níchts || chαnвαєk

11.bölüm

Baekhyun onu sıkıştırmış adama baktı. Yine azgın anlarından biriydi.

"Ne yapsak ki? Ablam çocukları da aldı az eğlensek mi?" Baekhyun kıkırdayıp adamı üzerinden attı.

"Olmaz chanyeol herkes ayakta ama akşam belki olabilir. O da belki. Şimdi yerleşmemiz lazım daha çocuklar var" chanyeol yatağa oturmuş eşyaları düzleyen adamı seyretti. Adamı izlemekten çok hareket eden poposunu izliyordu.

"Önüne bak park" chanyeol telefonunu alıp oynamaya başladı. Çalınan kapı ikisininde oraya odaklanmasını sağlamıştı.

"Efendim çocuk odası takımı geldi." Chanyeol ve baekhyun el ele odadan çıkıp aşağıda ki adamlara baktılar.

"Oda boş zaten yerini göstersinler her poşetlerini falan çıkarın yerleşitirin. Tek bir sorun istemiyorum" adamlar denileni yapıp yukarıya eşyayı taşımaya başlamışlardı.

"Çok fazla eşya chanyeol bu ne gerek var " chanyeol gülümseyip adamı kendine çekti. Saçlarına öpücük kondurup geri çekildi.

"Size az bile meleğim" baekhyun kollarını beline sarıp kokladı. Kokusu onu rahatlatıyordu.

Birlikte odaya çıktılar. Dolaplar yerleşmiş takılmıştı. Hizmetçiler bir yandan temizliyor bir yandan da yerleştiriyordu. Yataklarda konulduktan sonra chanyeol'ün seçtiği prenses desenli yatak örtüleri serildi.

"Bebeklerimiz bayılacak bunlara baekhyun" chanyeol hayranlıkla olanları izliyordu. Arkadan gelen topuklu sesleri ikiliyi oraya kitlemişti.

"Kendi oğluna bu kadar özen göstermedin yazıklar olsun" kadın kucağından çocukla onlara bakıyordu. Baekhyun bebeğe baktı. Çok tatlıydı.

"Ona da yaptım uydurma da işine bak" kadın hemen ordan ayrıldı. İkisini yan yana görmeye tahammül edemiyordu.

"Oğlun çok tatlıymış" chanyeol alnından öpüp güldü.

"Sen daha tatlısın" koşarak gelen bebekler ikilinin bacaklarına sarılmıştı. Ablası arkadan baş çıkamadım bakışları yolluyordu.

"Anne odamız hani!" Bağırınca ikili ortayı açıp bakmalarını sağladı. Hayranlıkla odayı izliyorlardı 

"Baba sen harikasın!" Sevinçten yataklara çıkıp zıpladılar.

"Düşeceksiniz ama bebeklerim!" Baekhyun bağırınca oturmuşlar etrafı izlemeye devam ediyorlardı.

"Hadi bakalım saat 6 hep beraber gidip yemek yiyeceğiz" odadan çıkıp aşağı indiler. Baekhyun çok mutluydu. Sevdiği yanındaydı. Doya doya sarılabilirdi.

"Geçin bakalım" baekhyun çocukları chanyeol ile arasına oturttu.

"Baba bana sen yedir anne sende kardeşime yedir çok güzel olcak!" Çocuklar heycanla yerlerine oturmuş eğleniyorlardı. Babaannesi masaya gelip oturmuştu. Baekhyun geriliyordu.

"Hoşgeldin oğlum. Mutlu ettin bizi. Minikler nasılsınız bakalım" baekhyun rahatlamıştı. Babaannesi onları kabul etmişti.

Yemekler sofraya konmuştu. Shin hye ve chanyeol'ün anneside masaya gelmişlerdi.

"Benim yerime oturmuşsunuz" kadın baekhyun'un başında dikilmiş kalkmasını bekliyordu.

"Pardon" baekhyun kalkacakken chanyeol oturttu.

"Seninle aynı masaya oturmak bile istemiyorum shin hye ama bir şey demeyeceğim. Adam akıllı git otur karşıya yoksa kendini kapıda bulursun!" Chanyeol dişlerini sıkarak konuşmuştu. Bir şey demeyip chanyeol'un annesinin yanına oturdu. Baekhyun kafası yerde olanları dinliyordu. Chanyeol çenesinden tutup yüzüne baktı.

"Dik dur baekhyun. " adam gülümseyip kızına yemeğini yedirmeye devam etti.

"Afferim chanyeol böyle yapmakla gerçekten harika bir iş başardın. Kendi oğlun karın yetmiyordu değil mi sana?" Chanyeol konuşacakken babaannesi lafa girdi.

"Bundan sonra burda ne baekhyun'a ne de kızlara sesiniz çıkmayacak. Ben onların sonuna kadar arkasındayım" ikili sesini çıkartamamıştı. Kapının açılmasıyla dikkatler oraya verildi. Chanyeol'ün babası gelmişti.

"Ne oluyor burda!" Gürleyince baekhyun ve çocuklar korkmuştu.

"Ne gibi gözüküyor baba? Yıllar önce bana yaptırdığınız hatayı düzeltiyorum.

"Ne diyorsu-"

"Kes sesini!" Babaanne bağırınca afam sesini kesmiş sinirle ikiliye baktı.

"Hiç birinizin! Onlara bu şekilde konuşmaya hakkı yok! Haddinizi bilin! Büyüğünüzün yanında bağırmak hangisinizin haddine! Şimdi oturun adam akıllı yemeğinizi yiyin! Ve sakın onlara bir daha tek bir kelime etmeyin! Chanyeol en doğrusunu yaptı!"

-poinemi-