vampire

hoofdstuk 3

In de pauze ga ik naar mijn kluisje. Als ik mijn kluisje weer dicht klap slaak ik een gilletje. Recht voor me staat 'hij'. Ik kijk in zijn amberkleurige ogen en krijg weer een warm, maar slecht gevoel. 'Eh... hi.' Zeg ik nerveus. 'Morgen is toch die auditie?' Oh, ik smelt bijna door zijn diepe, zachte stem! Wacht, shit! Dat is waar. En we hebben nog helemaal niet geoefend! 'Oh ja! Uhm... we kunnen misschien na school wel in het muzieklokaal oefenen?' 'Oke.' Opeens trilt mijn mobiel. Roos.

Roos: Ik moet je echt iets vertellen!! xx

Zuchtend stop ik m'n mobiel in mijn zak. 'Ik zie je...' Ik kijk op maar hij is weg. Verbaasd kijk ik om me heen. Je kan toch niet zo snel weg gaan? Wel weet ik om een of andere reden zijn naam. Jason.

Mompelend loop ik het schoolplein af. In de verte zie ik Roos bij het sportveld staan. Ze zwaait en ik loop naar haar toe. 'Heey!' Roept ze lachend. 'Ik moet je echt iets vertellen!' Ik plof naast haar neer en zucht zachtjes. 'Theo heeft Samantha gedumpt! Ze zat huilend voor de school. Het zag er niet uit! Maar...' Ik hoor het nauwelijks. Ik denk de hele tijd aan Jason. Er is iets aan hem, wat het is weet ik niet. Vanmiddag zie ik hem weer. 'Haloo?! Aarde aan Kate! Ben je er nog?!' Beduust kijk ik op. 'he, wat zei je?' Roos kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wat?' Vraag ik. 'Kun je even opletten?! Ik ben met je aan het praten.' 'Oh, sorry.' Ik trek er een schuldig gezicht bij. 'Haha, daar trap ik niet in! Hmm, aan welke jongen zat je aan het denken?' Ik kijk niet naar haar, want ik weet dat ze het aan mijn gezicht kan zien. Snel draai ik mijn hoofd weg, maar ze heeft het al gezien. 'Aha! Ik wist het! Het is meneertje de hunk!' Ik kijk haar verbaasd aan. 'Hoe kom je daar nou bij? Nautuurlijk niet! Ik snap niet dat je dat denkt. Ik bedoel hij is knap, maar niet mijn type.' Zeg ik besluitend. Roos lacht. 'Het zal wel Kate. Het leuke van jouw vriendin zijn is dat ik zie wanneer je liegt. Eigenlijk is dat niet zo moeilijk, want iedereen ziet dat je liegt. Je hoeft je er heus niet voor te schamen hoor!' Ik zucht. 'Ik kan er niks aan doen. Jason is zo... zo... uhmm, hoe zeg je dat. Mysterieus. En hij wist ook mijn naam zonder dat ik het had verteld. Als ik bij hem ben heb ik ook een raar gevoel. Een soort van vertrouwd en warm gevoel.' Roos kijkt me opeens heel serieus aan en zegt met een dokters stem: ' Mevrouw Kate, ik denk dat we het hier over verliefdheid hebben. Verliefdheid is een vorm van...' Lachend duw ik haar van het bankje. 'Ik ben helemaal niet verliefd! Ik ken hem nog niet eens goed!' 'Ja ja. Ooit wel eens gehoord van liefde op het eerste gezicht? Ik zag wel hoe hij naar jou zat te loeren en jij naar hem. Wanneer zie je hem eigenlijk weer?' Ik kijk haar mysterieus aan. 'Op een mysterieuze plek en op een mysterieuze tijd.' We staan op en giechelend lopen we naar het lokaal.

Aan het einde van de schooldag loop ik naar het muzieklokaal. Jason is er nog niet, want het lokaal is nog op slot. Ik doe het open en loop naar binnen. Ik ga op een tafel zitten en begin 'Roar' zachtjes te zingen. 'Weet je al dat je prachtig kan zingen?' Geschrokken stop ik met zingen en kijk naar het raam. Daar staat Jason nonchalant tegenaan geleund. 'Weet je al dat je me elke keer laat schrikken' Zeg ik snel. Hij lacht en loopt naar me toe.'Welk lied moet ik spelen?' Hij kijkt me aan en ik smelt (alweer) vanbinnen. 'Uh...' Wat was ook alweer de naam. Gauw kijk ik van hem weg en denk na. 'Oh ja. Roar van Katy perry. Ken je die?' Hij knikt en pakt een gitaar. Als hij begint met het intro zakt mijn mond bijna weer open. Jason kan zo mooi spelen! Net op tijd stop ik met dromen en begin met zingen.

I used to bite my tong and hold my breath...
Scared to rock the boat and make a mess...
So I said quietly, agree politely...

Aan het einde van het lied kijk ik Jason verbaasd aan. Dit is de eerste keer dat hij dit speelt en hij doet het meteen foutloos. 'Je kan goed gitaar spelen.' Zeg ik maar. 'Thanks, jij kan goed zingen. Ik denk dat het wel goed komt morgen.' Als hij naar me glimlacht voel ik een raar gevoel in mijn buik. Misschien had Roos toch gelijk. 'Ja, het komt wel goed. Ik zie je morgen dan.' Ik sta op en loop naar de deur. Ik draai me om om nog even te zwaaien. 'He...?' Jason is niet meer in het lokaal. Vreemd. 

*****

hier is een nieuw hoofdstuk!! hopelijk vinden jullie deze niet zo saai als de vorige!

xxx anf-love-book