on beş

7K 424 4
                                    

Elif(Verda)

"Karar verdiniz mi?"

Tepemizde dikilen garsona sipariş verdiğimizde hızla yanımızdan ayrıldı.

"Seni dinliyorum, Verda."

Sıkıntıyla nefes verip konuşmaya başladım.

"Bana inanacak mısın bilmiyorum ama Nil'den daha güvenilir olduğuma inanıyorum Kağan."

Nil'i duyunca çenesini sıktığını fark ettim. Haklıydı.

"Nasıl ayrıldığınızı ikimiz de biliyoruz, tekrar etmeye gerek yok. Ama bilmen gereken bir şey daha var. Sen onu Oktay'la yakaladın ama,"

Gözlerimi kaçırıp devam ettim. "Ama biri daha vardı Kağan. Yani aslında durumun bu kadar kötü olduğundan onun da hab-"

Sözümü kesip konuşmaya başladı. "Tunç'tan mı bahsediyorsun?"

Şaşkınca yüzüne baktım. "S-sen biliyor muydun?"

Başıyla onayladı. "Kendisi gelip anlattı. Yaptığının piçlik olduğunu kabul etti ama Nil'in gerçek yüzünü göremediğinden bahsetti."

Şaşkınlığım giderek artıyordu. "O zaman neden Nil'e inanıp bana Oktay'ı sevip sevmediğimi sordun Kağan?"

Hafifçe güldü. "O piçten sinirimi daha tam çıkaramadım. Sen de bu durumu bilmiyorsun falan diye düşündüm. Bunları anlatacaktım ben de."

"Teşekkür mü etmeliyim?" diye mırıldandım.

"Hiçbir şey yapmak zorunda değilsin. Onunla bir ilgin olmamasına sevindim."

O sırada istediklerimiz gelmiş, kahvemden koca bir yudum almıştım.

"Kağan, bir şey sorabilir miyim?"

"Sor tabi."

"Neden tanıdığım düzgün erkeklerin hepsi Nil'e aşık?"

Şaşırdığını fark ettim.

"Bu bir iltifat mıydı?" dediğinde hafifçe kıkırdamadan duramamıştım. "Nasıl anlamak istersen öyle olsun."

"Aslında kimse Nil'e aşık falan değil bence Verda. Sadece Nil kime nasıl yanaşacağını kolay kestirebilen biri. Eminim benim tanıdığım Nil ve Tunç'un ya da Oktay'ın tanıdığı birbirinden farklıdır. İlgiye aç birisi ve sanırım üçten aşağısı hanımefendiyi kaldırmamış."

"Yani ona aşık falan değilsin, sadece etkilendin öyle mi?"

"Evet, öyle."

İçimde birkaç kelebek uyanmaya başladığında sakinleşmeye çalıştım. Sonuçta Kağan ve Tunç aynı kişi değildi.

Bu düşünceyle yüzüm hafifçe asıldığında Kağan merakla bana baktı. "Neden üzüldün şimdi?"

"Üzülmedim ki. Kafam fazla dolu bu aralar o yüzden ara sıra böyle oluyor. Neyse, kalkalım mı artık?" diyerek ayaklandım.

"Bu seferlik yedim sayıyorum. Bir daha yapmam bak."

Gülümseyerek onayladım. "Pekala."



Verda | texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin