doosje, ei, dat soort dingen." "Doe maar pizza." "Dat zei ik niet." "Pizza bestellen?" "Oké, omdat je zo'n schatje bent." Ze prikt me in mijn zij. Niet één keer, nee het wordt kietelen. Ze stopt met kietelen en laat zich op me vallen. "Ah, Jill, dat deed pijn. Ga van me af, ik krijg geen lucht." In plaats van van me afgaan, legt ze haar lippen op de mijne. Haar tong raakt de mijne en ik hoop echt dat ze gewoon een relatie met me wilt.

"Wat voor pizza moet je?" Ik kijk Jill aan. Ze ligt op mijn borstkas tv te kijken. "Wat neem jij?" "Salami, duh." "Iewl, nee. Doe maar bacon." "Jill, ga is van me af, dan kan ik dat nummer bellen." Ze trekt mijn hoofd naar haar toe en geeft me nog een kusje. Dan gaat ze van me af. Ik sta op en pak de huistelefoon.

"Goed gekookt Hazza." "Dankje Jillerd." We zitten op de bank naar Awkward te kijken, want dat wilde Jill zo graag. "Iwk gwa zwo Chwarlie uitlwaten." "Jill, wat zeg je?" "Ik ga zo Charlie uitlaten." "Niet alleen." "Wat jij wilt."

☆Jill POV☆

Harry en ik lopen hand in hand Charlie uit te laten. Dit keer heeft Harry Charlie vast, hij wilde dat ik niet weer onderuit getrokken werd. "Hey Jill." "Ehm hoi Harry?" Hij begint te lachen. Zijn lach is zo perfect. "Dat bedoelde ik niet, Zayn vroeg of we konden chillen." "Nou leuk toch?" "Jij ook hè?" "Ja. Weet ik, dat zei je." Hij kijkt me lachend aan.

"Maar hoe zit het nou tussen jou en Perrie dan?" "Weet niet man." "Vrouw." verbetert Harry Zayn. Ik begin te lachen. "Maar misschien kunnen we uit?" Zayn kijkt ons vragend aan. "Ik drink niet." Zayn kijkt me raar aan. "Jill, je kan wel meegaan toch?" "Let goed op me dan." "Ja duh." Ik geef Harry een zoen en sta dan op. "Bel Perrie ff." Harry kijkt Zayn serieus aan. "Waarom?" "Omdat ze dan mee kan?" "En dan?" "Dan komt het misschien weer goed." Zayn zucht een keer en pakt dan zijn telefoon.

Perrie en ik lopen achter Harry en Zayn. "Waarom drink jij eigenlijk niet?" "Lang verhaal." Perrie haalt haar schouders op. We lopen naar binnen en het eerste wat ik zie, zijn allemaal dronken mensen. Ik verstijf en zet geen stap meer. Tranen komen omhoog. Ik kan dit niet. "Jill, wat is er?" Harry komt naast me staan en pakt me vast. "Ik dit niet." Ik kijk Harry aan met tranen in mijn ogen. "Jawel, kom je kan dit wel." Harry trekt me zachtjes mee.

"Har, kom op, één wijntje kan toch niet kwaad?" Ik kijk Harry smekend aan die nu al heel wat biertjes achterover heeft gegooid. "Jill, het blijft niet bij één." "Ik beloof het." Harry zucht een keer. "Eentje dan." Ik bestel een glas wijn en drink hem rustig op.

Perrie en Zayn zijn verdwenen. Ik heb inmiddels al wel meer dan één wijntje op en dat voel ik goed. Harry is echt zo dronken als weet ik het wat. "Waar zijn Zayn en Perrie?" Harry kijkt me met glazige ogen aan. Precies op dat moment komen Zayn en Perrie zoenend aangelopen voor zover dat kan. Gelijk plant Harry zijn lippen op de mijne.

"Harry, kan je me dragen?" Ik lig helemaal dubbel om niks. Ik kan echt geen stap meer zetten. Harry pakt me op gooit me over zijn schouder. Nog steeds lig ik helemaal dubbel. Zayn en Perrie strompelen hand in hand naast ons. We lopen langs een park. "Kunnen we vannacht niet daar slapen?" Perrie wijst op het grote grasveld in het park. "Goed plan want ik kan echt niet meer." Zayn zijn ogen vallen dicht. Het is alweer een beetje licht dus het zal al bijna ochtend zijn. We lopen naar het parkje en Harry legt me op het gras neer. "Weltrusten Jillie." Ik geef Harry een zoen. "Weltrusten." Ik sluit mijn ogen en val gelijk in slaap.

"Jill?" Ik word wakker van een bekende stem. Ik weet alleen niet welke. Ik open mijn ogen en zie Claire boven me hangen. "Waarom lig je hier?" Ik kijk even om me heen en zie dat ik in het park lig. Met slapende Harry, Zayn en Perrie. Ik heb geen idee hoe ik hier gekomen ben. "Goede vraag." Ik begin te lachen. "Ik heb werkelijk geen idee." "Jill, je ruikt naar alcohol." Het zal toch niet waar zijn? Hoe heeft dit kunnen gebeuren? "Fack." "Jill, ben je uitgeweest?" Ik knik voorzichtig. Claire begint te lachen. "Zijn jij en Harry samen?" Ik knik weer. Claire komt naast me zitten. "Dus je bent over Nathan heen? Ik bedoel je hebt weer een vriendje en je drinkt weer." "Nee, ik kwam hem gisteren tegen." "Wat?! Is hij hier?" "Ik denk het." Harry wordt kreunend wakker. Hij kijkt me verward aan. "Wat doen we hier?" "Ik heb geen idee." Harry maakt Zayn en Perrie wakker en staat dan op. "Zal ik tegen Megan zeggen dat je ziek bent?" "Ik bel haar zo wel." Claire geeft me een knuffel en staat dan op. Ze loopt weg en Harry trekt me omhoog.

A/N

Sorry voor dit slechte hoofdstuk hahaha. En het slechte einde.

Thanks voor de reads. Ook al zijn het er nog niet veel, het is een begin :)

Byeee xx