M e m o r i e s | TaeKook

#13#

12 საათიანი შეხვედის შემდეგ,სადაც მაღალი თანამდებობის სამხედროები ჰავაის ოპერაციის ბოლო დეტალებს განიხილავდნენ,ან როგორც მას რამოდენიმე ადმირალი ეძახდნენ - თავდასხმა პერლ-ჰარბორიზე,რომელცაც უკვე ისინი ამ წლის დეკემბერში აპირებდნენ განეხორციელებინათ,ჯონგუკი თავს მთლიანად გატეხილად გრძნობდა.

ასეთი გადაწყვეტილებები,როგორიცაა : რა რაოდების თვითფრინავები იქნებოდა საჭირო საჰაერო თავდასხმისთვის;ამისთვის რამდენი თვითმფრინავის გადამზიდი იქნებოდა საჭირო;ზუსტად როგორ მიიყვანდნენ დანიშნულების ადგილას - ეს ყველაფერი მორალის კითხვასავით იყო.რადგან პატარა გამოთვლების შემდეგაც ისინი ჰაერში იბატონებდნენ,წყნარი ოკეანის რეგიონში,ამისგან კი დამოკიდებული იქნება მათი შემდეგ საბრძოლო მოქმედება ტაილანდის წინააღმდეგ.

როდესაც იმ ტერიტორიაზე მივიდა,სადაც მისი ბუნგალო იდგა,დაახლოებით 5 საათისთვის,ჯონგუკი იმ წამსვე თეჰიონის მოსაძებნად წავიდა,სახლში ვერ ნახა ამიტომ პლიაჟზე გავიდა.

როდესაც ტანადი ბიჭის ფიგურა დაინახა,რომელიც ჯარისკაცებისგან ცოტა მოშორებით იდგა,ჯონი მისკენ გაეშურა.

ჯონგუკმა ჯარისკაცებს მიანიშნა რომ ჩუმად ყოფილიყვნენ და გაუშვა,თვითონ კი ცდილობდა კიმამდე შეუმჩნევლად მისულიყო.

თეჰიონი ნაპირზე იდგა და აღრფთოვანებით ჩურჩულებდა :

- კუები წყალში ჩანან...

ჯონგუკმა,როდესაც ბოლოსდაბოლოს მიაქცია ყურადღება,რას უყურებდა ბიჭი,ვერ შეიკავა ღიმილისგან თავი,კიმთან ახლოს მივიდა და ჩუმად წარმოთქვა:

- არ მინდა დაგამწუხრო, - ამ სიტყვებზე თეჰიონი შეცბა,და იმ წამსვე შეტრიალდა,რომ დაენახა ვინ შეაშინა, - მაგრამ ესენი კუები არ არიან.სინამდვილეში ეს ქვებია,ასეთი უცნაური ფორმის,რომელიც ვულკანის გაციების შემდეგ წარმოიქნა,და წყლის გამო გეჩვენება,რომ ისინი მოძრაობენ.ასეთი რამის დანახვა მიქცევა-მოქცევის დროს შეგიძლია.და მხოლონ ოკინავაზე.