Lilium Kokusu | Taşıyıcı Anne Serisi 2 ღASKIDAღ

⚘ Lilium Kokusu |3/2

-3- / 2

Sarılarak içeri girdiler. İçinde tanımlanamaz bir sıkıntı vardı. Ölüm gibi bir şeydi aslında evliliği. Hatta devam etmesi iki tarafa da yapılan bir haksızlıktı. Çünkü Simge'yle evliliğinin son zamanları cehennem azabını andırıyordu. Şimdi böyle söyleyince karısına haksızlık ediyormuş gibi hissetti. Aslında zamanı biraz geriye sardığında çok güzel günlerdi, kabul. Büyük bir aşktı, bitmeyecek gibi görünüyordu. Aslına bakılırsa Çağrı açısından bitmiş sayılmazdı ilk zamanlar. Çocuklarının olmaması onun için bir boşanma sebebi ya da karısına olan aşkını içinde bitirmek için bir bahane olamazdı. Ama Simge o kadar uğraşmıştı ki bu aşkı içinden söküp atması için... Her gün canından can alan sözleriyle, davranışlarıyla can çekişe çekişe bitirmişti evliliklerini ancak farkında değildi.

Sonra ne olduysa oldu, bir şekilde Nükhet'le tanıştı. Bu kadın kendisine dünyadaki tek ve en özel erkekmiş gibi davranırken yeniden nefes aldığını hissetmiş, hayata dönmüştü. Bir yandan karısına ihanet ediyor olmanın verdiği suçluluk duygusuyla kavrulurken diğer yandan hayatının en sakin, en huzurlu dönemlerini geçirirken bulmuştu kendini. Simge'yle ilk zamanlarından bile daha güzeldi her şey. Ama sonu yoktu işte.

Mesela çocuk istediği hâlde Nükhet'le bu şansı denemeyi aklından bile geçirmemişti, geçirmezdi de. Bunun nedeni, ona güvenmemesiydi. Evet, ona güvenmiyordu. Ona karşı tutkusu, beslediği derin hisleri inkâr edemezdi. Onunlayken çok mutlu, huzurluydu. Daha önce hiçbir kadında yaşamadığı duyguları yaşatıyordu ona. Ama sevmek güvenmeye yetmiyordu işte. Nükhet'e karşı konulamaz tutkular beslediği hâlde güvenemiyordu. Elinde değildi. Onunla bir ilişkiye başlamamak için çok çaba sarf etmiş, kendine engel olmuştu. Evli olması bir engeldi. Ama daha büyük bir engel vardı ki... Nükhet'in eskiden en yakın arkadaşı Ömer'le birlikte olması her şeyin sebebini açıklamaya yeterliydi. Hatta bu olay yüzünden Ömer'le de araları fena bozulmuştu. Hepsi onun yüzündendi. O eğer duygularına hâkim olmayı becerebilseydi bunlar başına gelmezdi. Aynı anda hem karısını aldatan bir aşağılık olmuştu, hem de en yakın arkadaşı Ömer'le araları açılmıştı. İçini hafif bir pişmanlık mı dolduruyordu sanki? Pek sanmıyordu. Evet, eşine yalan söylediği ve en yakın arkadaşını kaybettiği için mutsuzdu ama kimsenin veremediği rahatlığı, huzuru veriyordu ona Nükhet. Öyle bir ikilemdeydi ki ne yapacağını şaşırmış durumdaydı. Bildiği tek şey artık hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağıydı.

Koltuğa oturduğunda etrafında pervane olan kadının ilgisi hoşuna gitmişti. Onun "Ne içersin sevgilim?" sorusuna herhangi bir cevap vermedi. Bakışları kararsız ve sönüktü. Yorgun olduğu her hâlinden belliydi.

Neyse ki böyle durumlarda Nükhet ne yapması, nasıl davranması gerektiğini iyi bilirdi. Bir erkeği nasıl etkilemesi, idare etmesi ve rahat ettirmesi gerektiğini iyi bilen kadınlardandı. Çok soru sormazdı bir kere. Bunaltmazdı insanı. Eğlenceliydi. Gerektiğinde masum genç kız rolünü de çok iyi yapardı. Hani şu meşhur "Senden önce yalnızca bir kişiyle ilişkim oldu." yalanı vardır ya, bu yalanın fikir annesi bile olabilirdi Nükhet. Karda yürür, izini belli etmezdi. Gerektiğinde iyi bir yalancı olabilirdi. Mağduru oynamak da uzmanlık alanıydı. İnsanları manipüle etmeyi de iyi becerirdi. Her yönüyle donanımlı bir kadındı o. Çağrı'yı etkilemesi de zor olmamıştı. Doğrusu uzaktan zor bir adam olduğunu sanmıştı ama biraz ilgi, biraz şefkat gösterince kalbinin kapılarını açmak hiç de çetin olmamıştı. Ona özel olduğunu azıcık hissettirmesi bile yetmişti. Ya gerçekten kolay biriydi, ya da zor adamdı ancak sıkıntılı bir dönemine denk gelmişti. Doğru zamanda doğru kişiye doğru hamleyi yapabilmişti. Evet, galiba mantıklı olan buydu. Herkesin ulaşmaya çalışıp elde edemediği Çağrı Şanal onun kollarındaydı artık. Bu ona inanılmaz bir özgüven vermişti. Çağrı'nın ne istediğini biliyordu. Biraz huzur... Bilge bir tavırla "Viski." dedi yalnızca. Onu rahatlatacak şeyleri bilmenin verdiği gururla içkiyi hazırlamaya gitti.