The Unforgettable Love (BXB)💓⌛

CHAPTER 4: SORRY

Mitch's POV
"I-ikaw?" sabay naming sambit ni trevor
"Yes, baket is there any problem?" sabi niya naman
Bat ba siya andito? Pagtapos nung ginawa niya? Narinig niya ba lahat ng sinabi ni trevor? Shocks? At baket sabi niyang wag kong bigyan ng chance si trevor?

"Ano bang kailangan mo? Why are you here?" inis na sabi ko sabay irap sa kanya.
"I was looking for you, I ask kuya james kung asan ka kase diba nasa principal's office kayo kanina but he said you left. I saw you with him and then sinundan ko kayo. I didn't mean to hear what he said a while ago. Sorry!" sabi niya
"Ok" yun na lang nasabi ko.
"And why are you looking for him and you said na wag niya akong bigyan ng chance? Bakit naman ha?" sabi ni trevor.
"Ahh-ehh wala lang" natatawa niyang sabi
"I just want to apologize you personally sa nangyare kanina, dahil saken napagsalitaan ka ng masasaket na salita ni kuya. I was also shocked sa ginawa niya. Pero kung hindi ko sinabi yung toto baka ako naman pag initan niya" pagpapaumanhin niya
" So ako yung tinuro mo para ako yung pag initan niya? Ganun ba ha?" inis kong sabi sa kanya.
"Its not that, im just stating the truth. And besides sinabi mo naman talagang demonyo siya diba?" natatawa niyang sabi
"Whatever. Totoo naman talagang demonyo ang kuya mo ah! Kahit wala akong ginagawa sa kanya. Kung makapag salita siya akala niya kilala niya ako. He doesn't know me well. And I think he is not interested. He just know my name not my story. Hindi porkett--"
Ayyyy potekk bat ko ba nasabi yun? Fuck! muntik na akong madulas dun ah.
" Hindi porket ano? pag uusisa niya..
" Hindi naman talaga ganun si kuya eh, nabigla nga ako sa inasal niya kanina eh." sabi niya na may halong lungkot at pag-aalala
" Pero kung di siya ganun bat niya naman gagawin yun? It seems like hindi na siya ang kuyang kilala mo. People change. I thought people change for the better. But what is that happening to your weird brother?" sabi ko.
" I dont know nga eh! Di naman siya ganyan dati. And dipa siya nasasangkot sa anumang away" sabi niya pa.
Oo nga, bata pa lang kami sobrang tahimik and weird na ni james. Hindi ko alam bat naging ganto siya.
" I think you should talk to him, and baka may pinagdadaanan lang siya kaya ganun yung mga ginawa niya." payo ko sa kanya.
" Ahh sige sige its nice meeting you pala mitch!😉" sabay kindat saken.
Putchaa! Bat ganyan siya ang pogi niyaaa. Rawrrrr malandiii kapatid nga talaga to ni james.
" Ahh nice meeting you too danieel!🙂" sabi ko naman sabay hila kay trevor papunta sa room. Kase may klase pa pala kami.

James POV

Hanggang ngayon iniisip ko pa din kung paano makakabawi kay mitch. Alam kong sobrang nasaktan ko siya sa mga sinabi ko, ang tanga ko naman kase eh. Masyado akong nagpadala sa emotions ko. Nagtataka naman ako baket hindi pa siya bumabalik sa room and wala din si trevor. Magkasama ba sila?
Nakita kong may dalawang taong papalapit sa room. I was right magkasama nga sila it was trevor and mitch. And nakahawak si mitch sa kamay ni trevor na hinihila niya papasok sa room namin. Para namang tinusok ang puso ko sa nakita ko. Hindi ko alam yung nararamdaman ko, nagsimula ito nung trevor stole a kiss from mitch. And dun ding nagsimulang kumulo yung dugo ko kay mitch. Haystt what's with these feeling? Nakakainis naman tong mga classmates namin dahil nagtitilian sa kanilang dalawa.
"OMG! sila na ba? They are perfect together" sabi nung isa kong classmate.
Nakita ko namang tumingin sa direksiyon ko si mitch sabay irap saken. Haysst galit talaga siya saken.
************************************************************************************************************
Puro discussion lang ang nangyare sa araw na toh. Madali ko namang nagegets yung mga tinuturo ng aming prof. Kailangan eh, runnning for cum laude ako. At kasabay nun ay iniisip ko pa din kung paano hihingi ng sorry kay mitch. Hayst. SEND HELP!

Mitch's POV

Juice colored! Kaloka yung mga lessons namin ah lalo na sa math, bat kase business pa tong tinake ko. Hindi ko talaga ma-gets yung ibang tinuturo ni sir. Tumatango na lang ako kunwaring naiintindihan ko yung mga sinasabi niya. Pero sa totoo lang nagdudugo na utak ko, di na kinakaya ng brain cells ko. Nakaka stress tong hapon na toh. After nung nangyare between james and me, yung confession ni trevor, pagkindat saken ni daniel. Hayy kaya ko pa ba?
**Nag ring na ang bell it means dissmisal na**
" Mitch, sabay na tayong umuwi" pag-aya saken ni trevor
"Ahh ano kase eh may gagawin pa ako, mauna ka na lang." sabi ko eh kase naman kailangan ko munang pumunta ng library para mag halungkat nung mga nilesson namin kanina,. May quiz daw kami bukas sabi ni sir. Pota diba? Pahirap naman oh! Ka bago bago pa lang may quiz agad? Shuttaaaaaa~ sarap pektusan ni sir sa esophagus. Grrrrr!
" Ahh sige, see you tom. Na lang, bye mitch😉" sabay alis.
-----------------------------------------------------------
Kasalukuyan akong papuntang library nang biglang....
"Mitch? Can we talk?" sabi ng isang boses sa likod.
"James? Kung iinsultuhin mo na naman ako at pag----"dipa ako natapos magsalita at sinabi niyang-----
"Im sorry" sincere yung pagkakasabi niyang yun. I saw it at his eyes. Totoo ba to? Nag sosorry siya?
" Sorry for what i've done earlier. Nadala lang ako ng emosyon ko. I know that i've hurt your feelings, Im so sorry. Sana mapatawad mo ko." sabi niya saken.
Masaket yung mga nasabi niya, pero when he says sorry sincerely and directly in my eyes. All that pain and anger that i felt for him was suddenly dissapear. Ganto ba pag mahal mo yung tao? Kahit anong saket ang naidulot niya sayo. You will still forgive him and accept him?
Iba talaga ang power ng love.
"Hhhm I'll think about it" pag-iinarte ko.
"Okay, I hope mapatawad mo ko. Ahmm ganto na lang come with me, I'll treat you for dinner. Para kahit papaano makabawi ako sayo. Ano G?"
-OMG date na ba toh? Is this the start of our relationship? Assumera-
"Ehh ano kase eh, pupunta pa kase akong library eh". nahihiya kong sabi
"Library? Wala naman tayong assignment ahh, ang sabi lang ni sir may quiz bukas." pagtataka niyang tanong.
"Ano kase di ko kase na gets yung mga pinagsasabi ni sir kanina hehe" nahihiya kong sabi.

James POV

Ang cute niya nung sabi niyang di niya na gets yung pinagsasabi ni sir kanina. Actually mahirap naman talaga kase eh nakinig lang talaga akong mabuti and nag advance reading na rin para maka go with the flow ako kay sir.
"Hahaha no problem, i will teach you but first sumama ka saken and I'll treat you dinner." sabi ko
" Ha seryoso ka ba? Hindi ba abala sayo yun. Nakakahiya naman!" sabi niya.
Ang cute niya talagaaaaaa~~~~
"Ahh hindi wala naman akong masyadong gagawin, tsaka pambawi ko na rin yun sayo sa mga nagawa ko." sabi ko naman.
" Ahh sige let's go medyo gutom na rin ako eh". aya niya saken na medyo naiilang
" Tara na!" aya ko naman.
-----------------------------------------------------------
*Dinala ko si mitch sa isang high class restaurant*
" Ha? Baket dito? Eh masyado namang sosyal, pwede namang kahit sa MCDonald's na lang or Jollibee o di kaya kumain na lang tayo ng isaw at kwek kwek dun sa kanto. Pumupunta lang kami dito pag may okasyon eh." nahihiya niyang sabi
HAHAAHAHHA nakakatawa siya, pero ang cute niya pa din. Di ko alam na mahilig din pala siya sa isaw at kwek-kwek eh favorite ko yun eh.
" Ok lang, wag mong intindihin its my treat diba?"
" Ahh oo nga pala hehe".
Umorder na kami, etong si mitch hindi naman masyadong halatang gutom ang dami ba namang inorder sabi ko itatake-out mo ba yung iba diyan. But he said kakainin niya daw lahat yun. For real? Ganun siya kalakas kumain pero fit ang katawan niya. HAHAHAHAHA pero cute pa din naman.
" James bat yan lang pala inorder mo? Di ka ba gutom?" tanong ni mitch.
"Ahh hindi eh, di gaya mo ang takaw takaw mo"  pang-aasar ko.
" WALA KANG PAKE! Chee!" sabay irap niya HAHAHAHAHA maldita talaga siya kahit kelan.
"Pero ang cute kaya" di ko alam bat ko nasabi yun bigla na lang lumabas sa bibig ko
Nakita ko namang nagulat siya, at namumula.
Pagtapos namin kumain sa restaurant ay agad kaming pumunta sa bahay nila mitch. Kase sabi ko nga diba tuturuan ko siya? Hindi naman hassle saken yun. Wala din naman akong gagawim.
" James hindi ka ba hinahanap sa inyo? Baka nag aalala na parents mo sayo, mag reresearch na lang ako sa internet nung mga formulas" sabi niya saken.
" Ahh hindi naman ako hinahanap samin, ok lang talaga i insist tsaka sabi ko nga diba bumabawi ako sayo". sabi ko sa kanya.
Ang totoo naman kase wala naman talagang mag-aalala saken, busy naman sila mom and dad sa kompanya. Kaya kahit anong oras ako umuwi at kahit kelan di nila malalaman at wala naman ata silang pake.

Tinuro ko kay mitch lahat ng mga hindi niya na gets, mabilis naman siyang maka catch-up kaya di kami masyadong nahirapan. Gabi na nang matapos kaming dalawa.

" Uyy james salamat ha sobra, dami kong natutunan at baka kung hindi mo tinuro saken bumagsak ako sa quiz bukas" sabi niya kasabay ng isang nakakatunaw na ngiti.
" Its alright, di ka din naman mahirap turuan eh. Bumabawi ako sayo diba? Kaya ok lang yun."
"About sa kanina, napatawad na kita. Nakita ko naman na sincere ka talaga sa pag sosorry mo eh." sabi niya na tila nahihiya.
Sa sobrang tuwa ko ay bigla ko na lang siyang niyakap at natumba kaming dalawa nasa ilalim siya habang ako nakapatong sa kanya. Sabay----------

ITUTULOY...

AUTHOR'S NOTE:

Gosh ano kayang mangyayare? Abang abang lang at kapit kapit lang.

Thank you nga pala guys for keep reading my story. Nakakatuwa kase kahit konti pa lang kayong nagbabasa eh nakakatuwa na. I hope you keep supporting this story. And kapit lang madami pa kayong aabangan! Actually di ko nga alam na makakagawa ako ng story eh. This is an achievement for me.

I will accept all of your comments. Even if it is good or bad. I will accept all of it. Thank you!😉❤