Όταν σε αντίκρισα...

~37~

POV Λορέντσο

Την κρατάω στην αγκαλιά μου και προχωράμε προς το ξενοδοχείο που βρήκαμε για να περάσουμε την νύχτα. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστεψω πως δεν την εχασα. Ευχαριστώ τον θεό που με άκουσε και κατάλαβε την κατάσταση γρήγορα. Γι αυτό την αγαπώ! Είναι έξυπνη, τα πιάνει γρήγορα και δεν χρειάζεται πολλές εξηγήσεις.
Δηλαδή τ' ότι είναι πανέμορφη δεν σε επηρέασε καθόλου;
Χαχαχαχα έλα τώρα Λεο φυσικά και με επηρέασε. Αλλά μόνο για την πρώτη γνώμη. Το μετά είναι που μετράει!

Μπαίνουμε στο ξενοδοχείο και κατευθυνόμαστε προς την ρεσεψιόν όπου κάθεται μια κυριουλα γύρω στα 70.

Δαν: Καλησπέρα! Ένα δωμάτιο θα θέλαμε.
Κυρ: Καλώς τους. Για πόσες μέρες;
Δαν: Μόνο για σήμερα.
Κυρ: Επέτειος; Επέτειος;
Δαν: Χαχαχα όχι, ταξιδάκι!
Κυρ: Ωραία ωραία σας χαίρομαι εσάς τους νέους που ζείτε τον έρωτα σας! Ορίστε το δωμάτιο 24.
Δαν: Ευχαριστούμε πολύ. Καλό βράδυ!
Κυρ: Καλό βράδυ παιδιά μου!

Μπορεί να μην καταλάβαινα και πολλά από αυτά που έλεγαν αλλά δεν με ένοιαζε κιόλας. Ήθελα απλά να πάρουμε το κλειδί και να πάμε στο δωμάτιο.

Περπατήσαμε σ' έναν φαρδύ διάδρομο και σταματήσαμε μπροστά από την πόρτα με τον αριθμό 24. Η Δαναη έβαλε το κλειδί, ξεκλείδωσε και μπήκαμε μέσα. Πριν προλάβουμε καλά καλά να κλείσουμε την πόρτα την είχα κολλήσει στον τοίχο.

Δεν διαμαρτυρήθηκε όποτε άρχισα να την φιλάω με παθος. Αυτές οι μέρες μακρυά της ήταν κόλαση. Το στομα μου κατεβαίνει στον λαιμό της και την φιλάω έντονα εκεί. Θέλω να της αφήσω σημάδι. Το έχω ανάγκη!

Εκεί που πάω να κατέβω κι άλλο, χτυπάει το κινητό μου. Γαμώ! Το βγαζω από την τσέπη και βλέπω ότι είναι από την εταιρία.

Λορ: Τι θέλουν αφού τους είπα να με πάρουν αν είναι κάτι πολύ σοβαρό.
Δαν: Έλα ρε μωρό μου τι μπορεί να έγινε; Να πήρε φωτιά η εταιρία; Άστο, το σηκώνεις μετά. Ορίστε έκλεισε κιόλας.

Δίκιο έχει. Πέφτω πάλι πάνω της και την φιλάω στο στομα. Σιγά σιγά της βγαζω την μπλούζα και την πετάω στο πάτωμα. Και κάπου εκεί ξαναχτυπάει το κωλοκινητό.

POV Δανάης

Ξαναχτυπάει το κινητό του. Εεε δεν γίνεται αυτό.

Δαν: Φφφ σήκωσε το να δούμε τι θέλουν.

Τον βλέπω να δυσανασχετεί αλλά το σηκωνει και κάθεται σε μια καρέκλα.