AŞKI YAŞA

AŞKI YAŞA 132.BÖLÜM (KARA SEVDA )

AŞKI YAŞA

YAZAR’IN AĞZINDAN

Rüzgarı içime kadar hissediyordum,  belki de acılarım yüzüme vuruyordu ne fark ederdi ?  Derin bir nefes aldım kız kulesinin karşısında öylece çare bekleyen ufacık bir kalp gibi bekliyordum birinin onun çalıştırmaya çalışması, birinin onu sahiplenmesini beklerken hayatımı düşündüm ve güldüm!  Saçlarımı savurarak döndüm ve koştum ciğerim patlayana kadar, soluğum kesilene kadar koştum ölümü hissede biliyordum kimse çıkıp demiyordu ki kızım sen zaten ölümle yaşıyorsun umursamadım, durduğum yer aslında her bir şeyi anlatıyordu mezar taşına baktım ufak bir not yazılıydı,  ‘ Kalbimi seninle gömdüm, ama bir gün seninle atacak – ZY ‘ Gülümsedim ve elimdeki gülleri üzerine  bıraktım ellerim toprağın üzerinde geziniyordu, kokladım rüzgar yüzüme çarptı içime çektim ve güldüm ‘’ Toprak gibi kokladım seni, rüzgar gibi girdin ciğerime sen aslında ölmedin değil mi ? Aşk, oldun, ölüm oldun buldun beni değil mi? ‘’ Gülümsedim güzel bir duyguydu aşk ölmüş olsa da, gömmüş olsam da…

Geri dönüp koşmaya başladım bugün büyük bir gündü çünkü yıldırım tüm asaletiyle kapıyı açtı ‘’Günaydın abla ‘’ Derken başımla selamlayıp arka koltuğa yerleştim telefonumu açtığım da gülümsedim sonra başımı salladım, belki her neyse ! Bu lafın sonunu ne zaman getirsem muhakkak benim başıma bela oluyordu, evime girip güzel bir duş aldım artık bahçede oturulmuyordu, kış bangır, bangır, geldim diyordu, şöminenin karşısında yerimi aldım ve çayımdan  yudumladım, o sıra da telefonum çaldı bakmadan açtım zaten beni bu saate kim aradı ki ?

Zeynep=Günaydın, babam nasılsan ? ( Gülümseyerek şivemi kullanmaya başladım, ben ve şive komik )

Hakan=Baba diyen dillerine kurban oluram senin zeynepim. Nasılsan kızım iyisen uzun zamandır konuşamadık aklım hep sendedir ha

Zeynep=Yav baba, Allah’dan kork sabahları sen, ahşamları da ben arıyorum ne uzunu

Hakan=Sen ne anlarsın baba yüreğini hele, sus sen! Sağlığın nasıl, ne zaman gelecen yüzüne hasret kaldık ananla

Zeynep=Yakında baba! Çok yakında anamın ellerinden öperim bir emrin var mı ?

Hakan=Canının sağlığı kızım, delilere de selam söyliyesin kendize sahip çıkasız ha aman diyem

Zeynep=Sen merak etme babam, Allahıma emanet

Gülümsedim sanki binlerce hayat vardı bende hepsine konuk oyuncu diye katılıyordum gerçekten şu sıralar ölmeyi hiç istemem kim bilir daha neler yaşıyacağım bu eğlence kaçarmı tabi ki de kaçmaz..

Derya ellinde büyük bir çiçekle geldi çayımı masaya bıraktım ‘’ Bu size geldi efendim ‘’ Dedi üzerinde ki kartı aldım çayı masaya bırakırken ‘’ Doğum günün kutlu olsun kızım..  A.K ‘’ Gülümsedim  ve haftalar öncesi yağan yağmurun altında çektiğim, yüzleştiğim acılarımı hatırladım atlatmam kolay olmadı, yalnız kalmak belki de kaybettiklerinle yüzleşmek acılara bir nebze tuz oluyor, uyuşuyorsun ne olursa olsun duygularıma ve inancıma sahip çıkacaktım benim zaten bir babam vardı, Devlet babam..

Yıllar,Aylar, Haftalar ÖNCE…

Aslan=Sen osun! Elifsin sen