Όταν σε αντίκρισα...

~35~

Τελικά είναι δύσκολο πράγμα η απόσταση. Έχει μπει ο Μάιος πλέον, οι μέρες έχουν γίνει πιο ζεστές και πιο μεγάλες, πλησιάζει το καλοκαίρι και όμως μέσα μου επικρατεί συννεφιά.

Έχει περάσει ένας μηνας από το τελευταίο μου ταξίδι στην Ιταλία και μου φαίνεται λες και έχουν περάσει χρόνια. Και ο Λορέντσο δεν βοηθάει την κατάσταση! Όλη μέρα στην εταιρία, με τηλέφωνα και συναντήσεις, με αποτέλεσμα να μιλάμε ελάχιστα, κυρίως τα βράδια, και ακόμα και το Σαββατοκύριακο που πήγαν δεν τον είδα σχεδόν καθόλου.

Είναι συνέχεια πιεσμένος, με νεύρα και δυστυχώς με παραμελεί επανειλλημένα. Το κακό είναι ότι δεν παραμελεί μόνο εμένα αλλά και την Φραντσέσκα. Και ενώ έχει τον Ενζο πλέον στην εταιρία θέλει να περνάνε όλα από τα χέρια του. Δεν τους καταλαβαίνω τους άντρες ώρες ώρες!

Το θέμα όμως είναι ένα! Έχουμε απομακρυνθεί. Και ένα μου λέει ότι με αγαπάει και του λείπω είναι λες και το κάνει μηχανικά πλέον. Το μόνο που ελπίζω είναι όλα να φτιάξουν το καλοκαίρι που θα πάω για ένα μήνα να μείνω εκεί.

Είμαι στο νοσοκομείο και ασχολούμαι με μια κοπελίτσα γύρω στα 12 που έχει φρικτούς πόνους στην κοιλιά. Την στέλνω για μαγνητική και κάθομαι στο γραφείο μου. Ελέγχω το κινητό μου αλλά δεν έχω καμία κλήση. Τι πρωτότυπο;!

Και εκεί που πάω να το αφήσω κάτω χτυπάει. Έλα Χριστέ και Παναγία!

Δαν: Μωρό μου;!
Λορ: Τι κανείς κορίτσι μου;
Δαν: Στο νοσοκομείο αλλά καλά, εσυ;
Λορ: Τι ρωτάς λες και δεν ξέρεις...
Δαν: Φφφ πανε και λίγο σπίτι βρε μωρό μου! Φτάνει τόσο δουλειά.
Λορ: Αφού ξέρεις ρε Δαναη ότι δεν εμπιστεύομαι τόσο πολύ το προσωπικό μου. Και αν γίνει κάτι και εγώ δεν είμαι εδώ;
Δαν: Τον Ενζο δεν τον εμπιστεύεσαι;
Λορ: Φυσικά και τον εμπιστεύομαι!
Δαν: Άρα ποιο είναι το πρόβλημα;
Λορ: Φφφ τέλος πάντων. Εγώ απλά πήρα να σε ακούσω λίγο.
Δαν: Χαίρομαι!
Λορ: Πρέπει όμως να σε αφήσω τώρα. Είσαι και εσυ στην δουλειά.
Δαν: Έχεις δίκιο θα τα πούμε το βράδυ;
Λορ: Έχω να πάω σε ένα δείπνο το βράδυ δεν ξέρω τι ώρα θα γυρίσω. Να σε πάρω εγώ όποτε μπορέσω πριν να πάω για το δείπνο;
Δαν: Ναι ναι φυσικά μωρό μου. Φιλάκια πολλά και σ' αγαπώ!
Λορ: Φιλάκια μωρό μου κι εγώ σ' αγαπώ! Θα τα πούμε μετά.

Το κλείνουμε και πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη. Καιρό είχε να με πάρει έτσι στο άσχετο απλά για να με ακούσει. Ευτυχισμένη πλέον γυρνάω στην δουλειά.