One Step The Freedom || Yoonmin

Bölüm 3

Jimin'in Anlatımı:

Yoongi'yi tanımanın yollarını düşünüyordum. Bir insanı nasıl en iyi şekilde tanırsınız? Tabi bu tanıma aşaması aslında hastalığını çözmek için önemliydi. O yüzden bugün kenara çekilip bir köşeden Yoongi'yi izleyip, gözlemleme kararı aldım.

Hastalar yine salonda toplanmıştı. Burası normal bir insanın asla tahammül edemeyeceği şekilde gürültülü karmaşık bir ortam. Ben bile bu ortama hala adapte olmuş olduğumu düşünmüyorum. Gözüm Yoongi'nin üzerindeydi.

Bir süre etrafı süzdü sanki tanıdık birilerini arıyor gibi bir hali vardı. En sonunda gözlerini şaşkınlıkla açarak kart oyunu oynayan bir grubun yanına koştu aceleyle.

-Hyunnggg!!! Yine mi bensiz oynuyorsunuz oyun. Söz vermiştiniz Jungkook Hyung hep mızıkçılık yapıyordu zaten ama senden beklemezdim Taehyung Hyung! Kalbimi kırdın..

Gri saçlı çocuk oyundan kafasını kaldırıp Yoongi'ye dikti bakışlarını. O sırada yanıma birisinin geldiğini hissettim.

- Ancak izleyerek anlayabilirsin bende sana bunu tavsiye edecektim.

Yine de daldığım köşede Jin Hyungun gelmesiyle yerimden sıçramadan edemedim.

-Jin Hyung! Neden ses çıkarmadan geliyorsun korkuttun.

Dediğimle bana yan gülüş atmıştı. Yalnız bakıyorum da Hyungum fazla yakışıklıydı ya, doktor olmak için doğmuş sanki, önlüğü o kadar güzel taşıyor ki..

- Aslında sesliydim ama Yoongi ye öyle bir dalmışsın ki yanına oturana kadar anlamadın bile geldiğimi.

Dedikleriyle yüzümde gülümseme oluştu. Bende kendimi anlayamıyorum şu sıralar nasıl bu kadar önemsemeye başladım Yoongi'yi, beni tek kelimeyle hipnotize ediyordu. Yanındayken düşünme yetim elimden alınıyor gibi.

- Şimdi sana hastaları tanıtıyım biraz. Evet, Yoongi senin hastan ama diğerlerini de bilsen iyi olur.

Haklıydı bir şeyler öğrenmek için başka hastaları da takip etmeliydim.

-Yoongi'nin yanında durduğu gri saçlı genç Taehyung. Senin yaşında normalde, Yoongi'den küçük. Taehyung'un sorunu kontrol edemediği ruh hali. Onu biraz izlersen anlayabilirsin. Taehyung birden kahkaha atarken mutluyken, birden bire dünyanın en sinirli insanına dönüşebiliyor. Bir anda şaşkınken, bir anda ağlayabiliyor. Bu semptomlar ilk başlarda lisede kendini göstermeye başlamış. Arkadaşları Taehyung'a çift karakterli lakabını takmışlar. Ama daha sonra sıklığı artmış ve etrafında ki insanları korkutmaya başlamış. Kendi isteğiyle buraya yattı. İnsanları korkutmayı sevmiyor, nöbetleri bitince kendinden nefret ediyor. Hastalığının kendi de farkında bir an önce iyileşmek istiyor. Zararsız bir hastadır, bir süre sonra ruh haline alışıyorsun. Burada en çok Jungkook'la anlaşır ve tabi Yoongi'yle. Yoongi onlardan büyük ama durumundan dolayı Taehyung ona abilik yapıyor, ama Jungkook kendisine Hyung denemesinden hiç hoşlanmıyor.

Vay be bu tür şeyler sadece filmlerde olurmuş gibi geliyor hepimize ama işte örnekleri önündeydi. Seokjin Hyungla Taehyung'un kahkaha sesine dönmüştük. Baya gürültüyle gülmeye başlamıştı, Yoongi'yse dolmuş gözleriyle ona şaşkınlıkla bakıyordu.

-Hyung!! hem kalbimi parçalıyorsun, hem de kahkaha atıyorsun ama...

Birden Taehyung'un kahkahaları kesilmiş yerine şaşkın bir surat ifadesi gelmişti. Açıkçası bu gerçekten korkunç duruyordu.

-Üzgünüm Yoongi elimde olmadığını sana anlatmıştım, suratımın şeklini engelleyemiyorum. Ben aslında senin gelmeni bekleyelim demiştim ama Jungkook birkaç dakika bile bekleyemedi yine.