níchts || chαnвαєk

18.Bölüm

Chanyeol baekhyun'u kucağına alıp içeri yatağına götürdü. Alnına bir öpücük kondurup saçlarını okşadı.

"Kim yaptı baekhyun? Kim aldı onu bizden?" Baekhyun hala ağlamaya devam ediyordu. O kadına güvenmekle hata yapmıştı.

"Annen chanyeol. O beni kandırdı. Hastaneye gittiğimde o da ordaydı. O bebeğimizi bizden aldı chanyeol!" Ne diyeceğini bilemedi adam. Annesinin böyle bir canilik yapacağı aklının ucundan bile geçmezdi.

"Gerçekten mi? Tanrım bu kadın kafayı yemiş" sinirlenmişti. Bunun hesabını soracaktı.

"Bilemedim chanyeol. Ona güvendim ben" chanyeol adamın saçlarını okşayıp öptü.

"Sen şimdi biraz uyu bebeğim tamam mı ben gelicem sen uyu" chanyeol odadan ayrılmış aşağıda çocuklarla ilgilenen ablasına baktı.

"Nereye chanyeol?" Ceketini giyip anahtarlarını eline aldı.

"Anneme abla. Bebeğimizi öldürmek neymiş görecek" ablası şok olmuştu. Annesinden böyle bir şey beklemiyordu. Son zamanlarda iyi davrandığı için yanlarında olduğu için bir şey yapmayacağını tahmin etmişti.

Chanyeol arabaya binip çalıştırdı. Sinirden burnundan soluyordu. Annesine bunun hesabını soracaktı. Onlara bunu yapmaya hiç bir şekilde hakkı yoktu.

Villanın önüne gelince hızla arabadan indi. Kapıyı açıp salona girdi.

"Anne! Shin hye! " herkes salona toplanmış chanyeol'e bakıyordu.

"Ne oluyor ne bağırıyorsun!?" Dedi annesi karşısına geçip.

"Hoşgeldin chanyeol, oğlumuzda seni özlemişti" chanyeol gülen karısının karşısına geçti.

"Burdaki herkes şahit olsun! Sen boşuyorum shin hye! Seni boşuyorum!" Shin hyenin gözleri dolmuştu

"Ne diyorsun sen chanyeol!" Ağlamaya başlayınca chanyeol onu görmeye daha fazla tahammül edemiyordu. Annesinin karşısına geçip durdu.

"Bebeğimizi öldürmeye nasıl cürret edersin sen? O küçücük varlığa nasıl kıydın? Acımadın mı hiç? İçin acımadı mı hiç?!" Kadon kollarını bağlayıp oğluna güldü

"Seni doldurup gönderdi mi bana? Evet yaptım! Öldürdüm o iğrenç şeyi! Onun gibi biri insanın bize torun vermesine izin veremezdim!" Chanyeol kadının üzerine doğru yürüdükçe annesi geri geri geri gidiyordu.

"Artık bitti ama anne! Baekhyun'u toparlayabilirim! Yeniden ve defalarca çocukda yapabiliriz! Ama sen bir daha hayatımızda olmayacaksın! Senin gibi bir annem yok benim!" İlerden gelen ayak sesleri herkesin oraya odaklanmasını sağlamıştı.

"Ne oluyor burda?" Babaanne sorunca chanyeol ona dönüp güldü.

"Anne dediğim insan! Benim evladıma kıydı babaanne! Onu öldürdü! Sakın bana karşı çıkma! Shin hye yi boşuyorum ve bu aileyle de ilişkiyi kesiyorum!" Babaanne bayan larkın karşısına geçip durdu. Pdada duyulan tokat sesiyle herkes irkilmişti.

"Sen ve gelinin! Burdan defolun! Torunumu da buraya bırakacaksınız! Şimdi evimden defolun!" Kadın yapmacık ağlamasıyla kadının önünde yere çökmüştü.

"Anne yapma! Ne yaparız biz lütfen yapma!" Kadın aldırmayıp odasına gitti. Chanyeol yukarı çıkıp çocuğunun eşyalarını çantaya koyup hazırladı. Üzerini de giydirip kucağına aldı.

"Chanyeol! Hayır! Oğlumu alma benden lütfen onu benden koparma!" Chanyeol koluna yapışan kadını ittirip yüzüne iğrenir bakışlarla baktı.

"Oğlun senin de bu işe ortak olduğunu duysa sence senin yanında durmak gibi bir ihtimali var mı? O senin oğlun değil artık! Mahkeme bile senin bu yaptığını öğrendiğinde çocuğu bana verir emin ol! Bir daha da sakın bize yaklaşma" evden çıkıp oğlunu arabaya bindirdi.

Baekhyun ile tekrar evlenecekti. Hiç bir şeyin onlara engel olmasına izin vermeyecekti. Bebeğinin ölümüyle zaten içi yanıyordu. Baekhyun'u nasıl ayakta tutacağını bilmiyordu. Tekrar ne zaman hamile kalırdı bilmiyordu. Ama onu mutlu edecekti.

Evin önüne geldiğimde arabayı yerine koyup eşyaları aldı. Oğlunu da kucağına alıp indirdi. İkizler halıda halasıyla oynuyordu.

"Abi! Min ki yi neden getirdin?" Ablası yiğenini kucağına alıp eşyalarıda eline aldı.

"Bitti artık. Ne karım var ne annem ikisinide hayatımızdan çıkardım"

-poinemi-