84.Bölüm

3.5K 220 34
                                    

Hey guys! Hadi beni 500 yapalım jsjskks takip ediverin yav ♡

Hayal et;

Sen Steve Rogers'ın uzun zamandır kız arkadaşısın ve güzel bir ilişkiniz var. İkiniz de birbirinize her konuda destek oluyorsunuz. Ve birbirinizi seviyorsunuz. Steve'in sevgisinden şüphen yok, seni sevdiğini biliyorsun ama Peggy ile yaşayabileceği o güzel hayatın onun içinde hep bir ukte/uhde(emin değilim) olarak kaldığını da biliyorsun. Peggy Carter'ı kıskanıyorsun ama Steve bu hayatı yaşayamadığı için de onun adına çok üzülüyorsun. Şimdi bu büyük savaştan ve tüm o zaman yolculuğu zımbırtısından dolayı aklında kendince planlar yaptın. Steve'e hayalini verecektin. Aldığınız taşları yerine bırakma görevini ona vermiştiniz. Sizin için beş saniyede gidip gelecek olsa da ona göre ne kadar süreceğini bilmiyordunuz.

"Hazır mısın?" Bruce konuştuğunda Steve'e baktın. Kafasıyla onayladıktan sonra önce Bucky ile vedalaştı, sonra da Sam ile. En sonda ise sen vardın. Ona sarıldığında aklındakileri söyledin.

"Steve... bu senin o hayatı yaşaman için bir şans. Taşı bıraktığında orada kalabilirsin. Bunu hak ettin Steve... o dansı, o mutlu hayatı. Peggy ile geçecek olan bir yaşamı hak ettin."

Steve kaşlarını çatarak sana baktı. "Nereden geldi bu fikir aklına?"

"Steve... ben ciddiyim. Bunu hak ediyorsun. Ben... ben iyi olurum. Beni dert etme. Sadece... git ve o hayali yaşa. Mutlu ol. İçinde kaldığını biliyorum. Git, yaşa ve gel."

"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.






Düşünceli bir şekilde sana bakarken yanağından öpüp kenara çekildin. Ağlamayacaktın. O gidene kadar... Her şey hazır olduğunda son kez sana baktı ve sonra kayboldu.

"Neden böyle bir şey yaptın?"

Bucky'e dönerken gözlerin çoktan dolmuştu bile. "O hayatı hak ediyor Bucky. İlk aşkını yaşamayı hak ediyor."

"Evet ama sen? Sen de ilk aşkını yaşamayı hak ediyorsun."

"Ben... ben iyi olurum." Elinin tersiyle gözünü sildin.

"Üç, iki ve... bir!" Bruce konuşmayı kestiği an Steve belirmişti. Aynıydı. Aynı kıyafetler, aynı saç... Değişmemişti. Olayı çözen Bucky sırıtıp omzunu sıvazladı.

"Ama?"

Yanına gelen Steve ellerini tuttu. "Evet, o ilk aşkım olabilir. Ama sen son aşkımsın. Sen, sonumsun. Senden başkası olmayacak. Evet, o hayatı hak ettim. Evet, mutlu da olabilirdim. Ama bir kez o hayatı feda ettim. O hayattan vazgeçtim. Ama şimdi bu hayattan vazgeçmiyorum. Seninle yaşamaktan, seninle mutlu olmaktan vazgeçmiyorum. Seni seviyorum Y/N ve seninle mutlu olmayı seçiyorum."

O sözlerini bitirdiģinde sen çoktan ağlamaya başlamıştın bile. Sıkıca sarılıp boynuna gömüldün. "Seni seviyorum Steve Rogers. Seni çok seviyorum."

MARVEL İLE HAYAL ET Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin