Roommates with my crush 2

Deel 2: Ik ben Leyla, Little Leyla

POV LEVY

Ik weet niet wat het is, maar op magische wijze hebben we de eetzaal gevonden. We zijn maar zeven keer voorbij de balie gelopen, en uiteindelijk hebben we de zoektocht stopgezet om het toch maar te vragen.
Na een kwartier rondlopen hebben Mase en Sem ons gevonden in plaats van wij hen.

Leyla komt gefrustreerd aan ons tafeltje zitten met een grote tas koffie.
'Donderwolk, wat scheelt er?' Vraag ik.

'Ze hebben hier dus geen Cappuccino! Wat voor een internaat is dat hier eigenlijk? Dus ik heb maar een koffie verkeerd genomen.' Ze slaat haar vuist op tafel en de lepels maken een kletterend geluid. Dit is al een goed begin. Één tip: Zorg dat je cappuccino in huis hebt als ze langskomt. Anders ben je dood.

'Wacht!' Roept Mase dan luid en hij gaat rechtstaan. Opeens is heel de zaal stil, en staart iedereen hem aan. Ik zak onderuit, want omdat iedereen naar Mase kijkt, kijken ze ook naar ons.

Even staat hij daar, vreemd om zich heen kijkend. Akward!
Dan roept hij: 'Ik had het toch niet tegen jullie? Praat maar verder!' En snel gaat hij weer zitten.

Wanneer de gesprekken rond ons weer op gang komen, houd ik het niet meer en barst ik samen met Sem en Leyla in lachen uit. Mase daarentegen kijkt ons zuur aan.

'Mase, serieus?' Hik ik lachend. 'Levy, stik erin.' Antwoord hij kort. En wanneer Sem ook nog eens begint te knorren, kom ik dan ook niet meer bij.

Wanneer we eindelijk bekomen zijn richt Leyla zich weer op Mase. 'Wat was er nu eigenlijk?'
'Ik wou eigenlijk gewoon weten of er chocomelk was.'

Wanneer de bel gaat lopen we pas richting de balie. Op onze vorige school kwamen we altijd te laat, dus nu ook. De vrouw achter de balie, die we daarstraks aanspraken voor de weg, geeft ons een stapel papieren en vier lockersleutels, voor ieder één. Ik prop ze in mijn rugzak, ik kijk er vanavond wel eens naar.

Gelukkig staan de lokalen hier beter aangeduid dan de eetzalen. Dus na een paar trappen te hebben opgelopen, staan we bij het juiste lokaal.
Ik ga nog eens door mijn haar voor Sem netjes aanklopt.

'Ooh ja, jullie hebben ook nog vier nieuwe klasgenoten dit jaar.' Horen we een vrouw zeggen. En dan doet ze de deur open. Het is een jonge leerkracht met zwart haar. Ik schat ze midden twintig, nog niet zo heel oud dus. Ze heeft een grote, ronde bril op, wat haar best wel staat. En eerlijk? Ze is best knap, maat.

Leyla loopt vol zelfvertrouwen de klas binnen en heel de klas begint te joelen. Ik heb zo een vermoeden dat ze haar kennen, denk ik. Hoor je mijn sarcasme?

Ik loop achter haar aan en ga naast haar voor de klas staan. Ik zie al onmiddellijk een paar jongens naar haar kijken, maar gelukkig leunt ze op mijn schouder om te tonen dat we wel close zijn.
Maar iedereen die Leyla kent, zal wel weten dat ik d'r vriendje ben.

Naast ons gaan Mase en Sem staan.
'Zo heren.' Leyla kucht even. Ze kijkt de vrouw arrogant aan.
'Zo heren en dame.' Verbetert de vrouw zichzelf. 'Stel jullie even voor.'

Ley zet een stap naar voor en kijkt kort iedereen aan.
'Ik ben Leyla, Little Leyla.' Ze doet net James Bond na, maar zonder te wachten op reactie, gaat ze verder.
'Ik ben 18, en dat was het.'

Ik ga naast haar staan en sla mijn arm over haar heen.
'Levy' Zeg ik kort.
'Mase'
'Sem'

'Goed. Hopelijk worden jullie snel in de klasgroep opgenomen, maar daar twijfel ik niet aan. Ga maar zitten. Ik ben mevrouw Smeets trouwens.'

Ley loopt met grote passen naar vanachter waar nog een hele lege rij is. En daar nemen we met vier plaats.

Na de les worden we al meteen aangesproken. Vooral Leyla eigenlijk, aangezien zij nu solo gaat, en wij nu maar muzikanten zijn.
Er hangt al onmiddellijk een meisjesgroep rond haar, en jongens lopen stoer naast ons door de gangen.

Die eerste dag gaat al snel voorbij. Mase, Sem en ik vormen al onmiddellijk een groepje samen met James. Hij is blijkbaar de "stoere" van de klas. Je ziet ook dat hij net als ons in de fitness woont en het zou me niet verwonderen als hij elk meisje zou kunnen krijgen.

James is lang en heeft een bruine kuif. Hij heeft groene ogen en vertelde dat hij een vriendin heeft. Hoe kan het ook anders?

Ik zit s'avonds aan tafel met de jongens, en kijk de zaal rond. Ik heb Leyla vandaag amper gezien. Maar dan gaan de deuren van de eetzaal open.
Leyla zwaait haar gekruld bruin haar naar achteren en achter haar lopen een paar meisjes. Ik weet dat ze van dit "Diva momentje" geniet. Net zoals in de films liep ze door die grote deur.
Ze heeft het wel mooi voor elkaar. Ze is bekend, iedereen wil vrienden met haar zijn. En wanneer ze éénmaal binnen is hoor ik heel de eetzaal roepen.

Wanneer ze me ziet zegt ze nog iets tegen de meisjes en loopt ze naar me toe. Slechts nog maar één meid volgt haar.

'Heey' Begroet ze ons. Ze geeft me een kort kusje en komt tussen mij en Mase zitten. Het andere meisje gaat naast James zitten.
'Ga je hier ook al een reputatie beginnen?' Vraag ik haar en geef haar een vuistje.

'Waarom niet?'
'Dit is Britt.' Gaat ze verder. 'Britt, dit is de rest.' Lacht ze.
'Leyla, dit is James. James, dit is Leyla.' Lacht ze terug. En James geeft het meisje dat dus Britt heet, een zoen op haar wang.

'Dus' Begint Sem.
'We zitten hier al met twee koppels. Begint al goed. Mase, we hebben ook een vriendin nodig.'
Mase schuift wat dichter naar Sem toe en legt zijn arm op zijn schouder.
'Sem, kom. Vanaf nu zijn wij ook een koppel.' Hij probeert Sem al plagend een kus op zijn wang te geven, maar hij probeert Mase paniekerig weg te duwen. Wanneer het Mase toch lukt om Sem een kus te geven, wrijft die ruw over zijn wang met zijn mouw om de natte kus weg te krijgen.

'Hoe oud zijn jullie, twaalf?' Daagt Ley ze uit.
'Lollypop, toevallig ben ik ouder dan jou, dus hou je mooie mondje maar.' Kaatst Mase even uitdagend terug. Leyla antwoordt er niet meer op en staart weer naar haar bord, ze weet dat ze geen gelijk heeft.

'Ik dacht dat jij iets met Levy had?' Mompelt Britt. Nu pas neem ik ze in me op. Ze heeft lang blond haar, dat tot aan haar onderrug reikt. Ze heeft grijze ogen en ik vind haar niet echt speciaal. Het enige dat haar iets of wat mooi maakt, is haar groot balkon. Niets zeggen, ik ben en blijf een jongen. Maar ik heb genoeg met Leyla, ze is veel knapper dan Britt.

Maar aan haar entree te zien, samen met Leyla, lijkt ze ook wel een populair persoon te zijn.
Maar hoe dan ook, ben ik blij dat Leyla al een vriendin heeft gemaakt.

'Stiekem ziet ze Mase graag.' Zeg ik, en ik maak een fluister-gebaar. Ley rolt met haar ogen.
'We zijn gewoon beste vrienden. Levy heeft geen enkele reden om jaloers te zijn.' En dan legt ze haar hoofd op mijn schouder. Ik geef een kusje in der haren en ze kijkt me even aan. Met een schattige glimlach op haar gezicht.

'Maar ik wel! Ik heb het recht om jaloers te zijn.' Lacht Mase. En hij gaat door Leyla haar haar, waardoor ze nep-hysterisch op Mase zijn arm begint te slaan.

'Gewoon vrienden, hoor.' Lacht Sem naar James en Britt.
Ik weet ondertussen dat ik me geen zorgen hoef te maken. Sem doet dat alleen om te plagen, maar daar trap ik niet meer in. Toch weet ik even niet welke houding ik moet aannemen.

'Jep, just friends.' Bevestigd Leyla.
'Nee Ley!' Roept Mase verontwaardigd. Leyla kijkt hem raar aan alsof hij van een andere planeet komt.
'Just BEST friends!'

Heyhoi!
Déjà-vû naar één van de eerste hoofdstukken van "Roommates with my crush". Wie weet welk stukje?

Plssssss:
-Vote
-Comment
-Follow
-Share

See you next week!
Xoxo
Sil❤️