vampire

hoofdstuk 8

'Oke, die film sloeg nergens op! Iedereen weet toch dat vampieren niet bestaan!' Samen met Jason liep ik naar een achtbaan. Ik keek naar hem voor antwoord, maar hij zegt niks terug. 'Laten we maar naar die achtbaan gaan.' Zegt hij alleen maar en hij pakt mijn hand vast. Ik schrik even, zijn hand is plots ijskoud. Ik doe alsof er niks is en glimlach. Ik zucht als ik de lange rij voor de achtbaan zie. 'Zullen we ergens anders naartoe gaan?' Vraag ik. 'Ok'. Na nog veel atracties gaan we naar de auto. 'Thanks voor de leuke avond Jason! Als je wilt kunnen we nog een keer zoiets doen.' Zeg ik voorzichtig. Hij grijnst en gaat voor me staan. Langzaam komt zijn gezicht dichter naar de mijne. Ik houd mijn adem in. Gaat hij me nu zoenen? Maar dan fluistert hij: 'Ik wil je nog ergens naar toe brengen.' 'Naar wat dan?' Vraag ik nieuwsgierig. Hij kijkt me plagerig, maar speels aan. 'Dat is een verassing!' Hij grinnikt en houdt de autodeur open. Ik stap in en stuur snel een sms'je naar Roos.

Ik: omg! Kermis was leuk! Hij is ook zo leuk! I think I'm in love! ;-) xoxo

Meteen krijg ik een sms terug.

Roos: have fun! Xoxo

Ik grinnik en kijk om me heen. We zijn al aan het rijden en ik zie dat we nog verder van de stad zijn. Ik kijk naar Jason, in het donker lijkt zijn huid net te glimmen. Daardoor ziet hij er ook nog mysterieuzer en knapper uit. Het slechte gevoel dat ik de vorige dagen had is vervangen door een warm en verlangend gevoel. In de verte zie ik een verlaten kasteel. 'Gaan we daar naartoe?' Vraag ik. Jason kijkt me even aan en grijnst. De verdere autorit praten we niet echt. Soms probeer ik een gesprek te beginnen, maar die eindigen toch snel in een gênante stilte. 'Kom, we zijn er!' Jason stapt uit en pakt weer mijn hand. De vlindertjes in mijn buik beginnen weer te fladderen.  Bij het kasteel aangekomen ziet het er nog mooier uit! 'Wat dacht je ervan om naar de zonsondergang te kijken?' Jason kijkt me met een sexy glimlach (ik smelt bijna weer) aan. Ik trek een wenkbrauw op. 'En hoe denk je dat te doen? Heb je al gezien hoe hoog het is?' Hij komt naar me toe lopen. Voorzichtig pakt hij me bij m'n middel vast en duwt me tegen zich aan. Mijn hart begint sneller te kloppen. 'Beloof me dat je je ogen dicht houdt!' Ik kijk hem raar aan. 'Okeey...' en ik sluit mijn ogen. Even voel ik een rare tinteling door mijn lichaam. 'Je mag weer kijken.' Hoor ik Jason fluisteren. Langzaam doe ik mijn ogen open. Omg! We staan op het dak van het kasteel. Vanaf hier kan je perfect de zonsondergang zien. Een zacht briesje gaat door mijn haren. 'Hoe... hoe ben je hier gekomen?!' Stamel ik verbaasd. 'Geheimpje.' Zegt Jason, maar ik ben te verbaasd om hem een duwtje te geven. We gaan zitten en ik schuif tegen hem aan. Jason ziet blijkbaar dat ik bibber, want hij slaat zijn armen om me heen. 'Bedankt.' Glimlach ik.

Zo zitten we een tijdje naar de zonsondergang te kijken. 'Bedankt voor deze fijne tijd.' Fluister ik in zijn oor. Hij glimlacht en ik zie een glinstering in zijn ogen. Langzaam komt hij dichterbij. Voorzichtig drukt hij zijn lippen op de mijne. Weer bestaat de wereld even niet en bestaan alleen Jason en ik. Duizenden gevoelens gaan door me heen en... shit mijn mobiel gaat! 'Eh... sorry...die moet ik even nemen...' Blozend neem ik op. 'Met Kate Adams.' Ik hoor een mannenstem aan de andere kant van de lijn. 'Met meneer Boss, de manager van de platenmaker Ray Yay. (Omg!) Ik was bij jouw optreden en heb het gefilmd. Later liet ik dat aan Ray zien. Hij wil een plaat met jou maken. Nou, wat zeg je ervan?' OMG! Eerst was ik te verbaasd om iets te zeggen. 'Eh... natuurlijk! Gaaf!' Kon ik gelukkig eruit krijgen. 'Top, dan zie ik je vrijdag om drie uur bij zijn studio.' En hij hangt op. Jason kijkt me vragend aan. 'Ik mag een plaat opnemen met dé Ray Yay!' Gil ik zowat in zijn oor. 'Wat gaaf!' Zegt hij enthousiast. Zonder er bij na te denken kus ik hem vol op de mond. Daarna blijven we in elkaar gestrengeld zitten. 'Kate, ik weet dat ik je nog maar kort ken maar toen ik je voor het eerst zag kreeg ik gevoelens voor je. Ik hou van je.' Zegt Jason opeens. Mijn hart gaat sneller kloppen.  Hij houdt van me! De jongen waarvan ik stiekem ook houd, houdt van mij! 'Ik hou ook van jou!' Zeg ik gelukkig. Hij kijkt opgelucht en zoent me weer. 'Wil je voor altijd bij me zijn?' Vraagt hij nadat we klaar zijn. Ik doe alsof ik heel diep nadenk. 'Hmmm... ik weet nog niet...' Plagerig kijk ik hem aan. 'Haha echt grappig Kate...' Zegt hij droog. Als antwoord zoen ik hem. Ik voel hem glimlachen. We stoppen even omdat we allebei een beetje aan het hijgen zijn. Ik leun tegen hem aan en verstrengel mijn vingers in de zijne. 'Ja, ik wil voor altijd bij je zijn.' Fluister ik glimlachend naar hem. Hij neemt me in een knuffel en geeft me kleine kusjes in mijn nek terwijl hij 'ik hou van je' fluistert. Ik grinnik een beetje, omdat het kietelt. Opeens wordt zijn greep sterker en voel ik een stekende pijn in mijn nek. Verschrikt probeer ik me los te krijgen, maar Jason is veel te sterk voor me. Ik begin duizelig te worden en er verschijnen zwarte vlekjes voor mijn ogen. 'Jason...' Kan ik nog net fluisteren voordat de duisternis me opslokt.

*****

Heey! Hier dan eindelijk een nieuw hoofdstuk. Nogmaal srry voor.het wachten.

Xoxo anf-love-book