(Perth)
ကြၽန္ေတာ္preemနဲ႔စကားေျပာၿပီးအအေဆာင္ျပန္ရမွာမို႔တက္ႂကြေနသည္...ဒီေန႔လည္းသူစိတ္ေကာက္ေနၿပီထင္တယ္...သူ႔အေဆာင္ကိုဦးတည္ၿပီးအခ်ိန္က၅နာရီ....အေဆာင္ထဲလည္း၀င္ေကာသူ႔ကိုမေတြ႔လို႔စိတ္တိုသြားသည္...ကြၽန္ေတာ့္ကိုမေျပာပဲထြက္သြားတယ္ဆိုၿပီး...ေနာက္မွအခန္းက႐ွင္းလင္းေနၿပီးအ၀တ္အစားထုပ္ေတြမေတြ႔လို႔စိတ္ပူသြားသည္.....သူ႔ရဲ႕ကုတင္ေလးေပၚမွာထိုင္ခ်ရင္းကုတင္ေဘးကစားပြဲေလးေပၚကစာေလး၁ခုေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ေသြးပ်က္သြားခဲ့ရသည္...
စာထဲမွာ....
ကိုေရ...ဒီေန႔တကယ္ေတာ့ခ်စ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးဘန္ေကာက္မွာေနတဲ့ရက္ဆိုတာကို႔ကိုမေျပာလိုက္ရဘူး....အခုခ်စ္ခ်င္းမိုင္ျပန္သြားၿပီ....ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကို႔ေနာက္ကိုလိုက္ၾကည့္ခဲ့တာ...ကိုနဲ႔လက္ထပ္မဲ့ေကာင္မေလးကစိတ္သေဘာထားေကာင္းၿပီးကိုနဲ႔လိုက္ပါတယ္....အနာဂတ္ ကိုပဲေတြးရေအာင္ေနာ္...ကိုနဲ႔ခ်စ္နဲ႔ကေပါင္းဖက္ဖို္႔ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး...ခ်စ္ကအတၱႀကီးလို႔လမ္းေတာ့မခြဲေပးႏိုင္ဘူး...အဲ့ဒါေၾကာင့္ကိုကပဲခ်စ္ကိုေမ့ေပးပါ...ဒါေပမဲ့တစ္စံု၁ေယာက္ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတာ့မေမ့ပါနဲ႔...
လက္ထပ္ပြဲမွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
ကြၽန္ေတာ္မတ္တပ္ရပ္ၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကားနဲ႔အေ၀းေျပးဂိတ္ဆီသို႔.....
~pete႐ူးေနၿပီလားကြာ...ဘာလို႔ခၽစ္ခံစားေနတာေတြငါ့က္ိုမေျပာတာလဲကြာ...
~အနာဂတ္ မွာခ်စ္မဟုတ္တဲ့သူနဲ႔႐ွိေနလို႔ေပ်ာ္မယ္မ်ားထင္ေနလား..ငါကခ်စ္နဲ႔ပဲအနာဂတ္ကိုျဖတ္သန္းခ်င္တာေလ....
~ခ်စ္ေရ....မင္းမသိခင္မွာပဲကိုယ့္ႏွလံုးသားကမင္းနဲ႔ေ၀းရမွာေၾကာက္ေနၿပီ...ကိုယ့္ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔......
ကားကိုအ႐ွိန္ျမႇင့္ကာအေ၀းေျပးကြင္းထဲ၀င္ၿပီးနာရီၾကည့္ေတာ့၅ခြဲ..
YOU ARE READING
In My Heart(ရင္ထဲမွ)[Complete ]
Roman d'amourဒီficကမီရဲ႕ပထမဆံုးficျဖစ္ေပမဲ့အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားထားပါတယ္႐ွင္~