အမုန္းအမည္မတြင္ေသာ အခ်စ္
အပိုင္း - ၂၈
*ေဒစီ နိုးၿပီလား။*
အိပ္ယာက နိုးနိုးျခင္း မၾကားခ်င္ေသာအသံ မျမင္ခ်င္ေသာ မ်က္နွာကို ျမင္လိုက္ရ၍ ေဒစီ ေဒါသထြက္မိသည္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္လိုခ်င္တာ ရဖို႔အတြက္ ဒီေဒါသေတြကိုေခတၲခန မ်ိဳခ်ပစ္ရအံုးမည္။
*ကိုရဲ ေဒစီ ဗိုက္ဆာတယ္*
*Omm ခနေစာင့္ေနာ္ ကိုရဲ သြားစီစဥ္ေပးမယ္။*
ခပ္သုတ္သုတ္ အခန္းထဲက ထြက္သြားသူရ႕ဲ ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ၿပီး မ့ဲ ၿပံဳးၿပံဳးလိုက္သည္။ ခနေနေတာ့ ႏြားနို႔န႔ဲ ကိတ္မုန္႔ပန္းကန္ကိုင္ၿပီး ျပန္၀င္လာေတာ့ ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးလိုက္သည္။
*ဒီမွာ ေဒစီ အႀကိဳက္ ကိတ္မုန္႔ေလး*
*Thank you ကိုရဲ။*
စားေနရင္းန႔ဲ ငယ္ဘ၀တုန္းက အစ္ကို လုပ္ေကြၽးဖူးတ့ဲ ကိတ္မုန္႔ကို ေအာက္ေမ့သတိရမိေတာ့ မ်က္ရည္တစ္စက္ က်ဆင္းသြားမိ။ ကိုရဲ မျမင္ေအာင္ သုတ္လိုက္ၿပီး
*မုန္႔က အရမ္းစားလို႔ေကာင္းတာဘဲ။*
*ေဒစီ ႀကိဳက္ရင္ ကိုယ္ အၿမဲတမ္းလုပ္ေကြၽးမယ္ေလ။ ေအာ္ ဒါန႔ဲ ကိုယ္ ျမန္မာျပည္ကို ခန ျပန္အံုးမယ္*
*ဟင္ ဘာသြားလုပ္မွာလဲ*
*အလုပ္ကိစၥပါ*
*ေဒစီလဲ လိုက္ခ်င္တယ္*
*မလိုက္ရဘူး!!*
*ဘာလို႔လဲ ေဒစီ က ျမန္မာလူမ်ိဳးေလ ၿပီးေတာ့ ေဒစီ့ အတိတ္ကို ျပန္သတိရခ်င္တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ျပန္လိုက္ခ်င္တာပါ။*
*ေနာက္မွ လိုက္ပါလား ေဒစီရယ္။ ေဒစီ က ေနမွမေကာင္းေသးတာ။ အာေၾကာင့္ ကိုရဲ က မလိုက္ခိုင္းတာပါ။*
*မလိုက္ရဘူးဆိုလဲ ဒီမွာ အေစာင့္ေတြ မထားခ့ဲန႔ဲ။ အေစာင့္ေတြန႕ဲေနရတာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တယ္*
YOU ARE READING
အမုန္းအမည္မတြင္ေသာ အခ်စ္ {Completed}
Lãng mạnဒီ Fic ေလးက အကို တစ္ေယာက္န႔ဲ Idea ေလးမို႔လို႔ အမွားပါ ရင္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါေနာ္။ ၁၄.၅.၂၀၁၈ တြင္ စေရးသည္။ Chel💖💖