~2 maanden later~
☆Jill POV☆
Ik zet mijn beanie op mijn blonde haar. "Harry, schiet op!" "Ja, ik kom al." Harry komt naar beneden gestormd en doet zijn schoenen en jas aan. We lopen naar buiten en stappen gelijk in de laag sneeuw die buiten ligt. Ik stap in de auto en Harry krabt de ramen. Als hij klaar is, komt hij naast me zitten en start de auto. "Je hoeveelste keer is dit nou?" "De laatste." "Meen je die?" Harry kijkt me ongelovig aan. "Ja, waar zit jij met je hoofd? Ik heb het al heel vaak gezegd." "Mijn ouders zeiken weer eens." "En waarom weet ik daar niks van?" "Jij hebt het druk met je therapie. Daar moet jij je op focussen." "Harry, ik wil dat je het gewoon verteld. Ik ben je vriendin en ik heb recht om dat te weten." "Oké, ik zal het de volgende keer zeggen." "Dank u." Harry stopt voor het huis waar ik moet zijn. Ik geef hem een zoen. "Ik bel je wel hoelaat ik klaar ben." "Is goed, succes." Ik stap uit en bel aan. Mijn therapeut doet open en begroet me vrolijk. "Wat wil je drinken?" "Koffie alsjeblieft." Ik glimlach zwakjes. "Met suiker toch?" "Ja, alsjeblieft." Ze zet mijn kop koffie op tafel en gaat tegenover me zitten. "Hoe gaat het?" "Ja, heel goed." "Ben je Nathan nog tegen gekomen?" "Ja, een aantal keer." "En wat heb je toen gedaan?" "Genegeerd." "En als hij je aan zou spreken." "Dan had ik hem gezegd dat hij weg moest gaan." "Goed, en hoe is het met het snijden?" Op dat moment komt Steffi, de dochter van mijn therapeut, binnen. "Mam, heb jij- Jillieee!" Ze geeft me een knuffel. "Steffiee!" "Steffi straks." "Oké, tot zo Jilliee." Ik glimlach naar Steffi. "Goed, waar waren we? Ohja, snijden." "Oh, dat gaat ook heel goed, ik heb geen littekens meer." Ik laat mijn polsen zien. "Goedzo Jill! En Harry? Helpt hij je ook?" "Ja, als ik hem niet had gehad, had ik hier nu niet gezeten." "Oh, dat is mooi. Jill, dit is dan wel de laatste afspraak, maar ik wil even duidelijk zeggen, dat als het ooit niet zo goed met je gaat, dan kom je naar mij." "Dat beloof ik." "En schaam je niet, want ik heb al zoveel verhalen gehoord en ik heb nog nooit iemand uitgelachen." "Dat weet ik." Ik drink mijn koffie op. "Zal ik Stef even roepen?" Ik knik. Lisa roept Steffi en als Steffi beneden is staan we als pinguïns te knuffelen. "We gaan afspreken hè?" Steffi kijkt me even aan. "Ja, natuurlijk!"
"Moet je ook koffie?" "Zullen we naar Starbucks gaan?" Ik kijk Harry smekend aan. "Jill, we zijn gisteren nog geweest." "Je hebt gelijk, doe maar koffie." Harry staat op en loopt naar de keuken. "Har, ik mag nog steeds je haar stijlen." "En jij met mij gamen." "Zometeen?" "Deal." Ik glimlach. Ik wil dat zo graag zien. Harry met stijl haar. Harry geeft mijn kop koffie. Ik geef hem een kusje. "Dankje." Harry begint te grijnzen. "Wat doe jij ineens lief?" Ik begin te giechelen. "Ik ben gewoon blij." "Toch niet omdat je mijn haar mag stijlen?" Ik knik en begin te lachen. Mijn koffie komt voor een deel op mijn broek. Ik grijp lachend naar de plek. "Auw, fucking heet." Harry rent naar de keuken en komt met een ice-pack terug. "Leg dit erop." Gelijk bevriest mijn been. "Ik kan ook buiten gaan rollen." "Jill geniaal!" Harry trekt me mee. Ohnee. "Harry het was een grapje." "Voor mij niet." Hij trekt me mee naar de achtertuin en gooit me in de sneeuw neer. Hij springt naast me en begint te rollen. Ik ga helemaal dood van het lachen, en van de kou. "Harry doe normaal." zeg ik met een muizenstem. Charlie ziet dit als een spelletje en springt boven op Harry. "Char, serieus?" Hij duwt Charlie van zich af en rolt terug naar mij. Hij slaat zijn armen om me heen en drukt zijn lippen op de mijne.
Ik kom met mijn stijltang naar beneden. "Nooo Jill." "We hadden een deal." Straks komen Niall, Claire en Louis dus Harry vindt het niet zo leuk dat ik nu zijn haar ga stijlen, maar I donut care. Harry zucht een keer. "Als jij het ook weer om kan toveren." "Als Niall, Claire en Louis het hebben gezien." "Maar-" "Geen gemaar, ik moet straks met jullie gamen." Harry zucht nog een keer. Ik zet mijn stijltang aan en wacht totdat hij is opgewarmd. Ik begin met stijlen en serieus, Harry heeft echt hèt perfecte haar om te stijlen. Nou, niet alleen om te stijlen, het is altijd perfect. "Je moet zo je bandana om. Of je hoedje." "Want?" "Dat staat leuker, en dan ben je leuker." "Dat is ongeveer hetzelfde toch?" Ik haal mijn schouders op. "Zal wel." "Ben je al bijna klaar?" "Ik ben nog niet eens op de helft." "Wat?! Nee, Jill, zoveel geduld heb ik niet." "Dan maak je maar geduld."
"Nee Jill, ik lijk wel op de kleine mij." "Had je vroeger stijl haar?" "Ja, want het was kort." "Har, ik vind het echt schattig staan. Doe je bandana is om." Harry doet zijn bandana rond zijn haar en oh my god. Dit is tè schattig. Hij trekt zijn bandana weer van zijn hoofd af. Hij zet zijn hoedje op. Dan doet hij toch maar weer zijn bandana om. "Eens en nooit meer." Ik begin te lachen. "Het staat schattig." "Ja, maar ik ben niet schattig." "Voor mij wel." Mijn telefoon gaat en ik zie dat het Evi is. "Yoo." Haaai. Ben je thuis vanavond? "Ja, maar Niall, Claire en Louis komen ook dus als je dat niet erg vind dan-" Laatmaar. Ik moet je morgen even spreken. "Oh oké." Morgenochtend kom ik wel naar je toe. "Is goed, doei." Doei. "Wat was er nu weer?" Harry rolt met zijn ogen. "Har, doe niet zo gemeen." Ik weet wel dat hij gelijk heeft, maar Evi heeft het gewoon moeilijk. "Jill, het is zo. Sinds dat het uit is met die Milan, belt ze je alleen nog maar om met je te praten over haar problemen." "Dat is logisch, want ze is mijn vriendin." "Dus toen het uit was met Nathan, toen jij het tien keer moeilijker had dan haar, hing je ook de hele tijd aan de telefoon?" "Harry! Ik had dat juist wel moeten doen en dat weet jij ook. Het is goed dat zij dat doet." "Flikker op." "Dit is mijn huis, dus flikker zelf op." Harry staat op en loopt met Charlie naar buiten. Ik ga straks eerst eens met Harry praten over zijn ouders, want dat zit hem duidelijk dwars.
Ik hoor de deur open en dicht gaan en Charlie stormt naar binnen. Harry komt met een betraand gezicht binnen. "Har, ga me nu even alles vertellen wat je dwars zit. Ik wil gewoon dat je alles tegen me verteld, omdat we met deze ruzies ook niet verder komen." "Mijn ouders willen me nooit meer zien, ze vinden het niet goed dat ik een relatie heb, omdat ze zeggen dat ik toch alles verpest, ze zeggen dat ik een mislukking ben, ga zo maar door. En dan komt mijn zus en dan is zij natuurlijk het prinsesje. Gemma doet er echt alles aan om te zorgen dat mijn ouders ook van mij houden, maar dat dringt gewoon niet door, want in hun ogen had ik beter niet kunnen bestaan." Ik sla mjn armen om Harry heen. "Voor mij ben je geen mislukking. Voor mij ben je mijn hele wereld. Zonder jou ben ik niks. En weet je, mijn ouders beschouwen jou als hun zoon en zij zullen je de liefde geven die je niet van je ouders krijgt." Ik veeg Harry's tranen weg. "Dankje Jill. Ik hou van je. Sorry van daarnet. Ik had niet zo lelijk moeten doen over Evi." Ik geef Harry een knuffel en wrijf over zijn rug. "Ik hou ook van jou." Ons momentje wordt verstoord door de bel. Ik loop naar de deur toe en gelijk wordt ik aangevallen door Niall en Claire. Ik val op de grond met Niall en Claire bovenop me. "Ook hallo." weet ik er nog net uit te krijgen. "Hoi." zeggen Niall en Claire vrolijk. Er komt nog een gewicht bij. "Mensen, ga van me af. Ik ga dood." "Oh dat moeten we niet hebben." zegt Niall en hij maakt een ambulance geluid en met zijn hand doet hij het zwaailicht na. "Ik ben al beter." Ik sta op en loop naar de woonkamer voordat ik weer word besprongen. Niall, Harry en Claire komen lachend achter me aan. Gelukkig, Harry kan weer lachen.
We zitten één of ander spel op die spelcomputer van Harry te spelen. Geen idee hoe dat ding heet. Ik weet trouwens ook niet welk spel het is. Oh, wacht ik weet het wel. Het is met voetbal. Fifa ofzo. Het is wel grappig. Als ik voor de zoveelste keer met Claire verloren heb van Harry, Niall en Louis, kijkt Harry me ineens aan. "Doe mijn haar even normaal maken." Iedereen begint 'nee' te roepen. "Jaaa!" "Har, je hoort het, ze vinden het leuk." "Jill, je hebt het beloofd. "Ik moet echt minder dingen beloven." mompel ik. Ik loop naar boven en pak wat spullen om in Harry's haar te stijlen. Ik kom naar beneden en smeer de spullen in Harry's haar. Gelijk springen de krullen weer terug. Harry loopt naar de spiegel. "Beter." Louis, Niall, Claire en ik kijken elkaar hoofdschuddend aan.
"Ik ben wel een beetje klaar met dat gamen." Ik richt mijn hoofd naar Harry. Ik schrik me dood. Kut. Ik krijg problemen nu. Hoe de fuck kan ik zo dom zijn?
A/N
Yoooooow, ik heb niet zoveel te zeggen. Alleeen bedankt voor de reaaads en dat was het hahahaha byeex
JE LEEST
Perfect life, nobody's wife//Harry Styles fanfic⇨completed✔
Hayran KurguIk loop door de stad op weg naar Evi, mijn beste vriendin. Ze was net helemaal overstuur omdat dat vriendje van haar het heeft uitgemaakt. Ik wil zo snel mogelijk bij haar zijn, dus ik loop nogal snel. Plotseling bots ik keihard tegen iemand op. "Ki...