vampire

hoofdstuk 10

Hoe kan hij nou denken na wat hij mij heeft aan gedaan, dat ik nog met hem wil zijn. Ja, ik ben nog steeds verliefd op hem, maar mijn haat en verdriet gevoel is groter. Ik loop weg, ik wil hem even niet meer zien. Voorzichtig gluur ik door het raam. Yes, het schemert! Ik trek het gordijn open. Het zonlicht irriteert me, maar het doet geen pijn meer. Snel ren ik naar de deur en loop naar buiten. Meteen word ik terug getrokken door Jason. "Wat denk je te gaan doen?!" "Laat met los!" En ik duw hem weg. "Kate, je kan niet met bloedrode ogen naar buiten gaan. Wat denk je hoe de mensen zullen reageren als ze je zien?" Ik zie dat hij toevallig een zonnebril vast heeft, gris het uit zijn hand en doe hem op. "Nou, nu niks meer. See you!" En ik sprint weg. De enige die me nu zou kunnen begrijpen en helpen is Roos. Snel ren ik naar haar huis. Als ik er ben heb ik geen zin om aan te bellen want dan moet ik vast gaan vertellen aan die ouders waar ik was. O ships! Mijn ouders zijn vast ook super ongerust! Ik bel ze zo wel. Ik kijk even om me heen of ik mensen zie en spring op het balkon van Roos haar kamer. Ik gluur door het raam om te kijken of ze er is. Omg! Ze zit gewoon te zoenen met Theo! Stiekem stap ik naar binnen en spring voor hun neus. "Aha! Ik wist wel dat jullie iets hadden!" Geschrokken laten ze elkaar los. "Kate...! Ehm.. kijk..." Begint Roos te stamelen. "Het is al goed." Lach ik. "Theo, kan ik Roos even van je lenen?" "Ja hoor..." Zegt Theo met een rood gezicht. Hij staat op en geeft Roos nog snel een knuffel. Ik zie een ader in zijn nek kloppen en heb opeens zo'n zin om hem te bijten en zijn bloed op te zuigen. Ho, Kate! Hou op! "Zeg Kate," Haalt Theo me uit mijn gedachten. "Waarom heb je een zonnebril op terwijl het avond is?" Ships! "Eh... nou... ik heb een oogontsteking en dat ziet er niet echt charmant uit." Zeg ik nerveus. Theo kijkt me raar aan en trekt z'n wenkbrauw op. Gelukkig helpt Roos me. "Je moet maar gaan Theo, ik zie je morgen wel." Zegt ze zwoel en geeft hem een zoen. "Ugh, kunnen jullie dat misschien ergens anders doen?" Vraag ik en ik kijk weg. Grinnikend geeft Roos me een duw en loopt dan naar beneden. Zodra ze weg zijn doe ik mijn zonnebril af. Oké, hoe ga ik hemelsnaam uitleggen dat ik een vampier ben?! Ze zal gaan flippen of misschien erger, ze zal mijn vriendin niet meer willen zijn! Tja, ik moet het wel aan iemand kwijt. O, Roos komt naar boven. Vlug zet ik mijn zonnebril weer op. " Ten eerste, mijn ouders zijn niet thuis, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Ten tweede, waar was je gister. Je ouders zijn echt dood ongerust! En trouwens, sinds wanneer heb je een oogontsteking? O, en hoe was het met Jason? Hebben..." "Oké, wacht even!" Onderbreek ik haar. Ik zucht. "Ik heb geen oogontsteking." Twijfelend doe ik de zonnebril af. Verschrikt slaat Roos een gilletje. Ook zie ik dat haar gezicht wat bleekjes is geworden. "Omg! Je... je ogen! Ze... ze zijn bloedrood. Wat is er gebeurd?!" Stamelt ze. "Nou, het is een beetje moeilijk te vertellen en ik wil je niet verliezen!" Begin ik. Zenuwachtig frunnik ik aan mijn haar. "Niet schrikken alsjeblieft. Ik... ik ben een vampier." Roos haar mond valt open. Dan begint ze te lachen. "Haha! O, Kate, je liet me echt schrikken zeg!" Lachend geeft ze me weer een duw. Ongelooflijk! Gelooft ze me nou niet? Oké, wacht maar af. "Als dit een grap is, hoe kom ik dan aan deze?" Ik begin te denken aan mijn hoektanden. Meteen houdt Roos op met lachen. "Oh nee, je bent echt een vampier!" Verschrikt slaat ze haar handen voor haar mond. "O, je meent het!" Zeg ik sarcastisch. "Ma-ma-maar..." Stamelt ze verbaasd. Ik zucht. "In één woord samengevat: Jason." Haar ogen worden groot. "Dus je wilt zeggen dat Jason ook een vampier is?" Ik knik. Opeens beginnen haar ogen te glimmen. "Omg! Kate, dat is zo gaaf! Mijn vriendin is gewoon een vampier!" Gilt ze enthousiast. Ik kijk haar ongelovig aan. "Wat? Hoor ik dat nou goed?! Vampier zijn vind jij gaaf? Het is het ergste wat me overkomen is! Gister werd ik dus gebeld door de manager van Ray Yay..." "OMG! Dé Ray Yay!" Onderbreekt Roos me. Geërgerd rol ik met mijn ogen. "Ja die. Hoe dan ook, hij wil vrijdag met me een plaat opnemen maar..." "Wat! Wat gaaf!" Gilt Roos in mijn oor. "Roos! Onderbreek me nou niet steeds!" Zeg ik geïrriteerd. "O, sorry." Mompelt ze. Ik zucht en ga verder. "Nou, blijkbaar kan ik als beginnende vampier niet tegen zonlicht, dus hoe denk je dat ik vrijdag in hemelsnaam naar hem toe ga?!" Roos kijkt me bedenkelijk aan. "Dus je wilt zeggen dat je vrijdag niet gaat?! We verzinnen wel iets! Ik bedoel, zo'n kans moet je niet laten gaan!" Ik zucht nog dieper. "Ik weet het, maar ik heb ook geen zin om te verbranden. O ja, en als ik iemand zie, heb ik zin om diegene te bijten. Hoe moet dat nu met mijn familie, of met jou?" Roos kijkt me geschrokken aan. "Je hebt toch geen zin om mij nu te bijten? Ik ben namelijk helemaal niet lekker hoor!" Ik begin te lachen. "Nee natuurlijk ga ik je niet bijten! Sowieso ga ik niemand bijten! En ik heb trouwens wat bloed gekregen van Jason." "Hoe gaat het eigenlijk nu verder met hem? Jullie kunnen nu wel voor altijd bij elkaar zijn." Autsj, moeilijk onderwerp. Ze kijkt me nieuwsgierig aan. "Nee, nooit. Ik haat hem." Mompel ik zacht. "Wat? Maar je vindt hem toch leuk?!" Zegt ze verbaasd. "Ja, ik vind hem nog leuk, maar... maar dit kan ik hem gewoon niet meer vergeven." Zucht ik. Jeetje wat zucht ik vaak. "Wow, jij bent raar! Vampier zijn is juist super gaaf!" Gilt Roos ongelovig. Verbaasd kijk ik haar aan. "Ja daaaag!" Roos rolt met haar ogen en pakt haar laptop. "Wat ga je opzoeken?" Vraag ik nieuwsgierig. "Positieve dingen van een vampier zijn om jou te bewijzen hoeveel geluk je hebt. "Je doet maar. Ik ga even wat eten halen." En ik loop naar beneden. Eigenlijk heeft Roos best wel een schattig huisje. Het is niet super groot, behalve haar kamer dan, en het is leuk ingericht. O ja, ze heeft een hond. Als ik door de woonkamer loop zie ik Skye, de hond, op zijn kussen in het hoekje slapen. Even kriebel ik achter zijn oor en loop dan naar de keuken. Ik trek de koelkast deur open en pak wat druiven. Maar als ik er één opeet, spuug ik het meteen uit. Bah, wat een vieze smaak. O ships, vampiers eten natuurlijk geen 'mensen' voedsel. Geërgerd kreun ik. Wat leuk om een vampier te zijn! Ik loop weer de trap op, maar wordt omver gerend door Roos, die enthousiast naar beneden stormt. "Kate! Wist je al dat je kan vliegen?! Kom, we kunnen bij het veldje oefenen." Roos sleurt me mee. "Rooooos..." Zeur ik. "Moet dat nou echt?" "Ja! O en vergeet je niet iets?" Vragend kijk ik haar aan."Je hoektanden...? Tenzij je zin hebt om iedereen weg te jagen." Ow ja... Snel denk ik ze weg.

Bij het veld aangekomen haalt Roos haar mobiel tevoorschijn. "Oké, hier staat dat het best makkelijk is. Je moet gewoon denken dat je vliegt." Zegt ze alsof het de simpelste zaak van de wereld is. Nou ja. "Top, het is ook zó makkelijk, en natuurlijk liggen we in een deuk als ik tegen een boom aan vlieg!" Zeg ik sarcastisch. Roos rolt met haar ogen. "Niet zo negatief! Probeer het gewoon!" Ik zucht. "Oké oké..." Ik doe mijn ogen dicht en denk dat ik vlieg. Onder me hoor ik Roos een gilletje slaken. Langzaam doe ik mijn ogen open. Omg! Ik vlieg! Voorzichtig probeer ik rondjes te vliegen. De wind suist door mijn haar. Wat een heerlijk gevoel. Pluspunt voor vampier zijn. "Zo dames, dat is een knap kunstje." Hoor ik een jongensstem zeggen.

*****

Okeey, dat duurde veel te lang voordat ik kon updaten. Weer een lang hoofdstukje!

Xoxo anf-love-book