LUNA

Chapter 8

"Lets talk pls?" marahan nyang sabi sakin habang nagaayos ako ng mga libro ko dito sa kwarto. Ang kalat na kasi wahhh!

"Ha? Anong paguusapan natin, Crexe?" sabi ko sa kanya habang nakatalikod pa din ako sa kanya.

"Yung about kahapon dun sa bahay. Promise hindi ko ginusto yung nakita mo" aniya. Bakit ba kasi nagpapaliwanag 'to? Kahapon pa yun e. Past is Fast right? or left 'to umintindi.

"Ano kaba! Wala na yun sakin eh. Duh! Tapos na talaga yon" Like hello? Wala na kaya sakin yon. Ang liit liit lang na bagay non no tsaka kahit naman nasaktan ako ng beri beri light doon eh okay na naman yon may pinaglalagyan naman ako ng mga hinanakit ko eh.

"Hindi kasi eh. Nakilala ko sya sa Tenidras, bale magkapitbahay kami doon tapos napapadalas ang punta nya noon sa bahay namin kase nga bagong lipat lang kami so baka nakikipagkaibigan ganon tapos nalaman ko na lang isang araw may gusto na siya sakin which is di ko naman pinaunlakan kase hanggang kaibigan lang kami eh. Yun na yon Mimi. Wala ng iba. Lahat lahat na yan" aniya. Ano bang problema netong lalaking to? Wala na nga yun eh tae naman!

"Ano bang haba ng sinabe mo? Ano bang pake ko dyan kung pano kayo nagkakilala or whatsoever. Labas na ako dyan buhay nyo yan" this time hinarap ko na siya kasi bakit ka magpapaliwanag kung hindi ka guilty right?

And yes yes yes, nagpapaliwanag ang isang tao para maliwanagan tayo pero para sakin hindi ganon yon. To see is to believe. Kung ano ang nakita ko yun na yon hindi ko na aalamin pa ang storya behind that. Dahil hindi ko naman ugali na pati storya ng iba nakikibida ako right? Omyghad! Sobrang ganda ko naman kung ganon diba? This is just my fucking opinion okay? So if u cant deal with it edi hindi anong magagawa ko?

"Bakit ba kasi wala kang pakielam sakin? Kaibigan ba talaga kita ha? Feeling ko wala ka ng pake sakin. Ano ba Mimi!" ang drama ng itlog na'to nakakatae ha! pero ang cute nya infairness ha.

Umupo ako sa kama ko ng makaramdam ng pagod at gumaya din sya gaya gaya 'to e pakain ko'to sa buwaya hehe. Hinarap ko na naman sya hays adjust pa more Dratsu! At katulad ng dati nyang ginagawa humiga sya sa lap ko hmm at tulad ng nakagawian nilalaro laro ko ang buhok nya. Sarap sabunutan neto e

"Crexe kasi hindi ganon yon okay? Hindi porq walang pake or wala ng pake sayo ang isang tao hindi kana nga kaibigan or what. Sadyang may mga bagay lang na hindi naman talaga dapat binibigyan ng pake okay?" pagpapaliwanag ko pa sa kanya habang nilalaro naman ngayon ang mukha nya. Hay nako itlog! Dont make me fall, pls.

"Bat kasi ganyan ang ugali mo, Mimi?" nagtatampo na talaga siya, parang maiiyak sya anytime eh.

Whats with my attitude? Ayos naman sya ah. Bakit ba kasi di sya makaintindi ng wala nga akong pake sa ganon kaliliit na bagay lang? Ano ba yan sino bang mas matino saming magisip ako or sya? Jusq itlog piraitin kita dyan eh!

"Wala nga Crexe naman. Maligo kana nga lang don! Ang bantot bantot mo na! Kadiri kaaaa" kiniliti kiliti ko na siya this time hanggang mapatayo sya jusq ang baho na eh.

"Sabay na tayo, Mimi. Dali na! Pagkatapos natin maligo pupunta tayo doon sa kapehan! Bilis na!" panguuto nya pa sakin at syempre sunod nga naman ako hehe. Aba ngayon nalang kaya kami makakapunta sa kapehan after so many many many years ( wao dratsu ha para namang sobrang tagal nyong di nagkita ).

"Crexie! Etong tuwalya mo oh, eto munang pink ang gamitin mo nawawala yung color black eh" saad ko kasabay ng mga hagikhik ko kasi naman pink yun e pang babae na pang babae.

"Luh! Nakakainis ka naman, Mimi. Ayoko di'ko gagamitin yan" pagmamaktol nya pa. Nasa loob na kasi sya ng paliguan at ako ay nasa labas pa nandito na naman kami sa double bathroom sya kasi eh.

"Bahala ka dyan ang arte mo!" kunwari'y galit na ako sa kanya kahit nagpapabebe lang naman.

"Eto na nga gagamitin na nga, bwisit naman eh" bulong bulong pa Crexe kala mo di naririnig eh.

MATAPOS ang pinakamahabang oras ng buhay ko ay natapos nadin kaming dalawa! Susmeee inabot ata kami ng dyis dyis sa paliligo at pagbibihis na iyon. Nauna syang lumabas sakin at hinintay nya ako sa may salas habang paakyat naman ako para kunin ang camera ko.

Pinatay na nya ang TV ng makita nya akong pababa na at saka tumayo "Oh ano tara na?" go na go na talaga si itlog paano ba naman tagal din naming hindi pa nakakapunta roon. "Yung pamuyod mo nasaan?" tanong nya obviously hehe.

"Eto na po dala ko. Kala mo siguro nakalimutan ko na naman no?" tumawa ako pagkasabi noon at nauna ng lumabas ng bahay.

Maya maya pa'y nakahanda na pala ang kanyang kotse sa labas at hinihintay na lamang kami pero sorry siya magbibisekleta lang ako. Di ako sanay sa de aircon na sasakyan eh mabilis akong mahilo tapos magsusuka. Omgeez! Sobrang laki ko na tapos nagsusuka padin ako.

"Ano? Hindi kapa ba sasabay sakin? Magbabike kana naman?" nakakunot noo nyang tanong sakin. Alam naman nyang nagsusuka ako kaya ayoko sa mga ganyang klase ng sasakyan pero heto padin siya at nagtatanong hay nako.

"Hindi na. Magbabike na lang ako dyan lang naman yun e " saad ko.

"Lagi kana lang nakabisekleta nakakainis na. Ni hindi kana nga sumasabay sakin e. Buksan nalang natin ang bintana" sabay pasok nya sa kanyang sasakyan ni hindi na inintay pang magsalita ako. Okay! Talo na naman ako hays!

~•~

Pagpasok mo dito bubuksan mo muna ang seradura ng pintuan malamang hehe. Pagkapasok mo babatiin ka ng mga nakasabit na bolang bilog na ang style ay parang mga buwan na nakasabit sabay ternuhan ng mga bituin na nagniningning. Pakiramdam mo talaga buwan at bituin lang ang kasama mo rito, samahan pa ng mga upuan na kay lambot. Apat na upuan sa magkabilang gilid at isang mahabang lamesa na gawa sa kahoy parehas at sa magkabilang pader naman ay lipon ng mga librong maaari mong basahin. Ilang mga tables na may tig 2 na upuan lahat ay yari sa kahoy na matitibay na pinalilibutan ng mga kumikinang na ilaw na siyang nagbibigay ng liwanag sa buong Café. Sa pinakadulong parte ako palagi naupo para iwas sa tao at kapag may papasok na panibagong customer sa Café. Kapag ka di na ako tinatamad kukwentuhan ko pa kayo about sa Café na ito, tinatamad na lang talaga ako magexplain.

May sarili nadin akong lagayan ng mga libro rito mula sa koleksyon ko ng apat na libro ni John Green hanggang sa mga bigay at bili kong libro. Lahat naman ng tables dito ay may space and free na lalagyan para sa mga books mo because this Cellent Café will give you the freedom u want. The freedom you ask for. Make your freedom.

"Hanep din Mimi ah pati mga paborito mong mga libro nandito na?" natutuwa nyang tanong sakin habang pinapasadahan ng tingin ang mga ito.

"Oo eh, palagi din namang natambay dito kaya ayun"

Umorder sya ng paborito naming kape at waffles. Kape at waffles grabe talaga tyan namin. Kinuha nya ang librong napili nyang basahin at binasa ito ng hindi na naman ako tinatapunan ng tingin. Napakatahimik ng Café na ito ang sarap sa pakiramdam.

This is the life I want and for sure everyone can deal. A peaceful place yet covered with darkest nights of the ppl surrounds it.

ERRORS JOINED THE GROUP.

THANKYOUUU GUYS!! AND ENJOYYY!!