Όταν σε αντίκρισα...

~8~

Αρχίζω να ανακτώ τις αισθήσεις μου και αισθάνομαι τον μαλακό καναπέ από κάτω μου. Ανοίγω τα μάτια μου σιγά σιγά και κατευθείαν καρφώνονται στα μπλε δικά του που με κοιτά με προσοχή και αγωνία.

Λορ: Είσαι εντάξει;
Δαν: Ναι καλά είμαι. Τι έγινε;
Λορ: Λιποθύμησες. Μην σηκώνεσαι ακόμα!

Με πρόσταξε σχεδόν όταν ειδε ότι έκανα κίνηση να σηκωθώ.

Δαν: Μα είμαι μια χαρά. Μπορώ να έχω λίγο νερό;
Λορ: Μαριλίζα θα πας;
Μαρ: Ναι φυσικά!

Αφού έφυγε η Μαριλίζα για να πάει στην κουζίνα ο Λορέντσο με κοίταζε στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα.

Λορ: Μιλούσαμε για την αδερφή μου. Συγνώμη που σου το είπα έτσι απότομα αλλά και εγώ ακόμα δεν μπορώ να το διαχειριστώ.
Δαν: Ποια αδερφή σου;
Λορ: Την Ισαμπέλα. Δεν έχω και καμία άλλη.
Δαν: Η Ίσα είναι αδερφή σου;
Λορ: Ήταν! Αλλά γιατί ρωτάς;
Δαν: Εεε απλά όταν γνωριστήκαμε δεν σε σύστησε και νόμιζα πως ήσουν ο άντρας της. Ξες κρατούσες και την μικρή που μου την σύστησε ως κόρη της, όποτε τα μαθηματικά ήταν εύκολα.
Λορ: Δεν με σύστησε; Η αλήθεια είναι δεν θυμάμαι και παρά πολλά από εκείνη την συνάντηση. Πάντως η Ίσα ήταν η αδερφή μου και ήταν παντρεμένη με τον Νταμιάν τον κολλητό μου. Η Φραντσέσκα είναι η κόρη τους και τώρα την έχω αναλάβει εγώ.
Δαν: Λορέντσο λυπάμαι παρά πολύ! Πως είσαι;
Λορ: Συνηθίζω σιγά σιγά στην ιδέα αλλά δεν την αντέχω!

Ακούμπησα το χέρι μου στο μπράτσο του έτσι όπως ήταν καθισμένος δίπλα μου και ένιωσα έναν ηλεκτρισμό να με διαπερνά. Κατευθείαν τράβηξα το χέρι μου.

Λορ: Τι ήταν αυτό;
Δαν: Συγνώμη δεν ήθελα να...
Λορ: Δεν έλεγα για το κράτημα Δαν έλεγα για τον ηλεκτρισμό που με διαπέρασε.
Δαν: Δεν ξέρω, πάντως αυτό που ξέρω είναι ότι το όνομα μου είναι Δαναη και όχι Δαν!
Λορ: Σιγά την διαφορά το Δαν θα μπορούσε να είναι χαϊδευτικό!
Δαν: Εμένα δεν μου αρέσει όμως!
Λορ: Δεν πειράζει αρέσει σε εμένα!

Μου ήρθε να τον κοπανήσω στο κεφάλι. Τον κοιτούσα με ένα βλέμμα... που άμα σκότωνε θα ήταν ήδη νεκρός.

Δαν: Είσαι ανυπόφορος ώρες ώρες!
Λορ: Και εσυ το ίδιο.
Μαρ: Ήρθε και το νερό. Τι έγινε ρε παιδιά τι πάθατε;
Λορ: Ρωτά την κολλητή σου!
Δαν: Ρωτά το αφεντικό σου!

Είπαμε ταυτόχρονα και κοιταχτηκαμε.
Καλά ξεκίνησαν οι διακοπές μου...

Μαρ: Επειδή δεν βγάζω άκρη μαζί σας και επειδή θέλω την δουλειά μου δεν θα ρωτήσω κανέναν. Λορέντσο λέω να βγάλω την μικρή λίγο στον κήπο σε πειράζει;
Λορ: Όχι αλλά μπορείς να την ελέγξεις λίγο γιατί από το πρωί ξες δεν είναι πολύ καλά.
Δαν: Τι εχει;
Λορ: Τι σε νοιάζει;
Δαν: Γιατρός είμαι και μάλιστα παιδίατρος! Κάτι ξέρω πίστεψε με.
Λορ: Ακόμα μαθαίνεις εσυ. Δεν χρειάζεται η γνώμη σου. Αν είναι θα την πάω σε κανένα νοσοκομείο το απόγευμα.