níchts || chαnвαєk

1.bölüm

Baekhyun ev temizliğini bugün bitirmişti. Son olarak perdeleri asmak kalmıştı. Yoona ve yoora odanıza gidin ve çıkmayın bunları takıp geleceğim.

İkizler odalarına koşarken baekhyun yoldan gelip geçen arabalara baktı. Eskiler aklına gelmişti yine. Tam iki yıl öncesi.

19 Nisan 2017

"Chanyeol bu bavul ne böyle nereye gidiyorsun hayatım?" Baekhyun adamın yanına gelip kolunu tuttu.

"Gidiyorum baekhyun" baekhyun anlamaz bakışlarla adama baktı.

"Nereye chanyeol? Ah yine mi şirketin işleri gerçekten şirketi kapatacağım kocamı benden mahrum ediyor" chanyeol'ün bu sözler üzerine kalbi cızlamıştı.

"Artık ben yokum biz yokuz baekhyun bitti boşanıyoruz kendine iyi bak" bavulunu eline alıp kapıya gitti. Baekhyun şokla peşinden gitti.

"Ne saçmalıyorsun sen chanyeol Tanrı aşkına kendine gel ne diyorsun beni burda bir başımamı bırakacaksın saçmalama!" Chanyeol'ün yüzünde tek bir mimik dahi oynamıyordu.

"Unut beni baekhyun" baekhyun gözlerinden akmaya devam eden yaşları elinin tersiyle sildi.

"Hayır chanyeol olmaz izin vermem beni böyle bırakamazsın seviyorsun sen beni!" Chanyeol dinlemeyip kapıyı açtı. Kapıdaki aracının bagajına yerleştirip kapattı.

"Eve gir baekhyun ve her şeye yeniden başla" baekhyun delirecekti. Sevdiği adam onu terk ediyordu.

"Hayır chanyeol izin vermem olmaz gidemezsin beni böyle bırakamazsın sen! Chanyeol gitme nolur gitme! Chanyeol dur aç şu kapıyı yapma yalvarırım yapma chanyeol! " chanyeol dinlemeyip basıp gitmişti. Baekhyun yere çöküp ağlamaya devam etti.

"Chanyeol gitme ne olur gitme" ayağa kalkıp yaşlı gözlerini sildi. Ayakta duramıyordu sevdiği adam terk etmişti.

Günümüz

"Ahh kendini üzmeye değmez baekhyun boşver" perdeyi takarken kapılarını bir araba durduğunu fark etti baekhyun. Perdeyi bırakıp aşağı indi. Kapıyı açıp bahçe kapısınıda açtı. Bu saatte kim gelebilirdi ki? Arabadan uzun bir suilet indi. Karanlıktan yüzü belli olmuyordu. Baekhyun yorgun gözlerini ovuşturdu. Açtığımda karşısında onu görmeyi beklemiyordu.

"Merhaba baekhyun" chanyeol gülümseyen surat ifadesiyle baekhyuna bakıyordu. Şok geçiriyordu. 2 yıl sonra onu karşısında görmeyi beklemüyordu.

"Senin ne işin var burda!" Aniden bağırınca chanyeol adamın omuzlarına ellerini koyup okşadı.

"Sana geldim baekhyun" chanyeol sarılmak için yeltendiğinde baekhyun ittirdi.

"Neden geldin?!" baekhyun chanyeol'e bağırırken yumruklarını sıraladı.

"Seni özledim" chnayeol bileklerinden yakalayıp kendine cekti.

"Beni terk etmeden önce bunları düşünecektin bay park!"  chanyeol miniğine bir öpücük bıraktı.

"Ben seni terk etmedim ki miniğim bak geri geldim işte" baekhyun hızla kendini çekip adama tükürdü.

"Sen den nefret ediyorum chanyeol! Şimdi burdan defol!" Kapıda minik bedenler gözükünce baekhyun yanlarına gitti.

"Anne bu amca kim? Yoksa babamız mı" heycanla ellerini çırptılar. Koşarak adama sarıldılar.

"Hayır gelin buraya o sizin babanız değil. Sadece yol sormak için gelmiş. Hadi bakalım odanıza kızıyorum ama " baekhyun ikizlere kızınca suratlarını asıp koşarak yukarı çıktılar.

"Baekhyun onlar yoksa bizim mi?" Chanyeol hayranlıkla bakarken baekhyun kapıyı tutup adama baktı.

"Onlar senin değil benim çocuklarım chanyeol git artık burdan huzurumuzu kaçırma" kapıyı kapatıp içeri geçti. İkizler merdivenlerde annelerini bekliyorlardı. Gerçekten çok yaramazlardı.

"Gelin bakalım anneye" baekhyun ikisinide alıp koltuğa geçti. Bir dizine yoonayı diğer dizine yoorayı oturttu.

"Anne o adam babamızdı değil mi? Sen anlatıyordun ya hani babanız saklanıyor sizi çok özlemiş ama yakında ortaya çıkacak ve hep yanımızda olacak diye. " baekhyun masum kızlarına baktı.

"Hayır bebeklerim o sizin babanız olamaz" kızlar annelerini öpüp odalarına koştular. Baekhyun chanyeol'ü aldırmayıp perdeleri asmaya devam etti. Dışardan izliyordu fakat her seferinde perdeler kapanıyordu.

"Yoona bence o babamızdı hadi gel ve gidelim babamızı alalım" minikler merdivenlerden ses çıkarmadan indiler. Kapıları açıp dışarda bekleyen chanyeol'e koştular.

"Biliyoruz sen bizim babamızsın ve sakladığın yerden çıktın çünki bizi özledin" chanyeol eğilip boylarına geldi.

"Evet bitanelerim sizi çok özledim" baekhyun camdan gidip gitöediğine baktı. Ama ikizleri orda görmeyi beklemiyordu.

"Yoora! Yoona! Hemen buraya gelin!" Kızlar chanyeol'ün bacağına sarıldılar.

"Hayır anne sen bize yalan söylüyorsun babamız olduğunu söyledi" itiraz edince baekhyun ellerini beline koydu.

"O sizi  yıl önce bıraktı gitti be!" Bağırınca çocuklar korkmuştu.

"Bağırma korkuyorlar" baekhyub derin nefes alıp boylarına gelmek için oturu pozisyona geçtı.

"Tamam hadi.gelin özür dilerim evimize gidelim bebeklerim" baekhyun teklif sununca çocuklar birbirlerine baktılar.

"Hayır anne babamızda gelsin" bu çocuklar gerçekten çok fenaydı.

"O gelemez" chanyeol baekhyun'ün gözlerine bakmakla yetiniyordu. Baekhyun ise gözlerini değdirmemeye dikkat ediyordu.

"Bırak geleyim" konuşunca baekhyun derin nefes aldı verdi.

"Tamam gelsin ama hemen uyuyorsunuz anlaştık mı?" Çocuklar annelerinin ellerinden tutup eve girdiler.

"Hadi anne baba siz aşk yapın uyuyoruz biz" çocuklar yaşlarından fazla olgunca davranıyorlardı.

"Tamam bebeklerim hadi uykuya" onlar gittikten sonra baekhyun koltuğa oturdu.

"Yarın erkenden gidersin." Chanyeol de yanına oturup konuştu.

"Seni özledim" baekhyun aldırmayıp ayağa kalktı.

"Hayatımda başka birisi var. Bir an önce gidersen iyi olur" chanyeol sinirle adamın kolundan çekti.

"Sen benden başkasını sevemezsin baekhyun!"

-pohibohi-