That Man 3: Nicket Leonbird (COMPLETED SPG)

Chapter 11

11

Iyak ako ng iyak buong magdamag, mukhang araw araw na nga. Tumayo ako para tignan ang nilagay niya saakin apat na araw na ang nakakaraan. Napalunok ako habang tinitignan ko ang sarili kong walang saplot.

Anong nilagay niya sa'akin? Hindi ko mabasa dahil naka cursive 'to. Pilit kong binubura pilit ko sinasabon pero naalala ko permanenta napala ito. He gave me rest at apat na araw, hindi ako pinapagalaw dahil para sakin masakit ang nilagay niyang tatto. Ngayon naman humilom na siya hindi na siya masakit.

Nasa puson ko banda 'yon sa may taas ng pagkababae ko. Katamtaman lang ang laki at liit basta nababasa.

Lumabas ako ng kwarto ng hindi ko siya makita. May pinuntahan na naman siya. Ngayon hindi na ako basta basta nakakalabas dahil may siguridad na ang bawat pintuan. May mga kalalakihan siyang ipinabantay.

Binuksan ko ang pintuan ng lumingon sa 'akin ang apat na kalalakihan. Yumuko ako.. "May gusto lang sana akong sabihin sa kaibigan ko d'yan." Turo ko sa kabilang bahay. May naging kaibigan ako, ang friendly niya at galing daw siya Mindanao nag ta-trabaho para sa pamilya niya.

"Sorry, pero hindi ka pweding lumabas."

"Samahan niyo nalang ako." Pag pupumilit ko. Itinulak ako ng isang lalaki sa loob hindi naman gaano ka lakas pero napa atras ako. "Bumalik ka nalang para wala ng mapapagalitan."

Kumunot noo ko, mga punyeta 'to. Si Bernadeth hindi ko na naririnig magsalita saan kaya siya? Siya lang nakaka usap ko sa bahay.

Umupo ako sa sofa at pina andar ang TV, Namangha ako sa nakita ko its taekwando, damn i like taekwando noong nasa highschool palang ako ay palagi akong champion sa larong 'to. I like sparing, Palagi na'rin ako nag gi-gym but now? I don't think so. Hindi na'rin kaya ng katawan ko ang mabibigat na bagay nanghihina ako. Ewan ko ba kung bakit dahil siguro natigil ako simula nong nasa ganitong sitwasyon na ako. Napangiti ako habang mag te-taekwando ang mga lalaki sa tv, may mga kalahok na'rin na mga babae. Pagkatapos ay nilipat ko ang channel sa ibat ibang palaro hangang sa may nahagilap ang aking mga mata.

"Dalawang babae pinatay pagkatapos itong gahasahin ng mga kalalakihan. Nalamang adik pala ito sa kanto at nangingidnap ng mga kababaihan. Nalamang nahuli at pinatay na'rin ang tatlong salarin sa hindi kilalang mga kalalakihan. Nag papasalamat ang lahat sa mga taong pumatay sa mga kriminal. Kaya tayong mga kababaihan maging at at manatiling maging handa, ito si bena nag uulat."

Napalunok ako, bumaling ako sa labas at nakita ang mga kalalakihang may tatto sa braso. Tapos tumingin sila saakin at agad na bumaling ako sa TV. Baka, Baka gahasahin narin nila ako? Anong laban ko? I am.. I am just a woman. Ayoko pang mamatay tumayo ako at binuksan ang pintuan ewan ko lang kung bakit pumasok sa isip kong sipain sila sa bayag nila at isa isa silang napahawak duon. Jusko, Jusko tulungan niyo akong maka takas Binuksan ko ang gate at tumakbo, Ayoko na! Ayoko ma-rape, binigay ko na ang puri ko sa iisang lalaki ayoko ng dagdagan pa. Nakita ko silang sumundo saakin at tumatakbo ng mabilis.

May nakita akong itim na kotse at agad na kumaway duon. "Para... Para may mang re-rape.." Agad akong pumunta sa passenger seat niya at binuksan iyon. "May... May masamang--" napatigil ako sa pag sasalita ng makita ko ang mukha ni nicket.

"What are you doing?" Hindi ko na siya hinayaan at agad na niyakap. Umiyak sa balikat niya... "Natatakot ako.." Nalaman ko nalang na niyakap niya ako.

"I'm here..."

"May nakita akong balita may nirape na mga kababaihan. Natakot ako sa mga lalaking iniwan mo. Ang sama nilang tumingin, may mga tattoo na'rin sila sa mga braso nila..."

"Tahan na, Hindi ka nila sasaktan.." Umiyak parin ako sa balikat niya. Sana pati ikaw hindi mo narin ako nasasaktan... "Hindi ko alam na matatakutin ka." Bulong niya ulit nagsimulang umandar ang kotse at bumalik sa bahay. Bumaba siya at binuhat ako-- pang bridal style Niyakap ko ang mga braso ko sa leeg niya nakita kong sumunod ang mga kalalakihan. Nakakatakot talaga ang mukha nila, ang katawan nila nag sisilakihan. Sumubsob ulit ako sa dibdib niya.

Siya ang lalaking nanakit sa puso ko, pero siya 'rin ang lalaking pinagkakatiwalaan ko. Ewan ko bakit ko to nararamdaman, unang una pinapahirapan niya ako. Ina alila at ginagawang parausan pero kapag may ginagawa siyang mabuti ay bumibilis ang takbo ng puso ko.

Pina-upo niya ako sa sofa at hinaplos ang mukha ko. "Mag bihis ka, lalabas tayo."

Nagbihis ako ng simpli lang pagbaba ko ay hinawakan niya ang kamay ko. Nakatingin parin ako sa mga kalalakihan na sumusunod, wala silang expression. Hindi ko nakikita ang emotion nila lalo na ang katabi kong lalaki. Pinasakay niya ako sa passenger seat at bago siya sumunod. Hinawakan niya ang kamay ko at pinisil 'yon. Sana ganito nalang siya araw araw, sana hindi na siya magbabago. Nasa likod ang mga kalalakihan habang wala na akong imik, Lumabas ako ng makita ko ang napaka gandang view ng beach.

I couldn't believe it, Nasa beach ako? Nasa beach ulit ako. Parang feeling ko first time ko na lahat. Halos feeling ko naging first time ko, mang iyak iyak ako pero pinigilan ko. No, leonice Hindi ka iiyak sa simpling surpresa lang niya. Hindi ka iiyak dahil mas higit pa ang ginawa niya sayo.

Pumunta kami sa may restaurant at agad na kaming binigyan ng makakain. Napaka gandang view, halos nagandahan ako sa mga amerikanong nandito. Sarap lang makita ulit ang white sand, and blue sea. Ang paligid, halos namiss ko maging malaya.

Hindi ko siya matignan ng maayos. Naiilang ako, lalo na kapag tumingin siya sa mga mata ko, at sa labi ko. Napayuko nalang ako habang kumakain kami. He treated me nice now, what's wrong with him? Nakaka inis hindi ko alam ang iniisip niya. Hindi ko alam, hindi ko nababasa. Putangina ang blanko ng mukha niya.

Pagkatapos namin kumain ay hinawakan niya ang kamay ko ulit, ilang beses na ba niya ako hinawakan ng kamay ngayon? Ilang ulit na ba niya ako pinakilig ngayong araw? Damn! I like he's attitude now. Sana ng tuloy tuloy na, para gumaan manlang ang pakiramdam ko sa kanya.

Inalis niya ang islander niya at inalis ko ang sandals ko. Hinawakan niya ang sandals ko at unti unti kami lumalapit sa dalampasigan. Sana maulit pa ito, Mahigpit siyang naka kapit sa kamay ko. Unti unti kami lumapit sa dagat at napasinghap nalang ako ng yakapin niya ako sa likod. Ang kamay namin ay sa harapan ko pinisil niya 'yon.

"Wala akong kwenta Leonice." Nilingon ko siya. "I'm not worth it for you." Sumubsub siya sa leeg ko. Agad na pumunta ang mga mata ko sa dagat.

"Hindi ka masama alam ko iyon, alam ko ginagawa mo lang to dahil may utang ang daddy ko sayo. Tatlong taon mo ako inalila Nicket, Tatlong taon na'rin ako nag tiis. Sa tatlong taon na iyon narinig mo ba akong nag reklamo? Narinig mo ba akong nagrereklamong nasasaktan? Wala kang narinig saakin nicket. Ginawa ko ang lahat ng gusto mo. Bakit mo ba ako pinapahirapan?"

"This isn't right." Baling niya at Hinalikan niya ako sa labi.

"Pag-uwi ba na'tin sa hacienda babalik ang trato mo sa'akin bilang alila mo?"

Hinaplos niya ang labi ko. "Leonice, pag nasimulan ko na. Tatapusin ko hangang dulo."

Tumulo ang luha ko.

Wala na talaga akong takas sa kaniya?