The Unforgettable Love (BXB)💓⌛

CHAPTER 11: PRACTICE/FORGIVENESS

MITCH'S POV

Kasalukuyan kaming papunta sa bahay nila James, walang nag-iimikan saming dalawa. Oo, may kasalanan ako dahil na late ako nag sorry naman ako diba? Siya nga tong anlaki ng kasalanan saken di man lang makapag sorry. Ha! PATIGASAN TAYO NGAYON! But ito lang masasabi ko sayo "I promise that you'll never find another like Me!" (Hi Swiftiess!👋).
"Were here" malamig niyang sabi.
In fairness malaki yung bahay nila. Pagpasok ko sa loob kitang-kita kung gaano talaga sila ka yaman. Bungad pa lang ay alam mo nang mamahalin ang mga gamit.
"Hi mitchh😉" pagsulpot ng isang boses galing sa taas.
"Daniel? H-hi" ilang kong sabi.
"What are you doing here? Did you came here to visit me?" nakangiti niyang sabi.
ASSUMEROOOOO 101!! AYOKO NA LANG BARAHIN TONG LALAKING TO..
"N-no he's here because we need to practice for our performance, and pleaseee ayoko ng istorbo. Ganun ka din naman mitch diba?" pagsingit ni james.
"O-oo, pasensiya na daniel" ang tanging nasabi ko.
"Ahh ganun ba sige, pero pwede bang after labas tayo mitch?" pangungulit naman ni daniel.
"Daniel? Can you please stop! Sabi ko ayaw namin ng istorbo and besides kagagaling namin nun ng practice nakakapagod yun tass aayain mo pa siya lumabas? Nag iisip ka ba?" iritadong sabi ni James
Kelan pa naging concern saken tong lalaking to? Ano namang pake niya kung mapagod ako? Kahit sa kapatid niya ang sungit sungit niya din pala. Haysttt sinong tao kaya makakatiis sa ugali neto? Kaya wala masyadong kaibigan to eh.
"Mitch let's go upstairs, sa room ko na lang tayo magpractice para walang ISTORBO" pinag-diinan niya talaga yung salitang istorbo at sabay tingin kay daniel.
"S-sige, mauna na kami daniel ah" pagsang-ayon ko naman.
Tumango lang siya bilang sagot.

Pag pasok ko sa kwarto niya ay sobrang namangha ako. Sobrang organize ng mga gamit niya at kahit anong dumi ay wala kang makikita. Siguro kase pinalinis niya na to or baka malinis talaga siya.
"If you need anything else dont hesitate to approach me, just feel at home" sabi niya
"O-okay" sagot ko naman.
"So shall westart? Ano bang talent mo? Para yun na lang gawin natin" pag-uusisa niya.
"Ahhh I can sing, yun lang naman alam ko na talent ko eh" nahihiya kong sabi.
"Well then yun na lang gawin natin. I will play the guitar and also sing" sabi niya
"Kumakanta ka?" tanong ko.
"A little" sagot niya naman

Napili naming kanta ay yung "Perfect" ni Ed Sheeran na version ni Moira and Jason. Syempre siya yung kakanta nung part ni jason and akin naman yung kay moira kase nga medyo pambabae yung boses ko.

Baby im dancing in the dark with you between my arms
Barefoot on the grass
Listening to our favorite song
When you said you look a mess🎶🎶-sabay naming kanta.

Me: 👀
You whispered underneath your breath🎵
I heard it
Him:👂
Darling you look perfect tonight🎶

In fairness maganda yung boses niya and syempre medyo ginandahan ko din yung saken. Ok naman yung bleding, harmonizing naming dalawa. Kaya perfect na ata yun!?
Ilang beses pa kaming umulit and nag-practice At ayun natapos na nga yung practice namin...
"Are you hungry?" tanong niya
"No thanks, kailangan ko na ding umalis eh" malamig kong sagot.
"Galit ka pa rin ba?" pag-uusisa niya.
"What do you think?" pataray ko namang sabi.
"Look, Im sorry can we just be friends again? sabi niya
"Sorry? EXCUSE ME? So ano ganun ganun na lang yun? Pagtapos ng lahat ng mga sinabi mo at pang-iinsulto mo saken? Friends na tayo ha? Wow naman MR. MONTEVERDE!! and tell me what makes that sorry different from your sorry's recently?" inis kong sabi.
"Hindi ko naman ginusto yung lumabas sa bibig ko eh, i just carried away by my emotion. Sorry na kase" pagpapaliwanag niya.
"Sana naisip mo yan bago ka maglabas ng kung ano-anong masasaket na salita diyan sa bibig mo , sana kinokontrol mo yang emotions mo kase nakakasaket ka na ng tao. Don't be too expressive about yourself and kung makapang bintang ka naman even if you don't have any proofs WAGAS!!!!!" pasigaw na sabi ko sa kanya.
"KAYA NGA NAG SOSORRY DIBA? Ano bang gusto mong gawin ko para mapatawad mo na ako?" sabi niya
"Do me a favor, wag na wag mo na akong kakausapin ulit. Huwag mo na akong papansinin and i will do the same. Im sure ok na ok yun sayo diba? Iwasan na natin ang isa't isa just like we're doing recently." kahit labag saken ay yun na lang ang naisip kong paraan para tantanan na niya ako at para makalimutan ko na rin siya.
"NO!" pasigawa niyang sabi
"I mean that will not happen, we are staying in the same city, same barangay, same school, same room and we are even partners. The world is so small mitch and we are living in a very small community imposibleng namang hindi tayo magtagpo?" dugtong niya pa.
"So what do you want?" iritang sabi ko.
"Let's be friends again?" sagot niya naman.
"NO!" matigas na sabi ko
"And ano hahayaan na lang kita ulit? Tapos lalaitin mo na naman ako at tapakan yung pagkatao ko?Abay wag na lang din!" dugtong ko pa.
"I promise hindi ko na gagawin ulit yun, kapag ginawa ko man yun uli ako na mismo iiwas sayo. Just give me another chance please? And besides we will not gonna make our performance perfect if magkagalit tayo right?" pagmamakaawa niya
"Sa bagay, but let me think about it. Aalis na ako" sabi ko
"Hatid na kita" pag-aya niya naman
"Huwag na" tanggi ko
"I insist, ako nagpapunta sayo dito diba? So its my responsibility na ihatid ka and make sure you are safe" sabi ko.
"Magkapatid nga kayo ni daniel" sabi ko naman ng natatawa.
"Huh? What do you mean?" takang tanong niya naman.
"Sabi ko magkapatid nga kayo, kase parehas kayong hindi nagpapatalo at mapilit" sabi ko
"Whatever" sabi niya naman
Nagbago naman yung hitsura niya nang sabihin ko yun. Ano bang meron sa lalakeng to? Napaka bipolar. Jusq. nagmumukha na siyang tanga kapag nagpapalit-palit ng moods. Hay nakoo.

AFTER A FEW MINUTES**
"Oh siya dito na ako ah, thank you sa paghatid. Ingat ka pauwi. Byee!" pagpapaalam ko naman.
Nakangit naman siya. Oh diba parang kanina mukha siyang pinagsakluban ng langit at lupa tas ngayon iba na naman mood niya. FEELING KO TALAGA MAY SAYAD TONG LALAKING TO EH.
"Sige byeee! And sana mapag-isipan mo nang ibati ako. Sana bukas friends na tayo ulit. Una na ako" sagot niya sabay pinaandar ang kanyang kotse.
Napangiti ako sa sinabi niyang yun, it seems like na gusto niya talagang makipag-bati saken. Oh ayan ka naman mitch pinakitaan ka lang ng maganda, hinatid ka lang, nag sorry lang, gusto lang makipagbati tumitiklop ka na naman nagiging marupok ka na naman ulit. JUSQ.
Agad na akong umakyat sa kwarto di na ako kumain dahil pinakin na rin naman ako ni james...... NG PAGKAIN. (baka kung ako kase iniisip niyo eh😁) Iniisip ko pa rin yung mga nangyare kanina. Dapat ba maging friends na kami ulit? Patawarin ko na ba siya? Pero paano na yung operation forgetting james? PAANO NA AKO MAKAKALIMOT? Pero tama rin kase siya eh hindi magiging maganda yung kalalabasan ng performance namin kung may galit kami sa isa't-isa. At ayun tuluyan na akong dinalaw ng antok at nilamon na ng kadiliman( ANG OA NAMAN NUNG NILAMON NG KADILIMAN👀)

KINABUKASAN*****

Ganun pa rin ang naging set-up pumunta ako sa bahay nila james and nag practice kami.
"Let's start" pag-aya niya.
"Ahh james, may sasabihin sana ako" panimula ko
"Hm? Ano yun?" sagot niya habang inaayos yung mga kakailanganin namin
"Napag-isipan ko na yung sinabi mo, pinapatawad na kita, friends na tayo ulit" nahihiya kong sabi
"TALAGA? Thank you talaga ah!" nakangiti niyang sabi at what? Niyakap niya ako.
ANG BANGO NIYA MGA BESS! RAWRR
"Ahh james pwede bang bitawan mo na ako hehe" naiilang kong sabi
"Ahh sorry masyado lang akong nadala sa eksena" sabi niya naman sabay kamot sa batok.
Nginitian ko lang siya.............
"Opss panindigan mo yung sinabi mo na kapag naulit pa yung panlalait mo saken ikaw na mismo lalayo ah?" pambabanta ko
"Opo makaaasa ka master'" sabi niya naman.

FEELING NAMAN NAMIN NA OK NA YUNG PERFORMANCE NAMIN KAYA GHOO NA.
"Ano sa tingin mo ok na kaya yun?" tanong niya saken.
"Sa tingin ko naman pwede na siya. I relax na lang muna natin mga boses natin para bukas mas magalingan pa natin ha?" paliwanag ko.
"Oh sige, that's all for today. So hatid na kita?" aya niya
"S-sige di na ako tatanggi alam ko namang pipilitin mo lang din ako. Baka bukas pa tayo matapos sa bangayan" pagbibiro ko.
Napatawa naman siya.
"Good" ang tanging sagot niya
ILANG SAGLIT PA AY NARATING NA NAMIN ANG BAHAY.........
"Uyy sige ah, ingat ka pauwi" pagpapaalam ko.
"Opo and see you tom. Good luck satin" sabi niya naman
"Sigeee" sagot ko.
PUMASOK NA AKO SA BAHAY AT AYUN DAHIL SA SOBRANG PAGOD ILANG BESES DIN KASE KAMING NAGPAULIT-ULIT NI JAMES PARA TALAGANG PERFECT YUNG PERFORMANCE NAMIN BUKAS. SYEMPRE DI KAMI PAPATALO NOH? GOODLUCK NA LANG SAMIN. KAYO NA PO BAHALA PAPA GOD.

Pagtapos kung mag half bath at magdasal ay nahiga na rin ako para matulog.. Sana maging maayos ang lahat bukas. And nga pala bukas na ang first day ni daniel sa NPIC. At yun na nga tuluyan na naman akong nilamo ng antok.

(Si mitch po yung nasa media)

AUTHOR'S NOTE:

Hi dear readers, kahit konti lang pa lang kayo. I hope you enjoy this chapter. Sorry for the errors and boring chapters. I am still learning and improving as a new author. I would like to acknowledge sa mga stories na nabasa ko na before kase isa yun sa mga nakatulong saken to improve my writing skills. I am getting idea on how to improve myself as a writer. Let's support all the stories here in wattpad especially in the category (BXB)/ (M2M)/ (GAYLOVE) and also the others. Let's spread love and positivity rather than negativity, hatred and bashing! Lovelots❤
Have a nice day everyone!!!👀😘 Mwuah!