Chapter 7

334 18 0
                                    

☆Jill POV☆

"Harry?" vraag ik voorzichtig. "Wat is er?" "Je haar is een soort van blond." "Meen je dat?" Ik kijk Harry schuldig aan. Harry rent naar de spiegel. "Jill! Verdomme! Nu lijk in net Niall met z'n blonde haren! Maar bij Niall staat het leuk en bij mij niet. Ik ga zo niet over straat dus verzin maar wat." Ik hoor Louis, Niall en Claire zachtjes grinikken. "We kunnen bruine haarverf erin gooien." "Dan krijg ik uitgroei." "Nu ook." "Ja, dus je moet iets anders verzinnen." "We kunnen het spoelen." "Wat is dat?" "Na een paar keer wassen is het eruit." "En dan in mijn eigen haarkleur?" "De spoeling?" "Ook. Maar ook als het eruit is." "Ja en ja." "Heb je dat nu?" "Nee, ik ga het morgen kopen en dan doe ik het gelijk bij je." Harry zucht een keer en mompelt iets onverstaanbaars. Dan gaat hij weer zitten en kijkt me even boos aan. "Kan je voortaan even opletten wat je in mijn haar smeert?" "Sorry, die dingen lijken op elkaar."

Ik loop in de etos op zoek naar spoeling. Ik heb Evi net gebeld om te vragen hoelaat ze komt, maar ze nam niet op, dus ik ga wel langs haar. Ik loop naar de kassa, om te vragen waar de spoeling staat. De mevrouw achter de kassa wijst me het schap aan en ik reken de spoeling af. Ik stop de spoeling in mijn tas en loop naar Evi toe.

"Ze is weg, Harry." Ik kijk Harry met paniek in mijn ogen aan. "Hoe weet je dat zo zeker Jill?" Ik geef Harry het briefje wat ik vond. "Waar kan ze zijn?" "Ik weet het niet, ze is overstuur. Evi doet domme dingen. Verdomme!" Ik haal mijn handen door mijn haar. "Ik moet haar zoeken, maar ik zou mijn god niet weten waar." Ik kijk Harry wanhopig aan. "Jill, rustig." "Harry, hoe kan ik nou rustig zijn als ik weet dat mijn beste vriendin weg is?" "Jill, heeft ze een speciale plek waar ze heen gaat?" Ineens weet ik het.

"Evi kan je me alsjeblieft de volgende keer niet meer zo laten schrikken? Ik geef Evi opgelucht een knuffel. "Jill, ik weet het allemaal niet meer." "Wat weet je niet meer?" "Milan en dat kindje. En met jou heb ik de laatste tijd ook minder contact. Mijn moeder en ik hebben vaker ruzie. Alles zit tegen." "Waar is je oma eigenlijk?" Evi glimlacht kort. "Ze is boodschappen doen."

Harry en ik lopen hand in hand naar huis. "Ik vind het aandacht vragen." "Wat?" Ik kijk Harry verward aan. "Dat Evi weg is gelopen." "Hazza, ze heeft het moeilijk." "Maar weglopen lost je problemen niet op." "Hazza, whatever. We hebben haar weer gevonden." "Jill, jij had hier last van. En jij moet geen last hebben van haar problemen." Ik stop met lopen en kijk Harry aan. "Haar probleem is ook niet mijn probleem. En dat wilt Evi ook echt niet hoor." "Dat betwijfel ik." "Harry, kappen nu. Het is voor haar echt niet zo makkelijk als dat jij denkt. Er speelt veel meer dan jij denkt en jij weet niet wat er thuis bij haar ouders allemaal gaande is." "Misschien moet je me dat maar eens vertellen dan." "Niet nu, straks. Thuis." "Thuis ga jij trouwens gelijk dat spul in mijn haar smeren." "Jaha. Heeft iemand je al raar aangekeken?" "Ja, jij."

Harry's haar is weer bruin. "Vertel me wat er gaande is bij Evi." "Oh nou, haar vader is alcoholist. En haar moeder is daardoor depressief. Evi heeft het moeilijk Har." "Ja, dat snap ik. Maar dan is weglopen nog steeds geen oplossing." "Wel voor haar. Haar oma is de liefste oma die er bestaat." Harry knikt. "Zullen we naar het strand gaan?" "Met Char?" Ik knik. Harry pakt zijn schoenen. "Is dat een ja?" "Ja duh, ga je schoenen aandoen." Ik pak mijn schoenen en trek ze aan.

"Wacht even hier, ben zo terug." Harry loopt met een grijns op zijn gezicht een strandtent in. Ik weet niet wat ik nu moet verwachten, want met Harry weet je het nooit.

"Wanneer ga je nou beginnen?" Harry kijkt me glunderend aan. "Ze zeiden dat ik maandag kan beginnen." "Oh wat goed!" Ik val Harry om zijn nek. "Nu jij nog." "Haz, ik heb geen zin om te werken." "Jill, je zal wel moeten. Ik ga niks meer voor je betalen." "Helemaal niks meer?" "Nou ik bedoel kleding enzo." "Goed, ik zal Claire morgen wel bellen en dan kunnen we samen werk zoeken." Ik pak Harry's hand en we lopen verder over het strand.

"Ohmygod. Ik heb het zo koud." Ik kijk Harry met blauwe lippen aan. Niet dat ik m'n eigen lippen kan zien, maar ik voel het. Harry doet zijn jas uit en geeft hem aan mij. "Ben je gek?" "Ja." "Grappig. Zo word je ziek en dat wil ik niet dus trek je jas weer aan." "Nee." "Harry." "Ga je die jas zelf aan doen of moet ik het voor je doen?" Ik zucht een keer waardoor er een wolkje uit m'n mond komt. "Ik heb het toch niet zo snel koud." "Ja nog ff, je loopt altijd te miepen dat je het koud hebt." "Dat is niet waar." "Oh, ik zal Niall of Zayn even bellen." "Waarom vind ik jou nog leuk?" Harry kijkt me uitdagend aan. "Omdat ik leuk BEN." "Hm, dat zal het zijn."

"Die magnetron doet niks Jill!" Oké, laat het nooit aan Harry over om warme chocomel te maken, want ik zit nu al een halfuur te wachten. "Grapje!" "Dus hij doet het?" "Ja." Ik richt mijn hoofd weer op de tv. Harry komt eindelijk aan met warme chocomel met een grote toef slagroom en mini marshmellows erboven op. "Dankje lieverd." "Het duurde even, maar dan heb je ook wat." Ik schiet in de lach.

"Ga je mee naar Zayn?" "Is Per er ook?" "Weet niet, bel even." Ik bel Perrie op. Hey schat. "Heeeee Per, ben jij thuis?" Ja, kom je ook? "Jaaa." Tot straks lieverd. Ik hang op en zie dat Harry met een pizza voor z'n neus zit. "Hallo?" "Hoi." "Oh mijn god. Wat ben je weer leuk zeg. Waar is mijn pizza?" "Weet ik. In de keuken prinsesje." Ik pak mijn pizza en neem hem mee naar de bank. "Harry, bitch." "Wat nwou weer?" "Jij hebt mijn pizza." "Nee. Ik heb ze zelf uit de vriezer gehaald en in de oven gestopt, dus ik vond dat ik dit keer de salami mocht." "Ja, en nou moet ik aan de pizza met ham." "Als je hem niet hoeft, geef je hem maar hier." "Nee. Nu is die van mij." Ik stop m'n pizza, ja nog niet aangesneden, gewoon de hele pizza, in m'n mond. "Past het?" "Jwa." "Mooi." "Ja."

Harry en ik lopen hand in hand op weg naar Zayn en Perrie. "Ik ga niet naar een club ofzo hoor." "Dat gaan we ook niet doen Jillie." "Echt niet hè?" "Neehee. En anders gaan we gewoon weer naar huis." "Oké. Beloofd hè?" "Jaha." Stiekem moet Harry wel om me lachen. Ik zie het aan dat hoofd. Nog één woord, en dan barst hij in lachen uit. "Echt?" Ja hoor, hij begint keihard te lachen. "Ik wist het." Ik begin met hem mee te lachen. "Oh, je zat me gewoon uit te dagen?" Hij pakt me vast en kijkt me met z'n mooie, schattige lach aan. "Nee joh. Meen je dat nou?" Ik krijg een kusje op m'n lippen.

"Dus, gaan we nog naar een club?" Zayn kijkt ons aan. Ik richt mijn gezicht op Harry. Hij doet het woord maar. "Nee, aangezien het probleem met Jill en drank." Oké, dit klinkt niet leuk. Ik voel dat er tranen in mijn ogen prikken. Nu klinkt het net alsof het door mij komt dat zij niet uit kunnen gaan. "Ik ga wel naar huis, gaan jullie maar. Harry ziet aan me dat hij iets verkeerds gezegd heeft dn pakt me vast en neemt me mee naar de gang. "Wat is er?" "Het klonk alsof het door mij komt dat jullie niet uit kunnen gaan. En het klonk niet leuk, het probleem met Jill en drank. Ik heb geen drankprobleem hoor." De tranen staan op het randje. "Sorry lieverd, zo had ik het niet moeten zeggen." Harry drukt me tegen hem aan en geeft kusjes op mijn hoofd. Ik veeg mijn tranen weg en geef hem een kusje. "Het geeft niet, het klonk gewoon niet leuk." We lopen weer terug naar de woonkamer en Perrie slaat haar arm om me heen. Ik leun tegen haar aan en glimlach zwak naar haar. Perrie is zo lief.

Met tranen in m'n ogen rollen Perrie en ik over de grond. Dit was echt erg. Wat er dus gebeurde, Harry en Zayn zeiden dat zij zouden winnen met fifa, maar wie hebben er gewonnen? Perrie en ik. We hadden een weddenschap dat de verliezer een stripact moest doen. Oké, maar goed dat wij niet hebbem verloren, want ik had dat echt niet gedaan. Maar Harry en Zayn deden het wel en dat is de reden dat we hier over de grond liggen te rollen.

"Het was gezellig!" Ik geef Perrie een knuffel en loop met Harry naar huis. Het is inmiddels 3 uur. Niet normaal meer dit, maar ja. We zijn jong, we kunnen dit wel aan. Ik maak de deur open en stap naar binnen, gevolgd door Harry. Ik loop gelijk door naar boven, alweer gevolgd door Harry. Ik geef Harry nog een kusje en val dan gelijk in slaap.

A/N

Ik ben echt erg. Ik heb echt al te lang niet meer geupdate maar hier isie dan. Trouwens ready to run en where do broken hearts go zijn echt geweldig. Maar dat wisten jullie waarschijnlijk allang. IK GA TROUWENS NAAR BELGIË. Jaaaa, voor 1D, omdat ze niet naar Nl komen. Trouwens hebben jullie de livestream gezienn? Ik wel en was echt aan het fangirlen. Nou, ik ga dr weer vandoor. Doeeeeeeeei...

Perfect life, nobody's wife//Harry Styles fanfic⇨completed✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu