[Zawgyi]
"Wae...?Wae...?ဘာလို႔လဲဟာ....!!!!"
ညဘက္မို႔ ဟန္ျမစ္ဘက္မွာ လူေတာ့သိပ္မရွိသည္မို႔ Jenတစ္ေယာက္ ေအာ္ဟစ္ၿပီးေပါက္ကြဲေနမိသည္....
"Unniee.....Unnieee...အင့္...အိမ္...အိမ္မက္မလား...?U...Unnie...က...ဘာလို႔...လဲ... အင့္???(Cried)"
ဘယ္ညာစီးလာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕အတူ ေျခေထာက္ေတြပါေပ်ာ့ေခြကာ ခႏၶာကိုယ္ေလးက ေျမျပင္ေပၚပုံလ်က္သား...
သူတကယ္အဆင္မေျပပါ...
႐ုတ္ခ်င္း ရင္းႏွီးသြားၿပီး Jiရဲ႕အေရးထားတဲ့ေနရာကို ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားတဲ့ LiLiေၾကာင့္ သူတကယ္အဆင္မေျပပါ...
Love at first sightဆိုတာကို သူယုံၾကည္တာမို႔ Jiကမ်ားLiLiကိုအဲ့လိုျဖစ္သြားရင္ ဆိုတဲ့ သူ႕အေတြးက သူ႕ဦးႏွောက္သာမက ႏူလုံးသားကိုပါ တေျမ့ေျမ့နဲ႕ လိူက္စားကာ မြမြေခ်ပစ္ေနခဲ့သည္....
"U...Unniee..Jen...အင့္...Jenထင္..သလိူ..မဟုတ္ဘူး...ဟင့္..မဟုတ္ဘူးမလား..ဟင္..(Weakly)"
ခပ္တိုးတိုးသာထြက္ေတာ့သည့္ ေဖ်ာ့ေတာ့အားနည္းေန သည့္ သူ႕ပုံစံဟာ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ ပထမဆုံး အျဖစ္အပ်က္....
"ခ်စ္...ခ်စ္တယ္...ဟင့္...Jen..Jen.. Unniကို...အင့္..ခ်စ္လြန္း...လို႔...႐ူး..ေတာ့မယ္..အင့္...(Cried)"
မ်က္ႏွာေလးႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႕အုပ္ၿပီး တအိအိႏွင့္ငိုခ်ေနသည္မ်ား ကမၻာပ်က္ေတာ့မယ္အတိုင္း သူပတ္၀န်းကျင်ကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့ သူ႕ႏုလုံးသားမွာ ပူေလာင္ၿပီးေလာင္ကြၽမ္းမတတ္....
"Jen....!!!!"
Chaeအသံၾကားေပမယ့္ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚအုပ္ထားတဲ့ လက္ေတြကိုဖယ္ၿပီး မၾကည့္နိုင္ေသးခင္မွယပဲ ႏြေးေထြးစြာနဲ႕ သူ႕ကိုေပြ႕ဖက္လာတဲ့ Chaeရင္ခြင္ထဲ သူေရာက္သြားသည္...
"ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ..?အိမ္ကိုျပန္မေရာက္ေသးလို႔ ထူးဆန္းေနတာ..နင့္ GPSက ဒီကိုျပေနလို႔ငါစိတ္ပူၿပီး လိုက္လာတာ..နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..?"
"C...Chae..ငါ..ငါေတာ့..အင့္..သြားၿပီ... ငါ့..ငါ့ႏုလုံးသား..ေတြ...Ahhh...မ..မခံစား..နိုင္ေတာ့ဘူး...(Cried)"
ရွိူက္ႀကီးတငင္နဲ႕ အားယူေျပာလာတဲ့ Jenကိုၾကည့္ၿပီး ဘာကိစၥမွန္း မသိေပမယ့္ Chaeနာက်င္ရသည္...
