Życie bywa przewrotne • Huncwoci

3. Eliksir Słodkiego Snu

Obudziły ją ciepłe promyki wschodzącego słońca, tańczące na jej policzku. Rzadko zasłaniała kotary od swojego łóżka, a przynajmniej nie do końca, więc światło spokojnie mogło wpadać przez szybę i zatrzymywać się na jej twarzy.

Jej współlokatorki jeszcze spały, więc wygramoliła się z łóżka i jak najciszej potrafiła, ruszyła w stronę łazienki. Zgodnie z zasadami panującymi w szkole założyła białą koszulę, ale olała krawat w barwach swojego domu i pomimo, że powinna ubrać spódnice, wciągnęła szare przecierane rurki i zawiązała czarne glany. Na to wszystko narzuciła jeszcze czarną szatę. Włosy splotła w warkocz, a na szyi zapięła swój ulubiony, srebrny łańcuszek z zawieszką w kształcie łapki, który dostała od rodziców na dziesiąte urodziny. Gdy wyszła z łazienki, rzuciła okiem po łóżkach. Lily miała odsłonięte kotary, czyli szykowała się do wstawia. Ruda przeniosła zaspane spojrzenie na kasztanowłosą i spytała o godzinę.

- Spokojnie, dopiero za półtorej godziny zaczynają się zajęcia - uspokoiła ją Yeh, ale Evans i tak zaczęła wygrzebywać się z pościeli.

Yennefer spakowała do torby książki według planu, który znalazła na swojej szafce nocnej. Wyciągnęła różdżkę i przy jej pomocy szybko pościeliła łóżko oraz poukładała swoje rzeczy w szafie. W międzyczasie rudowłosa zdążyła zamknąć się już w łazience.

Postanowiła zostawić budzenie dziewczyn Lily, dlatego zarzuciła tylko torbę na ramię i gotowa wyszła z dormitorium.

Obiecała rodzicom, że napisze do nich jak tylko dojedzie do Hogwartu, więc zeszła po schodach i usiadła na miękkim, szkarłatny fotelu przed kominkiem. Wyciągnęła z torby czysty kawałek pergaminu oraz pióro i szybko nabazgrała kilka zdań. Po chwili złożyła pergamin i wsadziła go do koperty. Następnie ruszyła niespiesznie do sowiarni. Gdy dotarła na miejsce, odnalazła swoją śnieżnobiałą sowę i przywiązała do jej nóżki list. Długo jeszcze patrzyła za odlatującym ptakiem, aż w końcu zniknął jej z oczu.

Gdy dotarła do Wielkiej Sali, ruszyła w stronę stołu Gryfonów. Nałożyła sobie kilka naleśników z dżemem truskawkowym na talerz i zaczęła jeść. Rozglądając się wokół, zauważyła, że niewielu uczniów wstało, choć już za godzinę zaczynała się pierwsza lekcja.

Dopijała właśnie herbatę, gdy do Wielkiej Sali weszły jej współlokatorki, a za nimi Huncwoci.

- Hej! - przywitała się.

W odpowiedzi usłyszała jedynie pomruki lub otrzymała, jak w przypadku Lily, ciepły uśmiech.

- Co mamy dzisiaj pierwsze? - zapytała Mary, dziabiąc widelcem swoją jajecznicę.

- Dwie godziny Eliksirów ze Ślizgonami - odpowiedziała natychmiast Evans.

- Ohh... - westchnęła niezadowolona Alicja, a reszta jej zawtórowała.

Nagle podeszła do nich profesor McGonagall, mierząc ich srogim spojrzeniem.

- Panie Black, Potter, Lupin i panno Dark, tutaj macie rozpiskę szlabanów. - Wręczyła im po pergaminie. - Nawet nie myślcie, że ten numer w pociągu ujdzie wam na sucho. Dodatkowo za każdego z was odejmuje Gryffindorowi po dziesięć punktów. I to już pierwszego dnia - podkreśliła i pokręciła zirytowana głową.

Yennefer była lekko zdziwiona. Czemu ona też dostała szlaban?

- Ale pani profesor, ja...

Nauczycielka nie dała jej jednak dokończyć.

- Nie ma żadnych "ale", panno Dark. Zaczynacie już w tym tygodniu - dodała i wyszła z Wielkiej Sali.

- Gratuluję, pacany. Dzięki wam zarobiłam szlaban, a o Peterze nawet nie wspomniała - żachnęła się fiołkowooka, rzucając im groźne spojrzenie. - Czemu pomyślała, że brałam w tym udział?