Perfect life, nobody's wife//Harry Styles fanfic⇨completed✔

Chapter 11

☆Harry POV☆

Jill ligt nog steeds snikkend na 2 uur op mijn borstkas. "Kan je me nu alles even heel goed uitleggen?" "Mijn moeder-" Ze neemt een keer heel diep adem. "Mijn moeder wordt nog steeds bedreigd door Nathan. Omdat hij er niet tegen kan dat het uit is tussen ons blablabla. Maar het is nu dus zo erg-" Jill begint weer te snikken en droogt haar tranen af. "Het is nu dus zo erg, dat hij mijn moeder heeft bedreigd met een mes en als mijn vader niet binnen was gekomen, had ze nu dood geweest." Ik sla mijn armen stevig om Jill heen. "Haz, ik zit dieper in de problemen dan jij denkt." "Want?" "Ik weet precies waar Evi mee bezig is. En ik weet ook dat wat ze doet heel gevaarlijk is." "Jill. Leg me uit wat ze doet." "Ze weet dat een enorme fout heeft gemaakt door weg te lopen en dat probeert ze goed te maken door mijn ouders te beschermen." "Door een relatie met Nathan te hebben?" "Ja. Om hem tegen te houden." "En dat gaat haar lukken?" "No freaking way. Hij heeft haar binnen no time door en dan gaat zij eraan." "Dan ga je haar nu bellen, om te zeggen dat ze fout zit." "Geef je telefoon dan?" Ohja, ze mag die van zichzelf nu niet ofzo.

Evi en Jill zitten op bed dingen te bespreken en ik zit hier maar een beetje te luisteren met een half oor. "Jill, ik ga naar Zayn. Goed?" "Wat doen?" "Gewoon. Naar hem toe." "Ja, zie je zo." Ik geef haar een kusje en loop dan weg. Ik voelde me toch nutteloos en Zayn heb ik al een tijdje niet meer gezien. Ik pak mijn telefoon en bel Zayn om te vragen of hij thuis is. Hey Harry. "Hoi, ben je thuis?" Ja, hoezo? "Nou dan kan ik naar je toe komen?" Ja, hoezo? "Nou gewoon. Ik heb je al een tijdje niet meer gezien enzo." Nee, klopt, maar Lou is er ook. "Ja, dus?" Oh. Je weet het nog niet? "Wat? Nee." Kom maar. "Ehm, oké."

"Jouw leuke vriendinnetje-" "Ho Louis wacht, je bedoelt Jill toch?" "Ja, ze heeft me gebeld." "Ehm oké?" "Ze zei dat ik bij Evi uit de buurt moest blijven, wat op dat moment niet erg goed uit kwam, omdat we wat hadden." "Wacht. Jij en Evi hadden wat?" "Ja, totdat jouw leuke vriendinnetje me belde, om te zeggen dat ik bij haar uit de buurt moest blijven. En nu? Nu is ze met die loser." "Nathan?" "Ja, door Jill." Mijn hoofd slaat op hol. "Ik ben zo terug." Ik loop naar de gang en toets Evi's nummer in. Met Evi. "Ja, hoi. Kan je Jill even geven?" Ja, komt ze. Hoi. "Jill, waarom heb je Louis gebeld?" Wat? Wanneer? "Jill, hij heeft het me net uitgelegd, dus ga nou niks ontkennen." Ik ontken niks, want ik weet niet waar je het over hebt. Ik leg haar alles uit, dat Louis tegen me gezegd heeft. Haz, serieus, dat heb ik echt niet gedaan. "Toch is het zo." Oh mijn god. Ik bel je zo terug.

☆Jill POV☆

Ik bel Nathan op. Hey Eef. "Nee, dit is Jill. Waarom heb jij mijn stem opgenomen toen ik je belde om te zeggen dat je bij Evi uit de buurt moest blijven?" Goh, het duurde lang totdat je erachter kwam. "Ik ben zo klaar met jou. Als ik nu ruzie met Harry krijg, dan heb je zo'n groot probleem hè. En als je dit nog één keer doet ook." Rustig maar. "Nee! Je bent echt heel gemeen en als je nog één keer zoiets doet, schakel ik de politie in." Slim van je. "Dag Nathan, ik hoop dat de boodschap duidelijk is." Boos druk ik de telefoon uit en bel Harry weer terug. En? De tijd gehad om een smoes te verzinnen? "Ik moet je heel wat uitleggen. En Louis ook." Dus? "Kan je me halen of hierheen komen met Louis?" We komen wel naar jou toe. Ik druk de telefoon uit en Evi legt haar arm om me heen. "Gaat het?" Ik schud mijn hoofd. Harry klonk best wel boos. Blijf alsjeblieft bij Nathan uit de buurt." "Dat zal ik doen." "Ik heb je gemist." "Ik jou ook." Ik geef Evi een stevige knuffel en zo blijven we even zitten. "Wat ben ik blij, als ik hier weg mag zeg." "Ja, snap ik. Maar ik denk dat ik maar beter kan gaan." Ik knik en geef haar nog een knuffel. "Ik hou van je." "Ik ook van jou."

Louis kijkt me echt heel erg boos aan. Ik heb hem nog nooit zo boos gezien en heb hem al heel vaak boos gezien. Ook Harry kijkt me niet zo leuk aan. "Kunnen jullie stoppen met zo naar me kijken?" "Leg nou maar uit." zegt Louis geïrriteerd. Ik begin het hele verhaal uit te leggen en zie de blikken van Louis en Harry steeds minder boos worden. Daarna worden hun blikken weer steeds bozer. Maar dan voor Nathan bedoeld. "Dus jullie geloven me?" "Ik wel." Louis doet onschuldig zijn handen omhoog. "Sorry lieverd." Harry kijkt me schuldig aan. "Geeft niet. Lou, ga naar Evi toe. Please." "Waarom? Ze is toch met Nathan?" "Nee, dat is een ander verhaal. Maar ze houdt niet van hem, ze houdt van jou." "Hoe weet jij dat?" "Ze was hier net." Er wordt op de deur geklopt. "Jill, toch?" De zuster kijkt me vragend aan. "Ja. Dat ben ik." "Je bent weer helemaal gezond, je mag naar huis." "Omg echt?!" De zuster knikt glimlachend. Ik geef Harry een knuffel en begin te huilen. Ik ben weer beter!

Mijn vingers verstrengelen zich met die van Harry. Glimlachend kijken we elkaar aan. "Charlie ophalen?" vraag ik nog steeds glimlachend. "Ja, duh. Maar eerst gaan we even langs mijn ouders en Gemma." "Oké." "Moet je niet ook even langs jouw ouders?" "Later." We lopen verder naar Harry's ouders.

Als Gemma de deur open doet, komt ze op me af en geeft me een dikke knuffel. "Ben je weer beter?" Ik knik glimlachend. Ze geeft me nog een keer een knuffel. "Kom, naar binnen." Gemma en ik lopen samen naar binnen, want blijkbaar is Harry al binnen.

We nemen afscheid en lopen dan naar Claire en Niall. Ook door Claire wordt ik begroet met een knuffel en tranen. Wat hou ik toch veel van dat kind. Ik word ook nog eens flink besprongen door Charlie. Niall geeft me ook een knuffel en dan lopen we naar binnen. "Wat wil je drinken?" "Drank." Even word ik verbaasd aangekeken door iedereen. "Het was maar een grapje, rustig. Doe maar cola ofzo." Ik loop met Claire mee naar de keuken. Ik zie op de klok dat het al half 5 is. Claire ziet me kijken. "Jullie kunnen blijven eten hoor." "Haz!" "Ja." "Blijven we hier eten?" "Ja joh."

Het is inmiddels al 12 uur en ik begin me behoorlijk moe te voelen. "Haz, zullen we zo gaan?" Ik zie Harry knikken. "Nu?" "Eh, ja." We staan op en lopen naar de deur. We nemen afscheid van Claire en Niall en lopen naar huis. "Kan je me dragen?" Ik kijk Harry smekend aan. Hij tilt me op en legt me over zijn schouder heen. Charlie kijkt ons raar aan, maar loopt toch weer door. Ik leg mijn armen om Harry's middel heen en hij legt zijn hand op mijne. "Ik hou van je." Zeg ik meer tegen z'n rug, dan tegen Harry. "Ik ook van jou." Hij zet me neer en geeft me een zoen.

A/N

Halloooo, dit was het laatste hoofdstuk, want ik weet niks meer. Oepsss, er komt nog een epiloog en een dankwoord ding. Heel erg bedankt voor alle reads enzo. Byee xx