Tesadüf /PJM/ devam kitabı.
Tanrıya yalvarmıştım gökyüzünün kontrolünü bana versin diye.. Sanırım gerçekten vermesi lazım. Çünkü artık güneşi yanına götürmem gereken iki kişi var.
Evin kapısını kapatmıştı Jimin bugün fazlasıyla yorgundu sabahın erken saatlerinde zorlukla MiCha'yı kollarının arasından çıkarmış ve şirkete geçmişti. Öğlene kadar yaptıkları yoğun çalışmalardan sonra akşam için bütün üyeler çıkıp büyük mekana gitmişlerdi. Ardından da yurda geçip orayı hazırlamışlardı.
Jimin yorgun bedenini zar zor eve attığında yorgunluğunun dindiğini hissetti hem akşam için yorgun olmamalıydı. Koridorda yürümeye başladığında sevimliliğini de arttırmıştı.
Jimin:MELEĞİMM~~
Yine ses alamayınca uyuduğunu düşündü. Adımları yatak odasını bulduğunda sessizce kapıyı açtı ama içeri boştu. Buna fazlasıyla şaşırmıştı. Çünkü eve geldiğinde MiCha'nın uyanık olduğu anları çok nadir yaşamıştı. MiCha'yı uyandırma gibi bir derdi olmayacağı için üstünden bir yük kalkarken gözleri kapanana kadar güldü ve tekrar sevimlice bağırdı.
Jimin:GÜZELİM~~~
Tam MiCha'yı bulmak için yürümeye devam edecekti ki yan odadan gelen konuşma sesleriyle duraksadı. Gözleri sesin geldiği odanın kapısını bulunda çıldıracak gibi hissetti. Seslerin geldiği oda doğacak tombiş oğulları için hazırladıkları odaydı.
Hızla geri dönüp odanın kapısına kulağını yasladı. MiCha'nın ne konuştuğunu merak ediyordu sessizce beklemeye başladı.
MiCha:ne zaman geleceksin? Seni taşımak ne kadar zor biliyor musun? Doktorlar senin için çok tombul diyorlar. Seni hayal ettikçe kafayı yiyecekmiş gibi oluyorum acaba kime benzeyeceksin adın ne olacak.
Duraksamıştı. Jimin kocaman gülümsedi . MiCha derin bir iç çekip devam etmişti.
MiCha: Büyüdüğünde çok yakışıklı bir çocuk olacaksın ama bunun için ilk önce seninle sıkı bir diyete girmeliyiz.
Kıpırdadı MiCha. Jimin ise çok sessizce kapıyı açmıştı MiCha yan bir şekilde pencerenin önünde duruyordu. Elleri karnında başı ise karnına doğru eğikti. Jimin telefonunu çıkarıp aynı sessizlikte bir fotoğraf çekti ve MiCha'yı dinlemeye devam etti
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MiCha: öyle sevgili ayaklarıyla bana gelirsen asla kabul etmem sen bana özel kalmalısın öyle mıymıy kızları çekemem ben yok o benim falan olmaz. Sen benimsin benim.
Duraksadı ve devam etti
Benimsin demişken o baban nerede acaba erken geleceğini söylemişti.. bir de bana söz dinlemez der.
Jimin yavaşça MiCha'nın arkasına geçmişti. Konuşmaya o kadar dalmıştı ki farkında bile değildi.
MiCha:zaten sabahın köründe kalktı gitti beni hep evde yalnız bırakıyor şu baban.
Jimin MiCha'nın arkasından kollarını ona sarınca MiCha korkmuştu. Arkasındakinin Jimin olduğunu anlayınca derin bir nefes verdi. Jimin ise çoktan kafasını MiCha'nın boynuna sokmuş kokusunu içine çekerek yorgunluğunu bedeninden uzaklaştırıyordu. Sonunda güldü MiCha'nın karnını okşamaya devam ederken konuşmuştu.
