ÇOCUKLUK AŞKIM ( BERDEL ) TAMAMLANDI

ÇARPIŞMA

Sude'den

Babamlar konuşurken izin alıp lavaboya gittim. İşim bitince çıkıp aşağı ablamlarin yanına gidiyordum ki. Merdivenlerde eniştemin kardeşi Savaş ile karşılaştım. Çok yakışıklıydı ve tatlıydı. Tam bir basamak daha inecekken ayağım burkuldu ve Savaşa çarptım. Beni sıkıca tutup belimden kavradı. Elimi istem dışı omuzlarına koydum.

Ben : Kusura bakma ayağım burkuldu o yüzden tutundum.

Diyip ellerimi geri çektim.

Savaş : Önemli değil. Bu arada ben Savaş Miranın kardeşi.

Ben : Bende Sude. Miranın baldızı.

Savaş : Memnun oldum Sude. Bizimkiler bahçeye çıktılar içerde sıkıldıkları için. Bende sana haber vermeye gelmiştim.

Ben : Anladım. O zaman bizde inelim.

Savaş:  Tamam.

Dedi ve aşağı inmeye başladık. Biraz kendinden bahsetti. Savaş bende 2 yaş büyükmüş ve burda okuyup sonrada Izmir de yaşayacağını anlattı. Nelerden hoşlandığınıda anlattı. En çok kitap okumayı severmiş. Sonra fazla yemek seçmezmiş. Bende kitap okumayı severim ama yemek seçen biriyim. Ablamlarin yanına geldik. Ablamla eniştem, abimle Ayşe yengem, Mert abi ile Melisa abla oturuyordu. Sadece iki kişilik boş yer vardı bizde oraya geçip oturduk. Abimler maç hakkında konuşurken bizde düğün hakkında konuşuyorduk. Birden gözüm Savaşa kaydı. Göz göze gelmiştik geri bakışlarımı yere indirdim. Neden bakıyordu ki şimdi bana. Ben neden bakıyorum peki. Melisa abla bana doğru eğilip.

Melisa : Sude siz Savaşla hayırdır bakışıp duruyorsunuz. Yoksa siz haaa.

Ben : Abla düşündüğün gibi birşey yok. Sadece yukarda olay oldu o yüzden.

Ayşe lafa atlayıp.

Ayşe : Ne olayı oldu anlat bakalım.

Ben : Abartılacak birşey değil ayağımı burktum inerken sağolsun Savaş düşmeyim diye tuttu.

Ablam : Kızlar havadaki kokuyu sizde aliyormusunuz?

Melisa : Alıyoruz Nur alıyoruz. Havada aşk kokusu var.

Ben : Saçmalamayın yaa. Ne aşkı ne kokusu. Benim daha okulum var.

Melisa : O yollardan bizde geçtik Sudecim.

Ben : Oofff siz kendi işinize baksanıza hem siz düğün hakkında kocalarınız hakkında konuşsanıza.

Ayşe : Melisa konuşabilir ama biz daha evli olmadığımız için nişanlı olduğumuz için konusamayız.

Dediler ve kendi aralarında sohbet ettiler. Ben yine Savaşa bakıyordum ki abim bana kızgın bir şekilde bakarak önümü işaret etti. Bende önüme döndüm. Eniştem gelip ablamı alıp yukarı çıktı konuşacakları varmış. Abimler annemlerin yanına gitti. Bende biraz daha hava almak için kaldım. Savaşta kalmıştı burda gelip yanıma oturdu. Bana uzun uzun baktı ve birşey demedi. Ben onun konuşmasını bekledim ama konuşmadı. Sonra birden astımım tuttu. Nefes alamıyordum Savaş bana ne oldu diyip duruyordu. Zor nefes alarak anneme ilaç astım dedim gerisini söyleyemedim. Herkes yanıma geldi annem ilacımı verdi havayı içime çektim 5 kere sonra nefes alabildim. Biraz sakinlestim annemler iyimisin dedi bende iyiyim dedim. Savaş bayağı korkmuştu hâlâ şok içinde bana bakıyordu.

Annem : Kusura bakmayın biz artık kalkalım Sudenin dinlenmesi gerek ve diğer ilaç saati geliyor içmesi lazım.

Sultan Teyze : Ne kusuru dünür. Sude kızımız iyi olsun sağlığından önemli mi?