Tesadüfle Başlayan Aşk

Arayış...

Murat:
Kardeşim benim hadi hemen gidelim.
Arabaya atlayıp gittiler.Yasemin'in evine yakın bir mesafede durdular.
Arabanın içinde eve bakıyorlardı.Murat iyice bakındı bakındı kimseyi göremedi.
Evden biri çıkıyordu bu yasemin değildi.Tam üç saat baktılar eve dışarıya ne yasemin çıkıyordu ne de etrafta yasemin vardı.

Murat:
Bi saniye, az ilerde halası oturuyordu belki oraya gitmiştir oraya doğru gidip bakalım devrem.
Selim:
Tamam devrem.
Az ilerdeki yol kavşağında durdular baktılar uzun uzun yasemin yoktu ama...
Murat:
Yok ben evine gidip soracam.
Selim:
Kardeşim saçmalama babası kıza belki zarar verir.
Murat:
Haklısın kardeşim.
Selim:
Dönelim istersen.
Murat:
Biraz daha bakalım belki çıkar.
Selim:
Tamam yarım saat daha bekleyelim.

Murat'ın morali çok bozulmuştu.Modu düştü, hadi gidelim devrem' dedi.
Geri dönerken uzun uzun konuştular yolda.
Selim:
Bak kardeşim sen bu kızı çok seviyorsun anladığım kadarıyla o da seni seviyor.Sevdiğini yarı yolda bırakma kimseyede verme bunun için ne gerekiyorsa yap bana bir ihtiyacın olursan da her zaman yanındayım asla unutma.
Murat:
Devrem ben bu işi bi de ailemle konuşayım.
Selim:
Konuş tabi devrem, konuşmadığın hata.
Eve gidince zaten görev saati gelmişti Murat'ın.Üzerini değiştirip hemen gitti.Acil bir iş yoktu bir kaç evrak işleri vardı onları dolduruyordu.
Boş bir kağıda dalıp yasemin'i çizmeye başladı.
Dalgalı saçları, kaşları, gözleri, dudakları ve kirpikleri o kadar güzeldi ki...
Ruhunu okşayan bu kız onun her zerresine sinmişti içinden mümkün değil atamazdı.