Samir:
Ik was in Marokko..Ik ging naar mijn oma toe. Daar was ik altijd. Mijn oma ging het dak op om de was op te hangen en ik ging met haar mee om de wasknijpers aan te geven.Nadat bleven we op het dak staan en stonden samen te kijken naar de zondsondergang.
Oma: weldi, wat is er met jou??
Ik: walo oma..
Oma: jawel..het gaat niet goed tussen jou en Saloua toch
Ik: Hoe weet u dat?
Oma: zo een gevoel had ik al..en je ouders vertelde me ook het een en ander
Ik: oma ik hou niet meer van haar...
Oma: jullie hebben een kind samen, jullie delen iets samen..en nu hou je niet meer van haar.....
Ik: oma..kent u die familie uit Nederland..een paar huizen verder
Oma: ja, dat zijn echt goede mensen
Ik: ken je hun dochter Nabila
Oma: Ja die ken ik...ze heeft 2 schatten van kinderen..een2ling
Ik: oma zij was mijn grote liefde..ik kan haar niet vergeten.Ik hou al bijna 10 jaar van haar..
Oma: waarom heb je haar dan laten gaan
Ik: vroeger...toen wij nog een jaar of 18,19 waren toen was ik al gek op haar...maar ik stond nogal bekend om de player en zij wilde niks met me te maken hebben..toen ik haar vertelde wat ik voor haar voelde ging ze voor een jaar naar Dubai. Ze werd verliefd en trouwde met iemand anders..maar ze houd nog van me..dat heeft ze zelf gezegd!
Oma:weldi..rust uit..denk goed na. Jullie hebben nu beide een gezin..daar moet je voor vechten! voor je eigen gezin.Kom op zeg!
Ik: oma ikweet het niet meer..echt
Samir:
Het word eens tijd dat ik ga terug keren naar Nederland.Ik mis mijn dochtertje. Ik heb na gedacht, en ben er achter gekomen dat ik toch altijd van Nabila zal blijven houden, hoe dan ook. Ik ging langs mijn vader zn huis, en keek of alles nog in orde was. Daarna ging ik de stad in om een ketting voor mijn kleine meid te kopen. Die avond ging ik mijn kleren inpakken en reed terug naar Nederland..
Saloua:
Ik had vandaag een gesprek met mijn arts.Het ging niet zo goed met mijn gezonheid. Ik had al een paar onderzoeken gedaan en vandaag kreeg ik de uitslag.Ik kwam binnen en ging zetten.
Arts: Mevrouw Eloujdi, ik heb de resultaten bekeken..en ik heb slecht nieuws voor u
Ik: het is toch geen .....
Arts: Jawel mevrouw, het bobbeltje in u borst is inderdaad borstkanker,
Ik: neej he, valt het nog te genezen
Arts: het spijt me...we kunnen u alleen nog pijnstillers geven, alles is al uitgezaait.
Ik: dus ik ga dood?!Hoelang heb ik nog?
Arts: niet lang, niet langer dan 6 maanden
Ik: wat moet ik nu?! mijn kind? mijn familie
Arts: nogmaals het spijt me..
Ik ging naar huis en zat op de bank.Ik ga dood! jarabi,mijn dochtertje,Samir, mijn vader, zusjes..ik moet iedereen op de hoogte brengen. ik kan dit niet, ik vertel het ze niet!
