Yazarın ağzından
Yolculukları fazlasıyla sessiz geçmişti. MiCha'nın konuşmaya cesareti yoktu. Jimin ise konuşmak istemiyordu bugün yeterince sinirlenip korkmuştu zaten. MiCha'nın evde olmadığını duyduğunda aklını kaldıracağına emindi neyse ki MiCha'yı bulmuştu. MiCha'nın küçüldüğü koltukta kendisine kaçamak bakışlar attığının farkındaydı ama umursamadı.
Sonunda binalarının önüne geldiklerinde Jimin durmuştu. Bir kaç saniye bekledikten sonra arabadan inmişti. MiCha ne yapacağını bilmeyerek bir süre öylece durdu. Sonda Jimin arabanın camını tıklamıştı.
MiCha titrekçe nefes verip terleyen ellerini umursamamakta çalışarak kemerini çıkardı. Fazlasıyla gergindi karnı kasılıyordu. Ellerini karnına sabitleyerek yavaşça indi arabadan Jimin kapısını kapattıktan sonra önden ilerlemeye başlamıştı.
MiCha bir şey demesini beklemişti ama göz göze bile gelmemişlerdi. MiCha dolu gözlerini yok etmek adına kapattı derin bir iç çekti ve Jimin'i takip etmeye başladı. Hamilelik yüzünden fazlasıyla duygusaldı. Şuan Jimin ona dokunsa yada en ufak bir şey söylese saatlerce ağlayabilirdi.
MiCha binaya girdiğinde Jimin'i asansörün yanında kendisini beklerken görmüştü. Daha fazla bekletmemek adına adımlarını hızlandırıp asansöre ulaştı.
Aralarında fazlasıyla rahatsız edici bir sessizlik vardı. Asansör durduğunda ilk önce Jimin indi MiCha ise onu takip etmişti.
İçeriye girdiklerinde Jimin üzerindeki tshörtü çıkarıp koltuğun üstüne fırlatmış ve banyoya yönelmişti.
MiCha birazcık daha dolu gözlerle beklemiş ve yatak odasına yönelmişti. Kendisini berbat hissediyordu Jimin in şuan böyle olması onun suçuydu. Tamamen haksızı o yüzden sadece susmalı ve beklemeliydi. Üzerini hızlıca değiştirip yatağa uzanmıştı. Aslında fazlasıyla açtı ama kalkmak istemiyordu.
Yaklaşık 1 saat boyunca yatakta uzanmış ve yaptığı hataları düşünmüştü. 1 saat sonra yatak odasının kapısı sessizce açıldığında gözleri oraya kaymıştı. Jimin'in üstünde sadece dar siyah pantolonu vardı. Yatağa çok yaklaşmadan konuşmuştu.
Jimin:yemek hazırladım mutfağa gel.
MiCha'nın cevabını beklemeden odadan çıkmıştı. MiCha yerinden doğruldu. Bu fırsatı gurur yapıp tepemezdi gerçi ortada gurur yapacağı bir şey de yoktu. Sessizce yerinden kalkmış ve mutfağın yolunu tutmuştu.
Mutfağa ulaştığında ilk önce masaya bir şeyler yerleştiren Jimin dikkatini çekmişti. Sonra ise masanın üzerinde ki büyük tabakta özenle yerleştirilmiş sabah Jimin evden çıkmadan önce ondan istediği çikolatalı tatlı dikkatini çekti. Ve bir kez daha Jimin'in sevmek için ne kadar doğru biri olduğunu anlamıştı. MiCha'ya sinirli ve kırgın da olsa yine de istediği tatlıyı almış ve masaya yerleştirmişti.
MiCha yavaşça sandalyesine oturmuş ve başını eğmişti. Sonunda Jimin'de masaya oturduğunda yemeğine başlamıştı. Ama MiCha yemek yemeden öylece duruyordu nedenini kendiside bilmiyordu . Jimin bunu görünce derin bir nefes vermiş ve elindeki çubukları bırakmıştı. MiCha'nın çubuklarını aldı ve eşinin ellerini nazikçe tutup yerleştirdi. MiCha şaşkınlıkla Jimin'e baktığında Jimin önündeki yemeği göstermişti.
Jimin:aç olduğunu biliyorum yemeğini ye
Sonra kendi yemeğine dönmüştü. MiCha ise kendisine deneni yapmak için yemek çubuklarını sıkıca tutmuş ve yavaş yavaş yemeğini yemeye başlamıştı. Bir süre sonra Jimin yemeğini bitirmiş ve masadan ayrılmak adına ayağa kalktı tam gidiyordu ki MiCha bunu anlayınca ani bir hareketle Jimin'in kolunu tutmuştu. Jimin MiCha kısa bir bakış attıktan sonra MiCha ne yaptığının farkına varmıştı tedirgince elini geri çekmişti
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TESADÜF 2
FanfictionTesadüf /PJM/ devam kitabı. Tanrıya yalvarmıştım gökyüzünün kontrolünü bana versin diye.. Sanırım gerçekten vermesi lazım. Çünkü artık güneşi yanına götürmem gereken iki kişi var.