Baekhyın bavullarını toplamıştı. Evi satılığa çıkarmamıştı. Annesinin yanına gidecekti. Ama kabuk eder miydi bilmiyordu.
Zamanın da chanyeol ile kaçmışlardı. Ailesi de o zamandan bu yana onunla bir daha hiç konuşmamışlardı. İkizlerden haberi yoktu. Belki onlaro görünce kararı değişirdi.
"Anne sence ananemiz bizi affeder mi?" Yoora konulunca baekhyun kapıyı kitleyip arabaya bavulları yerleşirdi.
"Affeder tabii hem o sizi bilmiyor sürpriz yaparız" heycanla ikizler arabaya koşuşturmuş yerlerini almışlardı.
"Hadi gidelim gidelim!" Baekhyun emniyet kemerlerinide bağladıktan sonra koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı.
"Hadi bakalım uzak biraz bebeklerim o yüzden uyuyun biraz kaldırırım ben sizi" ikizler annelerini dinleyip gözlerini kapatmış kendilerini arabanın sarsıntısına bırakmışlardı.
Baekhyun chanyeol'ün bir daha gelmeyeceğini tahmin ediyordu. Çünki anlamıştı artık gelse bile onu kabul etmeyeceğini. Yıkılmıştı. Evli olduğunu en başta söylemesi gerekti. Baekhyun uzun bir aradan sonra kocasını görmenin sevinciyle mutlu olmuştu.
Gözlerinden akan yaşları silip sessiz bir müzik açtı. Radyoda konuşan adamların diyalogları bazen eğlenceli oluyordu.
"Evet efendim. Birisine bir duyuru yapmak seslenmek istediğini belirttiniz. Umarım şu an sizi dinliyordur. Lütfen başlayın sizi dinliyoruz" adam sesindeki gıcırtıyı gidermek adına öksürdü.
"Evet merhaba. Nerden başlamam gerektiği hakkında pek bir fikrim de yok aslında. Burdan eski eşime yanı halen aşık olduğum insana sesleniyorum. Bundan tam 8 yıl önce. Çok büyük duygular besledim ona karşı. Aşkı ben ilk defa onda tattım. Çok sevdik. Ailesi istsmedi çok engeller koydular. Benim ailem istemedi onunkiler istemedi. Ama biz vazgeçmedik ve kaçtık. Sonra tabii benim ailem dayanamayıp kabul etti bizi. Çok sevdik. Çocuğumuz olmuyordu. Fakat sesimi çıkarmadım. Çok istiyordum çünki. Bazen aklıma saçma sapan düşüncelerim bile oluyordu ama hep aşk kazanıyordu. Biz 3 yıl evli kaldık. Nasıl anlatsam size bir hata yaptım. Hemde çok aptalca bi hata. Onu bıraktım evlendikten 3 yıl sonra ben onu terk ettim. Nedeni ise çocuk meselesiydi. Annem beni zorlamıştı. Başaksıyla evlen çocuk yap sonra tekrar gidersin ona demişti. Fakat kandırılmıştım. Çocuk istiyordum ben fazlasıyla. İçim çok acıdı giderken. Seni öyle cs bırakmak istemezdim." Baekhyun göz yaşlarına hakim olamıyordu. Arabayı durdurmuş dinlemeye devam ediyordu
"Onu bıraktım tam iki yıl önce ondan gittim ve annemin bulduğu kişiyle evlendim. Çocuk denedik ve evet oldu. Canımdan bir parçam o benim ama şu an ki karımı asla sevmedim. Sevemedim. Aklım sürekli sendeydi baekhyun. Son bir ay boyunca araştırdım sordum onu. Buldupumda ise iki tane kız çocuğu ile karşıma çıkmıştı. Şok olmuştum. Benden olduklarını söyledi. Ben gittikten sonra hamile olduğunu öğrenmiş. Çok koştum şu bir kaç gün peşinden. Ve baekhyun. Senden son bir şans istiyorum. Seni ve kızlarımızı da alacağız ve gideceğiz. Seni hala çok seviyorum. En kısa sürede boşanacağım ve tekrar bir aile olacağız" baekhyun hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. Konuşması bittiği için radyoyu kapatıp ellerini yüzüne kapattı.
"Yapma chanyeol kalbim seni unutmaya yeni yeni alışmışken tekrar alma beni. Dayanamıyorum artık yapma!" Gözyaşlarını temizleyip arabayı çalıştırdı. Annesi ile arasını düzeltmeliydi önce. Daha sonra chanyeol ile ilgilenecekti.
Evin önüne gelince arabayı bir yefe park edip çocuklara uzandı.
"Bebeklerim kalkın hadi geldik." Gözlerini açmışlardı. Sersem sersem etrafa bakıyorlardı.
"Hadi bakalım iniyoruz" kemerlerini açıp aşağı indirdi. Kapıyı çalıp açmalarını bekledi. İlk bir kaç saniye açılmadı ama daha sonra annesi karşısında belirdi. Çok özlemişti. Boyununa atlayıp sarıldı.
"Anne ben seni çok özledim!"
-pohibohi-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
níchts || chαnвαєk
Romantik✎Poi Yapım Sunar İki yıl önce çok mutlu bir aileydi ikili. Gözleri aşklarından başka bir şey görmüyordu. Ama chanyeol bir gün onu bırakıp gitmişti. Aşklarını sevgilerini heba etmişti. Ve o gün çalınan kapı ve karşı karşıya kalan ikili. © Tüm hakla...
