Życie bywa przewrotne • Huncwoci

6. Eliksiry i inne takie

    Siedziała zaszyta w jednym z najdalszych kątów biblioteki odgrodzona od świata książkami tak, jak zwykła robić to Lily, a Yennefer postanowiła wziąć z niej przykład. Tradycyjnie obudziła się bardzo wcześnie, mimo że dziś była niedziela. Zjadła śniadanie jedynie w towarzystwie Evans, bo Alicja i Mary dość mocno przeciągnęły ich wspólny wieczór, więc musiały porządnie odespać zarwaną noc. Dark nie brała zbytnio czynnego udziału ze względu na ból głowy, a Ruda szybko zrobiła się śpiąca. Dlatego też o w pół do ósmej obie siedziały już w Wielkiej Sali, a chwilę później dołączył do nich Remus. Po śniadaniu oboje poszli zająć się sprawami prefektów, a kasztanowłosa odizolowała się od wszystkiego w bibliotece. Skończyła esej z OPCM i pogrążyła się w Stu Ciekawostkach O Najrzadszych Gatunkach Magicznych Stworzeń, kompletnie tracąc rachubę czasu.

    Czytała właśnie o Śmierciotuli, gdy nagle poczuła czyjąś dłoń na swoim ramieniu. Wzdrygnęła się, gwałtownie wstając na równe nogi i automatycznie chwyciła tego kogoś, wykręcając mu rękę tak, że był zmuszony stanąć przed nią. Usłyszała cichy syk i gdy podniosła wzrok, jej spojrzenie skrzyżowało się z tym Syriusza. Chłopak stał w dość niewygodnej pozycji tuż przed nią i przypatrywał się jej z uniesioną brwią. Momentalnie puściła bruneta i odetchnęła ciężko, a ten zaczął rozmasowywać sobie bark.

Ups... To się dopiero nazywa złe nawyki i złe wspomnienia...

- Czy ty nie potrafisz normalnie chodzić? Musisz się zawsze zakradać? - warknęła z wyrzutem.

- To chyba ja powinienem mieć pretensje. - Skrzyżował ramiona na klatce piersiowej. - Prawie wyłamałaś mi rękę!

- Przynajmniej masz nauczkę, by mnie nie zachodzić od tył - prychnęła. - Spóźniłeś się i to dobre pół godziny - dodała, zajmując swoje wcześniejsze miejsce.

- No wiesz... musiałem najpierw podjąć bardzo ważną decyzję...

- Tak? Jaką? - Dark zmarszczyła z politowaniem brwi.

- Czy wejść do biblioteki i przyprawić o zawał biedną bibliotekarkę, czy też porobić coś z chłopakami i narazić się tobie - wyjaśnił, starając się brzmieć bardzo poważnie. - Stwierdziłem, że wolę mieć Pince na sumieniu, niż brak nóg lub czegoś równie potrzebnego.

Parsknęła śmiechem, a on po chwili do niej dołączył, nie potrafiąc dłużej udawać powagi.

Ta, zapewne powyrywałabym mu nogi z tyłka, gdyby mnie wystawił, bo w końcu robię coś dla n i e g o.

- Słuszna decyzja, bo uwierz, byłabym do tego zdolna - mruknęła, unosząc zadziornie brew, na co znów parsknął.

- Wierzę, a raczej jestem wprost pewien. - Wyszczerzył się. - Ale koniecznie musimy siedzieć w bibliotece?

Przewróciła oczami.

- To jest najlepsze miejsce do nauki, Black. Po za tym Mary bardzo chciała zobaczyć, jak uczymy się w bibliotece... Nie możesz jej zrobić takiego zawodu. - Posłała mu krzywy uśmiech.

- No skoro tak...

- Dobra, to bierzmy się do roboty, póki mam jeszcze na to siłę... Siadaj - zarządziła.

Brunet westchnął ciężko, ale posłusznie zajął miejsce obok przyjaciółki. Gdy pochylił głowę, kilka przydługich, czarnych pasm poleciało mu na twarz. Odgarnął włosy, które rano przez dwadzieścia minut układał w łazience, niestety długo nie przetrwała ta jego fryzura, bo Potter rozwalił mu ją w chwilę, śmiejąc się przy tym jak głupi. Nie mógł mu tego odpuścić, więc wywiązała się mała wojna na... no cóż... poduszki, co było swego rodzaju wyjaśnieniem jego półgodzinnego spóźnienia.