Her zamanki gibi alarmın çalmasıyla uyanmıştım. Fakat geç kalmıştım alarmı yanlış kurmuştum kahvaltı dahi etmeden hemen evden koşar adımlarla çıkmıştım. İlk gelen servis otobüs neyse ona bindim acelem vardı. Bugün 12 :20 idim ve bende 10'da kalmıştım. Öyle böyle avmye gittim direk restoranın yolunu tuttum. Geç kalmayı seven birisi değilim. Bugün yemek değiştirmicektim. Artık eda tarafına ilk adımı ben atmıcaktım. Eda geldi yemek değiştirme sordu. İkilemde kaldım bir yanım değiştir bir yanım değiştirme diyordu. Ben düşüncelerle kavga ederken arkadan birinin ben değiştiririm dediğini duydum. Sesin geldiği yöne doğru döndüğümde Seldanın dediğini gördüm. Edaya değişti demek için önüme dönücektim ki demeye kalmadan çekip gitmişti. Önce olsa bozulurdum fakat ondan git gide soğuduğumun farkındaydım. Yorurmuştum. Ona kendimi göstermekten yorulmuş sıkılmıştım. O giderken arkasından bakmadım bile saat 4 olmuş ve kapanış ekibi vardiyaya gelmeye başlamıştı. Recep ilk gelendi arkasından ali ve Furkan beyinde gelmesi ile kapanış ekibi gelmişti. Ve ben daha yemek yememiştir ve bir kurt kadar açtım. Müdürüme söyleyip yemeğimi hazırlamaya başladım. Ve yukarıya gittim Ogün edayı görmedim. Bugün edayla yakınlaşmamı istemiyor gibiydi yemeğimi yedim ve aşağıya indim restoranın yolunu tutarken emine rastladım ona çok kızgındım konuşmak istemiyordum ama insanları kıramıyorum. Yine konuştum öyle böyle reste girdim. Bugün müdürümden beni saat 22'ye dek tutmasını rica ettim. Aklımda iş çıkışı kızı beklicektim ve bana vericeği tepkiyi ölçüçektim ve saat 22ye yaklaştı. Bende çıkış yaptım. Üzerimi hızlıca değiştirip kızı beklemeye gittim. Kuzeni onu her gün almaya geliyordu. Kuzeni 18 yaşında sanayide çalışan ağzı bozuk birisi pek kanım kanamadı. Eda beni görünce sen napıyorsun gitsene evine tarzı cümleler kurdu. Bense zaten aynı yere gidiyoruz. Bana yol arkadaşı olun dedim. Kuzeni kabul ederken eda pek isteği yoktu.
Yol boyunca kuzeni ile konuştu durdu. Benim varlığım onun için yok gibiydi. Sıkıldım hemde çok telefonumu elime aldım ve yol boyunca kendinmi mesgul ettim tren istasyonuna geldiğimde defactodan arkadaşıma rastladım ve edayı unuttum veda bile etmeden onlar kendi yoluna ben kendi yoluma gittik. Eve giderken artık bittiğini anladım bugün edayı denedim ve gerçekten onun gözünde ne olduğumu gördüm büyük bir HİÇ. Eve gittiğimde ilk baş canla konuşup onayını aldım zaten gönlü olmadığından kıza sevgilisi varmış gibi göstermeyi hemen kabul etti. Fakat işler öyle yürümedi çünkü eda ne kadar iki yüzlü olduğunu gösterdiki ona canın sevgilisi varmış dedim. Tepkisi çok ama çok sakin bir şekilde tamam banane cevabını verdi. Bu cümlesine çok şasırdım çünkü dün bir bakışına herşeyi yapabilecek birisi bir günde tepki dahi vermemişti. Ardından eda ben sevgili yaptım zaten gibisinden cümleler kullanmaya başladı. Şok üzerine şok yaşıyordum. Korktuğum başıma gelmişti edayı başka birinin sahip olmasını istemiyor hatta korkuyordum. Edaya korktuğum başıma geldi bundan sonra senide rahatsız etmem gibisinden bir cümle kurdum anlamadı veya anlamazlıktan geldi bilmiyorum. Bana ne demek istiyorsun ne alaka gibisinden cümle kurup devam etti. Gözümü kapadım ve derin bir nefes alıp. Ben Seni başkasıyla görmekten korkuyordum. Sana başka birinin dokunmasından. O sana anlattığım kişi sevdiğim aslında sendin sana kendini tarif ediyordum. Neyse artık biliyorsun. benden uzak durr veya durma sana kalmış ama birşey var ki ben seni kaybettim.kaybetmeyi istemeden kaybettim. Bakmadı okumadı ve sadece kalbimi kırıp uzun zamandır. Olmadığım bulamadığım aşkımıda benden alıp gitti. Ogün ağladım çok ama çok ağladım. Saatler geçiyor fakat göz yaşlarım durmuyordu en son saat 2ye gelirken elimi yüzümü yıkamaya gittim aynada kendime baktım kendi suratıma bakarak beni ne hale getirdin gibisinden stem ettim öfkelendim öfke doldum. Bir hiç uğruna canım yanıyordu. Artık hiç ama hiç taviz vermicektim. Saat 3 doğru gelirken bende yavaştan kendimi toplayıp yatağıma yöneldim ve çok geçmeden yatağımda uyuya kaldım.
