Chapter:5(Z&U)

3.2K 308 23
                                    


ဝိုင္ခြက္ေတြရဲ႕အသံ…

အျပံဳးမ်က္နွာဖံုးေတြကိုယ္စီတပ္ထားေသာ
လူ႕Brandedေတြရဲ႕
ေျခာက္ကပ္ကပ္ရယ္သံမ်ားႀကား
Luhanအသားမက်နိုင္…

အဲ႕ဒါအျပင္ပိုဆိုးတာက
လူကိုအလွၿပထားသည့္
ဖန္အရုပ္ကေလးလို
ဝိုင္းႀကည့္ေနႀကသည့္
ေယာက်္ားမိန္းမမ်ားရဲ႕
အႀကည့္စူးစူးမ်ားႀကား
Luhanကိုယ္ေလးက်ံဳ႕သြားမတတ္ပင္

Sehunေခၚရာေနာက္လိုက္ခဲ႕ၿပီး
အနက္ေရာင္မွန္ေတြကာထားေသာ
သီးသန္႕အခန္းထဲေရာက္ေတာ့
အသင့္ေစာင့္ေနပံုရေသာ
လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕သည္

ထိုလူဟာ
ထူထဲေနေသာမ်က္ခံုးေတြ
ပိရိကာေသသပ္လွေသာ
ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္
ေယာက်္ားဆန္ဆန္ေခ်ာေမာလွပါသည္။

သူနဲ႕စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ေဆြးေႏြးရမည္ျဖစ္ေသာ
Luhanကသာ
ေသးေသးသြယ္သြယ္နွင့္…

ဒါေတာင္Sehunျပင္ခိုင္းထားလို႕
Luhanကေလးမသာရုပ္ေပါက္မေနျခင္းျဖစ္သည္။

Sehunကသူထိုင္ရမဲ႕ေနရာမွာ
Luhanကိုထိုင္ခိုင္းေတာ့
သူေခါင္းေလးအသာညိတ္ျပကာ
ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

Sehunကဘာမွမေျပာဘဲ
သူ႕ပုခံုးကိုတစ္ခ်က္ဖ်စ္၍အခန္းထဲကထြက္သြားေတာ့

သူ႕မွာပထမဆံုးေက်ာင္းတက္ရမဲ႕ေန႔တြင္
လိုက္ပို႔ၿပီးျပန္သြားေသာအေမကို
မဆီမဆိုင္သတိရမိသလို

''ဒုဥကၠဌOh Sehunက
သူ႔အတြင္းေရးမွဴးနဲ႕စကားေျပာႀကည့္ပါဆိုေတာ့
ကိုယ္နည္းနည္းစိတ္တိုသြားတယ္…

ဒါကိုယ့္ကိုသက္သက္မဲ႕နွိမ္တယ္ဆိုျပီးေတာ့ေလ

ဒါေႀကာင့္နွစ္ေယာက္တည္းေပးေတြ႕ရင္အဆင္ေျပတယ္ဆိုျပီးေျပာလိုက္တာဒုဥကၠဌအကူအညီမပါဘဲ
မင္းဘယ္ေလာက္အရည္အခ်င္းရွိလဲသိခ်င္လို႔''

အာဏာအနည္းငယ္လႊမ္းေသာ
အသံေႀကာင့္သူSehunထြက္သြားသည့္
တံခါးေပါက္ကိုေငးေနရာက
ေရွ႕ၿပန္လွည့္လိုက္သည္။

ေျခတစ္ေခ်ာင္းကိုခ်ိတ္လ်က္
သူ႔ကိုႀကည့္ေနသည့္မ်က္ဝန္းတစ္စံုဟာ
အနည္းငယ္အရိုင္းဆန္ေနသလိုလို…

My Polaris//Completed //Where stories live. Discover now