Perfect life, nobody's wife//Harry Styles fanfic⇨completed✔

Chapter 3

☆Harry POV☆

"Ze heeft niks bijzonders, als ze wakker is, mag ze weer naar huis." Ik knik naar de dokter en loop de kamer van Jill in. Ze ligt nog steeds met haar ogen dicht. Ik pak een stoel en zet hem naast het bed. Ineens hoor ik Jill kreunen. Ze knippert met haar ogen en kijkt me daarna glimlachend aan. "Wat is er met me?" "Gaat het?" Ze knikt. "Je hebt niks bijzonders, ik ga de dokter halen, dan kunnen we naar huis." Ik loop weg en kom met de dokter terug. Hij haalt Jill uit bed en Jill loopt naar me toe. Ik ondersteun haar en zo lopen we naar buiten. "Heb je een auto?" "Ja, maar niet mee." "Dan moeten we dus lopen?" "Nee, ik bel Zayn wel even." Hoi Harry. "Zayn, kan jij Jill en mij naar huis brengen?" Ja, waar ben je? "Ziekenhuis." Ik kom eraan. Binnen 10 minuten staat Zayn's auto voor ons neus. "Wat is er gebeurd?" "Klap op mijn hoofd." Jill onderdrukt een glimlach op haar gezicht. "Van wie? Harry?" Zayn begint te grijnzen. "Ja duh." Mijn mond valt open. "Jezus, jullie zijn gemeen." Jill en ik stappen in. "Nee, van wie heb je nou een klap gehad?" "Mijn hond zag waarschijnlijk iets van een konijn ofzo, dus die gaf ineens een ruk aan de riem en toen viel ik op mijn hoofd en later viel ik flauw." "Ahw, arme jij. En heb jij toen 112 gebeld Har?" "Nee,  ik heb haar in het ziekenhuis getoverd." Jill begint te lachen.

We zitten op de bank, het liefst wil ik dat we weer een horror film gaan kijken, zodat Jill tegen me aan komt liggen. Ik snap nog steeds niet wat er nou was. "Ga je me het nog vertellen?" "Wat?" "Van gisteren." "Wil je het echt weten?" "Nee, ik vraag het omdat ik het niet wil weten." "Mooi." Ze richt zich weer op haar telefoon. "Jill, ooit gehoord van sarcasme?" "Ja." "Dan bedoel ik dus dat je moet gaan vertellen." Ze zucht een keer diep. "Ik had ooit een vriendje genaamd Nathan en dat is echt een klootzak." "Oh en verder?" "We waren heel gelukkig samen, maar toen ging hij aan de drugs en drank en deed hij rare dingen. Hij ging vreemd met een ander meisje, heeft geld van mij gestolen, ga zo maar door. Hij heeft me heel veel pijn gedaan." "Jill, waarom wilde je dit niet vertellen? Ik zie dat je ermee zit." "Ja, maar Har, ik heb toen die afspraak met mezelf gemaakt. Ik wil jou echt heel graag als mijn vriendje, maar dat kan niet." Even mist mijn hart een slag. Zei ze dit nou echt? "Wil je later alleen met tien katten eindigen?" Ze begint te lachen. "Nee, maar ik wil gewoon geen overhaaste beslissingen nemen om vervolgens weer helemaal kapot te zijn van binnen. Want ik heb serieus een maand op mijn bed gelegen met de dekens over me heen." Ik zie dat ze het moeilijk heeft. Ik sla mijn arm om haar heen en trek haar naar me toe. "Ik heb ook iets heel doms gedaan toen." Ik zie haar slikken. Ik ben bang voor wat komen gaat. "Wat heb je gedaan?" "Mezelf gesneden. Maar snijden is geen oplossing, voor niks. Harry, het is zelfs zo erg dat mijn moeder me een keer bewusteloos in de badkamer vond met een lege fles wodka naast me. Ik was bijna dood." Ik voel een brok in mijn keel. Ik veeg met mijn hand de tranen van Jill's wangen af.

Jill is tegen me aan in slaap gevallen. Ik ben ook echt doodop, maar ik wil niet slapen. Ik wil van dit moment genieten. Toch vallen langzaam mijn ogen dicht.

☆Jill POV☆

Ik word wakker van mijn telefoon. Op Harry's borstkas. Ohja. Ik kijk wie me belt en zie dat het Eef is. "Hey Eef." Ik zie Harry wakker worden. Jill, ben je thuis? Ik kijk even op de klok. "Ik ben net wakker." Kan ik komen? "Heb je haast?" Een soort van. "Kom maar hoor." Tot zo. "Doei." Ik hang op en kijk Harry even aan. Ik geef hem een kusje op zijn wang. "Dankje." "Waarvoor?" Hij rekt zich uit en kijkt me dan met slaperige ogen aan. "Dat je met hebt getroost enzo. Maar Evi komt zo." "Weet zij dat ik hier ben?" Ik schud mijn hoofd. "Ik ben toch nog moe, ik ga nog wel op jouw bed liggen." "Weltrusten." "Doei." Hij loopt naar boven. Gelijk gaat de bel. Dat is snel. "Hey." Ik glimlach even naar Evi. "Je bent echt nog maar net wakker hè?" "Ja. Harry is hier." "De Harry van de Starbucks?" "Ja, Harry Styles." "Waarom?" "Omdat hij ruzie heeft met zijn ouders en Eef, hij is echt zo aardig." "Jill, laat die kutregel van je gaan. Jij en Harry zijn perfect. Liefde op het eerste gezicht." "I don't know Eef, ik kan het gewoon niet." "Jill, Nathan is een heel ander persoon dan Harry hoor." "Oh ja, want jij kent hem zo goed." "Nee, maar dat zie je toch?" "Ik wil hem gewoon eerst beter leren kennen." "Anyway, ik moet je iets vertellen." Ik ga zitten op de bank en Evi komt naast me zitten. "Kom maar op." "Ik ben een soort van zwanger." "Wat?! Van Milan?" Evi knikt. "Ga je het weg laten halen?" "Ik weet niet. Ik wil geen leven vermoorden, maar mijn jeugd gaat weg en het kindje zit gelijk zonder vader." "Eef, hoe moeilijk het is en hoe zielig, pleeg abortus." Ik zie tranen in Evi's ogen staan. "Ik kan dat niet." "Eef, ik snap het wel, maar je moet." "Ik moet niet, ik kan het ook laten adopteren of naar pleegouders ofzo." "Nee, daar word je gelukkig van." "Ja Jill, dan vermoord ik in ieder geval geen leven." "Eef, ik denk dat ik je hier niet mee kan helpen." "Ik heb echt niks aan jou." Ze staat op en slaat de deur met een harde klap dicht. Harry komt naar beneden gerend. "Wat is hier aan de hand?" "Evi is zwanger en zij denkt er anders over dan ik." "Laat me raden, jij zegt abortus maar zij wilt dat niet." "Omg. Jij bent eng." Hij doet met zijn arm zo'n gebaar van 'yes'. "Maar heb je nu ruzie met Evi dan?" "Nee, ik ken Evi. Ze gaat me bellen om sorry te zeggen. Ik ben niet boos hoor." "Ik snap daar niks van." "Dat denk ik ook niet." "Als Zayn en ik ruzie hebben dan doen we de volgende dag gewoon weer normaal tegen elkaar zonder een sorry." "Daar snap ik niks van." "Maar Jillie." "Dat ben ik." "Weet ik, ik ga even naar huis." "Nu?" "Ja." "Oh." "Mag ik nog langer blijven?" "Ja duh!" "Oké, dan ga ik spullen halen." Ik geef Harry een knuffel. Als ik hem recht in zijn ogen kijk, ga ik weer. Mijn hart slaat 1000 keer sneller, ik verdrink in zijn ogen en mijn lippen raken de zijne. Dit keer duw ik hem niet van me af. Hij is perfect.

"Ik ga nu echt." Ik geef Harry nog een zoen. "Tot vanavond." Hij loopt de deur uit. Toch ben ik nog niet zeker van de relatie die ik nu heb. "Hey mam." Hey Jilletje. "Ben je thuis?" Voor jou altijd. "Dan kom ik eraan." Is er iets? "Nee, ik heb je gewoon een tijdje niet meer gezien." Oké, tot straks. "Tot straks." Ik druk de telefoon uit.

"Dus je hebt nu een relatie?" "Ik denk het." "Jill het is ja of nee. Niet misschien." "Doe ik hier goed aan?" "Dat weet ik niet. Ik ken hem niet." "Ik ben gewoon bang. Maar hij is niet zoals Nathan." "Jill, wacht dan nog een tijdje." Ik knik even. "Maar woont hij nu ook bij jou?" "Ja." Mijn moeder knikt. "Wil je wat drinken?" "Ja, ik pak het zelf wel." "Schenk voor mij dan koffie in." "Oké."

Ik loop weer naar huis met mijn oortjes in. Ik zit een beetje op mijn telefoon

te kijken en bots weer is tegen iemand op. Ik moet echt beter opletten. "Sor-" Verder kom ik niet want ik kijk in een paar ogen die ik niet had willen zien...

A/N

Slechte cliffhanger. Nou goeeeed. Ik ga weer doeii. Extra korte autors note. Vote/reaaad. Byeee xx