One Step The Freedom || Yoonmin

Bölüm 19

Jimin'in  Anlatımı:

İşte bugün tüm hayallerimin son bulduğu gündü. Babam artık hastaneye dönmüştü , benim Yoongi'yi yine o cehenneme bırakmam gerekiyordu. İçimde anlamlandıramadığım bir şekilde çığ gibi büyüyen bir sıkıntı vardı ve bu sıkıntı her aldığım nefes boğazımda düğümleniyormuş gibi hissetmeme yol açıyordu.

Dövme yaptırmak için el ele girdiğimiz bu dükkanda, sıkıntımı Yoongi'ye belli etmemek için çok büyük uğraşlar içerisindeydim. Sahte gülüşlerim sanki yüzüme zorla yapıştırılmış bir maske gibi barizdi ve Yoongi'nin buna kandığına pek emin değildim açıkçası.

O ise benim aksime çok ama çok mutluydu. Bugün hastaneden taburcu olacağına inanıyordu, minik sevgilim. Her türlü hazırlığını yapmıştı ve bugün de hastanede ki kalan eşyalarını toparlamak derdindeydi.

Bu durum içimin daha da daralmasına sebep oluyordu. Söyleyemedim , babamın bizi o kadar rahat bırakmayacağını , mutluluğumuzu çalmak için hazırda bekleyen bir ton hırsız olduğunu söyleyemedim sevgilim. 

Nasıl söyleyebilirdim ki ? Şu mutluluk ve heyecandan parıl parıl parıldayan gözlerinin içine bakarak, nasıl acımasızca gerçekleri yüzüne vurabilirdim?

Tanrım lütfen mutlu olmamıza izin ver, yalvarıyorum sana onun bu mutlulukla parıldayan gözlerinin sönmesine izin verme.

-Jimin çok acımıyor de mi? Acımayacak dediğin için ikna oldum biliyorsun.

-Canın ne kadar acırsa acısın bebeğim , ben şuan ki gibi ellerini tutarak bütün acını üstleneceğim bitanem. 

                                                        **********************

-Jimin  biliyorum bitanem , çok fazla eşya aldık. Hatta sen benim eşyalarımı tamamen yeniledin ama bunları da alabilir miyiz? Hepsinin özel anıları var bende.

Yatağın üzerine oturmuş, sevgilimin heyecanla eşyalarını toparlamasını izliyordum. 

Tanrım, Jin Hyung  Yoongi'nin abisini bulmak için yola çıkmıştı. Diken üstünde ondan haber bekliyordum. O bugün gelemezse eğer , ben bütün hazırlıklarımızı yapıp Yoongi'yi buradan çıkaracaktım.

Burada gece nöbet tutacak güvenlikçi ile anlaşma yapmıştım. Kameraları da bugünlük iptal etmiştim. 

Düşüncelerim telefonumun titreşimiyle bölünmüştü. Kesin Jin Hyungtan haber gelmişti ama benim kalbim bu haberi kaldırabilir miydi? Emin değildim işte...

"Jimin , ben abisinin evinin önündeyim şuan ama komşular noel için şehir dışına çıkmış olabilir diyorlar. Yani bugün gelmem büyük ihtimal zor olacak, ben yine de kapısının önünde tüm gün bekleyeceğim. Sen bugün hazırlan ve Yoongi'yle kaçın , babanın ne yapacağı belli olmaz. Biletleriniz zaten hazır odamda çekmece de duruyor. Yoongi için biraz yasal olmayan yollarla pasaport çıkartması için birisini ayarladım. Sana attığım konumda bekliyor olacak git ve hallet. Akşam 10 da Yoongi'yi alır çıkarsınız. Şans sizden yana olur umarım , sizi seviyorum."

İşte, her zaman hayatta korktuğunuz başınıza gelirmiş. Benim de gelmesi kaçınılmaz olandı zaten. Bütün sorumluluğumuz , geleceğimiz , mutluluğumuz , bir anda omuzlarıma yüklenmişti bile. 

-Sevgilim sen toparlanmaya devam et , diğerleriyle de son kez vedalaş , benim bir kaç işim var halledip akşam seni almaya gelicem tamam mı?

- Tamam bitanem, fazla yorma kendini , akşamı sabırsızlıkla bekleyeceğim.

Odadan tam çıkıyordum ki , bir çift el belime sarılarak beni durdurdu.

- Seni çok seviyorum hayatım biliyorsun değil mi?