vampire

hoofdstuk 6

Moe en beroerd loop ik het schoolplein op. Gelukkig is het vrijdag! Gister ben ik laat naar bed gegaan, omdat Roos perse nog wat wilde drinken om mijn overwinning te vieren. Samen zijn we naar een café gegaan en hebben we een stuk of 5 shotjes genomen. Het resultaat: ik moest Roos zowat dragen naar huis. Ze was super dronken en zal nu wel een kater hebben. Ik zie haar bij de deur staan. Ze hangt zowat op Theo en ik zie dat hij dat blijkbaar helemaal niet erg vind. Ik lach even en loop naar haar toe. 'Heey Roos, lekker aan het hangen?' Zeg ik plagerig. 'Oh je wilt niet weten, ik heb echt koppijn man! Ik had misschien niet zoveel shotjes moeten nemen.' Zegt ze kreunend. 'Ik denk dat ik maar naar huis ga. Ik heb het geprobeerd, dus mijn mam moet ook niet zeuren. Theo kan jij me misschien even naar huis brengen?' Ze kijkt met puppyogen naar Theo. 'Tuurlijk.' Zegt hij grijnzend en neemt haar mee. Daar sta ik dan ik m'n uppie. Dit wordt een Roos-vrije dag. Shit, hoe ga ik dit in hemelsnaam overleven. Zuchtend loop ik naar het lokaal. Ik plof neer aan een vrij tafeltje achterin. Voor me zit (helaas) Samantha. Ze draait zich om en kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wat?' Snauw ik. 'Waarom ga je hier zitten?' Snauwt ze terug. 'Uhm, kijk eens om je heen. Zie je hier ergens een andere plek?' Zeg ik chagrijnig. Samantha kijkt me vuil aan, maar draait zich gelukkig weer om. Als meneer Banner binnen komt, verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Naast hem staat Jason. Hij komt dus in deze klas. Ik zie dat hij de klas rond kijkt en zodra hij mij ziet krullen zijn mondhoeken ook omhoog. Ik droom weg in de amberkleurige ogen van Jason en even is de klas weg, alleen Jason en ik zijn er. Opeens zit hij naast mij. 'Heey schoonheid.' Fluistert hij en ik ben weer in de realiteit. 'Eh.. heey.' Stamel ik terug. 'Oké, laten we met de les beginnen!' Roept meneer Banner. Nu hoef ik me gelukkig niet te vervelen in de lessen.

In de pauze stuur ik een sms'je naar Roos.

Ik: Heey. Gaat het al beter met je? Je raadt nooit naast wie ik zit vandaag. Jason! Omg, ik denk dat je toch een klein beetje gelijk had. ;) xx

Ze stuurt meteen terug.

Roos: Haha ik zei toch! Maar het gaat goed met me. Kom je na school naar me toe? xx

Ik: Is goed xx

Ik stop mijn mobiel in mijn zak en draai me om. Voor me staat Jason. Ik trek een wenkbrauw op. 'Je moet weten dat het me (gelukkig) niets meer doet als je me zo laat schrikken.' Grijnzend zegt hij: 'Nou dat is goed, dan hoef ik er tenminste niet mee op te houden.' Ik geef hem een duw en loop verder. Hij blijft naast me lopen tot ik bij mijn kluisje ben. 'Hoelang speel je eigenlijk al gitaar? Ik bedoel, je kan het echt super goed!' Onderbreek ik de stilte. 'Ik denk nu net een half jaar.' Mijn mond gaat open. 'Wat? Dat kan toch niet. Je kan echt niet in een halfjaar tijd zo goed gitaar leren spelen!' Zeg ik verwonderd. Hij grinnikt zachtjes. 'Blijkbaar dus wel.' Ik doe m'n kluisje open en pak wat boeken. 'En hoelang zing jij dan al?' 'Uhm... ik begon ongeveer met zingen toen ik vier was. Dus eigenlijk al bijna mijn hele leven.' Ik kijk hem aan, maar aan zijn gezicht te zien verbaasd hem dat niet. 'Ik hoorde het. Je kan echt mooi zingen.' Net als ik bedankt wil zeggen gaat de bel. Plots pakt hij mijn hand. Ik kijk naar hem en glimlach. Ook trek ik mijn hand niet weg. Hand in hand lopen we naar het lokaal.

'Dus zijn jullie nou eens soort van koppel of niet?' 'Ik heb geen idee Roos.' Zuchtend ga ik op haar bed zitten. De rest van de schooldag kon ik alleen nog maar aan Jason denken. Hoe hij gewoon mijn hand vastpakte geeft mij kriebels in mijn buik. 'Ik denk dat hij je wel leuk vind.' Zegt Roos en ze kijkt me lachend aan. 'Ik hoop het!' Lachend kijk ik terug. 'Mag ik misschien wat van jou kleding advies? Voor 'de' date. Moet ik mijn skinny jeans aan doen met dat gele t-shirt en oranje vestje of dat zwarte jurkje met die witte stippen?' Roos kijkt denkend naar het raam. 'Ik zou het zwarte jurkje met die witte stippen aandoen en daarover dat oranje vestje. Je mag van mij wel oranje hakken lenen!' 'Thanks! Ik denk dat ik nu maar eens naar huis ga.' Zeg ik en ik geef haar een knuffel. 'Wel bellen Zondag! Anders doe ik je wat! Ik wil alles horen!' Lachend loop ik naar huis. Als ik thuis kom zitten mijn ouders en Fee in de woonkamer. 'Hoe was het bij Roos?' Vraagt mij moeder. Ik antwoord niet, maar loop dromend naar de keuken. 'Ik zie het al mam.' Zegt Fee lachend. 'Kate is verliefd!' 'Helemaal niet! Hoe kom je erbij!' Zeg ik en ik kijk haar vuil aan. 'Kate, je kan niet liegen.' 'Ik ga slapen.' mompel ik en snel loop ik naar mijn kamer. Ik kleed me uit en kruip onder de dekens. Natuurlijk is het enige waar ik over droom: Jason.