I AM YOUR WORST NIGHTMARE

chapter 9

"Heather Point of View"

"Alam mo ba Malia subrang lungkot ng kuya mo nong sinabi ni Empress na magkanya-kanya na tayo" nakikinig lang ako sa usapan nila habang ako busy na busy sa pagperma  ng mga papeles.

"Hindi siya pumirma at gusto pa atang magwala kaya sinabi ko na lang sa kanya na di na lang din ako pipirma at hahayaan na lang munang isipin ni empress na nabuwag na ang grupo"

"Celine wag mo nga akong siraan sa kapatid ko" inis niyang sabi na parang bata ate Celine and Xander are couple three years na silang mag on kaya ganyan umasta ang mga yan di man lang naawa sa mga single dito.

"Totoo naman ang sinabi ko ah kong di kita pinigilan matagal mo ng ginulo ang buhay ni empress dahil sa gusto mo lang mubalik ang grupo"

" Manahimik kayo at wag niyong isali ang nabuwag ng grupo dahil kahit anong gawin niyo matagal na tayong tapos wala ng nakaalala sa inyo." inis kong sabat sa usapan nila.

"Sigurado ka empress, kahit na may pumalit na sa pwesto natin gusto pa din nilang bumalik ang lagendary shadow na iniidolo nila" nagulat ako sa sinabi ni Xander.

"Ngayon alam ko na, na hindi mo na binubuksan ang site na yon at di mo alam ang balita." dagdag na sabi ni Xander.

"Ang tawag nila sa atin lagendary Shadow kailangan nila tayo empress.."

"Tama na Celine wala na akong planong buo-in pa ang grupo." kalmado kong sabi

"So ganun na lang yun huh Heather,ganun na lang ba sayo kasimpling talikuran ang binuo mong gangster world huh...pano na lang kami na umaasa sayo ?" sigaw niya sa akin

" Ano bang mahirap intindihin sa sinasabi ko huh shadow namatay si Peter dahil sa letseng gangfight na yun and the rest of us almost lost our lives naiintindihan niyo ba ako huh...at ano yung sinasabi niyong wala na akong balita sa underground?" napapikit ako sa galit.

" Nandun din ako ng halos mawalan na ng buhay ang mga pinsan ko and again sa harap ko na naman alam niyo ba kong gano kahirap para sa akin yun huh...? Wala kayong alam, wala, wala, wala kayong alam sa nararamdaman ko.."

"Sige kong gusto niyong ibuwes din ang mga buhay niyo, sige..! Mula ngayon magbabalik na ang sinasabi niyong letseng lagendary shadow na yan.." huli kong sabi bago ako tumalon sa bintana ayokong may makakita na umiiyak ako.

Kahit nong libing ng parents ko noon di nila ako nakikitang umiyak sa harap nila nanatili akong tulala at di umiimik.

Natagpuan ko na lang ang sarili ko sa private garden ko sa dati kong tambayan, umupo ako sa may malaking puno at sinariwa ang alaala ng nakaraan.

Natulongan ko nga ang mga pinsan ko pero malubha naman ang kalagayan nila ano pang silbi ng pagiging Empress ko kong di ko makontrol ang mga nasasakupan ko.

Naramdaman ko na lang na may humaplos sa mga pisnge ko na siyang dahilan ng pagbuhos ng lahat ng emosyon ko mula ng mamatay ang parents ko hanggang sa namatay din si Peter at napahamak ang mga pinsan ko.

Di ko siya makita kong sino man ang taong ito dahil nakapikit ako ng haplusin at punasan niya ang mga luha ko ng titignan ko na sana kong sino siya hindi ko nagawa dahil isinobsob niya na ang mukha ko sa dibdib niya.

Hindi ko alam pero i feel that im safe sa mga bisig niya habang patuloy akong umiiyak ng tahimik para akong batang nakahanap ng masusumbungan at sa isang estranghero pa.

When i feel that im ok dun na ako kumalas at tinignan kong sino ang taong nag abalang icomfort ako at nagulat ako ng malaman kong sino siya ....

" Long time no see Ram di ko alam na sa ganitong kalagayan kita makikita ulit" di ako makapag salita nagulat pa din ako, ng makarecover na ako napaiwas ako ng tingin sa kanya.

" Keep it as a secret ..." yun lang ang nasabi ko di ko alam di ako makapag isip ng maayos nakakahiya yong ginawa ko kanina.

"And nice to see you again Ace McCall" dagdag ko pa bago ako umalis papuntang school parking lot.

Pero di ako sa mansion uuwi nag drive ako ng nag drive hanggang sa napunta ako sa isang bar napabuntong hininga na lang ako bago lumabas ng kotse.

Nang makapasok ako ng bar mahahala mong bagong tayo pa lang ito, ito siguro yung pinag uusapan ng mga studyante sa C.H.U. na bagong bukas na bar.

"Good evening ms. Beautiful." he smile genuinely at me

"Hard drink please" di ito agad nakapag react sa sinabi ko tinaasan ko siya ng kilay anong akala niya sa akin di alam kong anong inorder ko.

Nang maibigay na niya ang order ko inisang lagok ko lang siya parang may gumuhit sa lalamunan ko pero syempre wala na sakin yun sanay na ako.

" Bartender same as i order earlier." napakamot na lang siya sa batok niya ng umorder ulit ako hanggang sa nadagdagan ito ng nadagdagan hindi ko na mabilang kong pang ilang baso ko na yon pero kaya pa.

" Bartender one more"

"Pero ms."

Wala na itong nagawa ng samaan ko siya ng tingin anong akala niya wala akong pambayad.

" What is your problem?" tanong ng tao sa likuran ko boses at amoy pa lang niya alam ko na kong sino siya.

"nothing. Masama na bang uminom?" inis kong tanong

"Oo masama, lalo na't lahat ng inorder mo puro hard drinks"

"Anong paki mo?" taray kong tanong sa kanya narinig ko siyang napabuntong hininga na lang anong problema niya.

"May paki ako kasi mahal kita" binulong lang niya ang huli niyang sinabi na di ko narinig.

"Mind your own business." binayaran ko na ang ininom ko kanina saka ako tumayo para umuwi.

Kanina pa kasi nag va-vibrate ang phone ko pero kahit isang sulyap lang di ko ginawa, ng maka labas na ako ng bar dumeretso na ako ng kotse papasok na sana ako ng biglang nagsara ang pinto ng kotse.

" Ano bang problema mo Ace..I said mind your own business dahil di mo kargo kong ano man ang mangyari sakit kaya lumabayan mo na ako" galit kong sigaw nagtagis ang mga bangang niya ng dumistansya sa akin.

Kinuha ko na yung pagkakataon para makaalis at nagtagumpay naman ako binilisan ko ang pagpapatakbo ng kotse para di niya ako maabutan kasi nakasunod ang kotse niya sa kotse ko.

" shit...shit....shit" mura ko sa kawalan ano bang problema niya mas lalo niyang pinapainit ang ulo ko e.

Mas lalo pa akong napamura ng mawalan ng preno ang kotse ko fuck...fuck....mabilis ang maniho ko at may nakasunod sa akin na di ko kilalang kotse..

Nanlaki na lang ang mga mata ko ng may sasakyan patungo sa direction ko wala na akong magawa kaya niliko ko na lang ang kotse pero nasagi niya pa din ang harap kaya sumalpok ang kotse sa puno at bumaliktad ito just great..

Nanlalabo na ang paningin kong tinanggal ang  seatbelt para maka alis ako kasi malapit na itong sumabog dahil sa tumama ang ulo ko nahihilo at nahihirapan na ako huminga hanggang sa mawalan na ako ng malay.

Ano kayang mangyayari sa ating bida?
Tingin niyo guys..!!